Ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη με μοναδικό του εφόδιο μια υπέροχη φωνή και μέσα σε μια συναρπαστική διαδρομή οι δρόμοι του συναντήθηκαν με όλους τους μεγάλους δημιουργούς που σημάδεψαν το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι και τον πολιτισμό μας.
Ο Μανώλης Μητσιάς συνεργάστηκε με μέγιστους καλλιτέχνες όπως ο Τσιτσάνης,ο Μίκης, ο Μάνος Χατζηδάκις και πολλούς άλλους, όμως στην ψυχή του μια ιδιαίτερη θέση κατέχει πάντα ο “ποιητής των τραγουδιών”, ο Νίκος Γκάτσος. Κι αυτό όχι τυχαία, αφού τους δύο άντρες συνέδεε μια μεγάλη φιλία, που ξεκίνησε σχεδόν με την κάθοδο του τραγουδιστή από την Αθήνα στην Θεσσαλονίκη.
Εκεί, στον περίφημο “Φλόκα” 3-6, το μεσημέρι γραφόταν καθημερινά μια άλλη ιστορία με λογοτέχνες, μουσικούς και ποιητές και μόνιμους παρόντες τον νεαρό τότε τραγουδιστή και τον Γκάτσο.
“Στου Φλόκα λέγαμε διάφορα πράγματα, όχι μόνο σοβαρά. Λέγαμε”, – λέει στην ”Π”, “αστεία, πείραζε ο ένας τον άλλο, δίναμε ραντεβού για μελλοντικές συνεργασίες, κριτικάραμε καινούριες δουλειές που κυκλοφορούσαν”.
“Ήταν μία σχέση θαυμασμού. Από την πλευρά μου τον έβλεπα σαν πατέρα μου. Ήταν μία σχέση που δεν νομίζω ότι μπορεί να αντικαταστήσει μέσα μου καμιά άλλη μέχρι σήμερα”.
Έτσι ο καλλιτέχνης, ο οποίος ευτύχησε να ερμηνεύσει πρώτος τα περισσότερα τραγούδια του, ετοίμασε ένα αφιέρωμα από καρδιάς και συναντιέται επί σκηνής με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, που απαγγέλλει στίχους του ποιητή και τραγουδά για πρώτη φορά.
‘’Την Καρυοφυλλιά” – τονίζει – “τη θαύμαζα χρόνια. Όταν άρχισα να σκέφτομαι για το αφιέρωμα στον Γκάτσο, είχα προβληματιστεί για το ποιος θα εκφέρει τον λόγο του. Αυτό με έκανε να επιλέξω την Καρυοφυλλιά, η οποία είναι η ιδανικότερη για να εκφέρει τον λόγο του Γκάτσου. Είναι άψογη συνεργάτις εντός και εκτός σκηνής”.
Στη συνέντευξή του στην “Π” μιλά ακόμα για τον “μαγικό’’ Μάνο Χατζηδάκι, τον Τσιτσάνη, ενώ στην ερώτηση αν δέχετε τους διαχωρισμούς-χαρακτηρισμούς “εμπορικό”, “εντεχνο” είναι κατηγορηματικός: ”Το καλό τραγούδι είναι και εμπορικό”.
“Έβλεπα τον Νίκο Γκάτσο σαν πατέρα μου. Ήταν μια σχέση θαυμασμού”
“Ήταν μία σχέση που δεν νομίζω ότι μπορεί να αντικαταστήσει μέσα μου καμιά άλλη μέχρι σήμερα” λέει για τον “ποιητή των τραγουδιών”
-Ταξιδέψτε μας στην παράσταση “Ο Γκάτσος που αγάπησα”.
– Το αφιέρωμα στον Γκάτσο, τη μεγάλη αυτή προσωπικότητα των γραμμάτων και των τεχνών, περιλαμβάνει τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι όπως: «Ήταν καμάρι της αυγής», «Πάει καιρός», «Χελιδόνι σε κλουβί», «Στην άκρη του ουρανού», «Η μικρή Ραλλού», «Ο Γιάννης ο φονιάς», «Ο εφιάλτης της Περσεφόνης», «Αθανασία», «Κεμάλ», «Τα παιδιά της καταιγίδας», «Μια Παναγιά» και πλήθος άλλων ανυπέρβλητης αξίας δημιουργιών του ιδίου. Επίσης ακούγονται συνθέσεις του ποιητή με τον Μίκη Θεοδωράκη («Το όνειρο καπνός», «Το πανηγύρι των άστρων» κ.ά.), τον Σταύρο Ξαρχάκο («Παλληκάρι στα Σφακιά», «Νυν και αεί», «Μάνα μου Ελλάς», «Το δίχτυ», «Η χοντρομπαλού» κ.ά.), τον Δήμο Μούτση («Μη μου χτυπάς τα μεσάνυχτα την πόρτα», «Αύριο πάλι», «1922» κ.ά.) καθώς και με άλλους σπουδαίους μουσουργούς. Όλα αυτά με ένα λιτό μουσικό σχήμα, μόνο ένα πιάνο και μπουζούκι ή μαντολίνο κατά περίσταση. Τα μεγάλα τραγούδια, οι μεγάλοι στίχοι, όπως του Γκάτσου, δεν χρειάζονται πολλά όργανα. Είναι ικανό ένα όργανο να δώσει τη διάσταση και την αξία της μουσικής και του στίχου. Κι εμείς θέλουμε να ακούγεται ο στίχος. Για αυτό κάνουμε αφιέρωμα στον Γκάτσο, για να ακουστούν τα λόγια του.
– Πώς είναι η συνεργασία εντός και εκτός σκηνής με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη;
– Την Καρυοφυλλιά τη θαύμαζα χρόνια. Όταν άρχισα να σκέφτομαι για το αφιέρωμα στον Γκάτσο, είχα προβληματιστεί για το ποιος θα εκφέρει τον λόγο του. Αυτό με έκανε να επιλέξω την Καρυοφυλλιά, η οποία είναι η ιδανικότερη για να εκφέρει τον λόγο του Γκάτσου. Είναι άψογη συνεργάτις εντός και εκτός σκηνής.
– Ποια ήταν η σχέση σας με τον Νίκο Γκάτσο;
– Ήταν μία σχέση θαυμασμού. Από την πλευρά μου τον έβλεπα σαν πατέρα μου. Ήταν μία σχέση που δεν νομίζω ότι μπορεί να αντικαταστήσει μέσα μου καμιά άλλη μέχρι σήμερα.
-Εκεί, στου “Φλόκα” 3-6, κάθε απόγευμα, ποιες ήταν οι συζητήσεις με τον Γκάτσο που έχουν χαρακτεί ανεξίτηλα στη μνήμη;
– Στου Φλόκα λέγαμε διάφορα πράγματα, όχι μόνο σοβαρά. Λέγαμε αστεία, πείραζε ο ένας τον άλλο, δίναμε ραντεβού για μελλοντικές συνεργασίες, κριτικάραμε καινούριες δουλειές που κυκλοφορούσαν. Δεν ερχόντουσαν μόνο μουσικοί αλλά και ποιητές και λογοτέχνες και συζητούσαν με τον Γκάτσο.
– Υπάρχει κάποιο τραγούδι που κρύβει μια ιδιαίτερη ιστορία που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
– Αυτό που με συγκινεί πάντα στον Γκάτσο είναι οι στίχοι στο Ρεμπέτικο. Ειδικότερα ο στίχος στο «Δίχτυ» που λέει: «μονάχος βρες την άκρη της κλωστής, κι αν είσαι τυχερός ξεκίνα πάλι». Αυτό μου το έλεγε πάντα σε διάφορες ανησυχίες μου: “-Τι να κάνω κε Γκάτσο;- Εσύ ξέρεις, μονάχος βρες την άκρη”. Δεν το καταλάβαινα τότε αλλά μετά από χρόνια είπα: “να εδώ είναι όλη η φιλοσοφία της σκέψης του Γκάτσου”.
-Πιστεύετε ότι η μουσική χρειάζεται ποιητές και όχι απλούς στιχουργούς ;
– Και τα δύο τα χρειάζεται η μουσική. Μακάρι να υπάρχουν στιχουργοί που να έχουν αυτήν την ποιητική τέχνη που είχε ο Γκάτσος, αλλά σπανίζει το φαινόμενο.
-Τι θυμάστε από τον Μάνο Χατζιδάκι;
– Από τον Μάνο Χατζιδάκι έχω να θυμάμαι πάρα μα πάρα πολλά! Πρώτον για τον χαρακτήρα του, για την απλοχεριά του, για το χιούμορ του, για τη μόρφωσή του. Τον τρόπο που μίλαγε τα ελληνικά όπως κανένας άλλος. Ήταν ένας μαγικός άνθρωπος.
-Πώς ήταν η συνεργασία με τον Τσιτσάνη ;
– Ήταν πολύ καλή. Από αυτούς τους ανθρώπους μόνο μάθαινες. Πώς τραγουδούσε, πώς στόλιζε τα τραγούδια, πώς έγραφε τα τραγούδια. Συνεργασία που θα έπρεπε να την κάνει κάθε νέος τραγουδιστής.
-Δέχεστε τους διαχωρισμούς-χαρακτηρισμούς “εμπορικό”, “έντεχνο”;
– Όχι, τι θα πει εμπορικό και τι έντεχνο; Το καλό τραγούδι είναι και εμπορικό. Το κακό τραγούδι δεν είναι ούτε εμπορικό ούτε έντεχνο. Είναι ένα κακό τραγούδι.
– Ποιος στίχος του θεωρείτε ότι αντικατοπτρίζει την κρίση που ζούμε σήμερα;
– Στο τραγούδι «Ήρθατε σαν κύματα» που λέει «και προδομένη έμεινε για πάντα η δική μας η γενιά». Αλλά και στο Ρεμπέτικο, που παρουσιάζει τα γεγονότα όπως έχουν σήμερα.
Σήμερα στο Ηράκλειο “Ο Γκάτσος που αγάπησα”
Η συναυλία με τίτλο ‘’Ο Γκάτσος που αγάπησα’’ με τον Μανώλη Μητσιά και την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη θα πραγματοποιηθεί σήμερα Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου, στις 9 το βράδυ, στο θέατρο Αστόρια, στο πλαίσιο του 3ου Φεστιβάλ Πολιτισμού Ηρακλείου «Τεχνικές Λύσεις Κτιρίων-Αντώνης Καρακωνσταντάκης».
Τραγούδια σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, του ποιητή που έδωσε τον κανόνα του καλού ελληνικού τραγουδιού και που αγαπήθηκε όσο λίγοι ομότεχνοί του.
Μια βραδιά γεμάτη μελωδίες των Μάνου Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Σταύρου Ξαρχάκου, Δήμου Μούτση, Λουκιανού Κηλαηδόνη και Ηλία Ανδριόπουλου.
Πλαισιωμένοι από ένα λιτό μα στιβαρό μουσικό σχήμα που παραπέμπει στη λιτότητα και στιβαρότητα της ζωής και του έργου του Νίκου Γκάτσου, οι δύο ερμηνευτές υπόσχονται να μας χαρίσουν το πορτρέτο αυτής της δωρικής μορφής των γραμμάτων μας, σκιαγραφημένο τόσο από στίχους και κείμενα του ιδίου όσο και από κείμενα άλλων για εκείνον σε επιμέλεια Αγαθής Δημητρούκα.
Αχιλλέας Γουάστωρ: πιάνο, Ηρακλής Ζάκκας: μπουζούκι – μαντολίνο.
Τιμές εισιτηρίων: 17 ευρώ στις 5 πρώτες σειρές, στις υπόλοιπες 15 ευρώ γενική είσοδος & 13 ευρώ μειωμένο (φοιτητικό, ανέργων).
Σημείο προπώλησης: Ταμείο Θεάτρου Αστόρια.