«Ένας μη καπνιστής μπορεί να πάθει έμφραγμα στα 70 του, ενώ σε έναν καπνιστή αυτό μπορεί να συμβεί στην ηλικία των 40 ετών».
Αυτό είπε στην «Π» ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας και κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης Γιώργος Κοχιαδάκης, σημειώνοντας ότι περίπου 600 Κρητικοί παθαίνουν έμφραγμα κάθε χρόνο.
Η κακή διατροφή, η έλλειψη άσκησης, το κάπνισμα, το αλκοόλ, το άγχος, το οικογενειακό ιστορικό πυροδοτούν την στεφανιαία νόσο που εκδηλώνει το 30 % των κατοίκων του νησιού.
«Η εικόνα δεν διαφέρει από εκείνη της υπόλοιπης Ελλάδας» σημείωσε ο ίδιος, στο πλαίσιο της διοργάνωσης του διήμερου καρδιολογικού συνεδρίου Cardio Kreta στα Χανιά.
Ο καθηγητής τόνισε ότι το επίπεδο της καρδιολογίας στην Κρήτη αναφορικά με την διάγνωση και την θεραπεία είναι πολύ υψηλό, αφού υπάρχει ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας και συνεργασίας της καρδιολογικής κλινικής του ΠΑΓΝΗ με όλα τα νοσοκομεία του νησιού και το ΕΚΑΒ.
Όπως είπε ο κ. Κοχιαδάκης έχει εξαιρετική σημασία η διαχείριση ενός εμφράγματος να γίνει το πολύ μέσα σε 6 ώρες, γιατί στο έμφραγμα ο χρόνος είναι ζωή.
Τα συμπτώματα είναι ποικίλα, αλλά συνηθέστερα είναι το σφίξιμο στον θώρακα με αντανάκλαση στη γνάθο ή στον λαιμό ή την πλάτη, αισθήματα πόνου ή μουδιάσματος στο αριστερό άνω άκρο ή και στα δύο άκρα, δυσχέρεια στην αναπνοή, ναυτία ή εμετός, εφίδρωση ή κόπωση.
H καρδιαγγειακή νόσος ευθύνεται για τους μισούς σχεδόν θανάτους (περίπου 18 εκατομμύρια κάθε έτος παγκοσμίως) από μη μεταδοτικές ασθένειες και αποτελεί την νούμερο ένα αιτία θνητότητας και νοσηρότητας στον κόσμο.
Αύξηση νοσηρότητας και θνησιμότητας
“Τα καρδιαγγειακά νοσήματα, σύμφωνα με τον καθηγητή, αποτελούν το πιο σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας σε σχέση με όλα τα άλλα χρόνια νοσήματα και αυτό διότι έχουν μεγάλη επίπτωση στο γενικό πληθυσμό και αποτελούν αριθμητικά την πιο σημαντική αιτία θανάτων νοσηρότητας και αναπηρίας. Συγκεκριμένα στοιχεία από την Ευρώπη δείχνουν ότι τα καρδιαγγειακά νοσήματα ευθύνονται για το 45% των θανάτων ενώ η επίπτωσή τους φαίνεται ολοένα να αυξάνεται.
Ιδιαίτερα η Ελλάδα φαίνεται να είναι μια από τις Ευρωπαϊκές χώρες όπου η θνησιμότητα και η νοσηρότητα από καρδιαγγειακά νοσήματα έχει αυξηθεί πολύ περισσότερο συγκριτικά με όλα τα άλλα χρόνια νοσήματα. Η βασική αιτία σε αυτό είναι ότι η επίπτωση και η ρύθμιση όλων των τροποποιήσιμων παραγόντων κινδύνου όπως η υπέρταση και η υπερχοληστερολαιμία έχει χειροτερεύσει. Αυτό δυστυχώς συμβαίνει παρόλο που η ιατρική κοινότητα έχει τρόπους και να προλάβει αλλά και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών αυτών.
Η καρδιολογία είναι από τις ειδικότητες που παρουσίασε τις τελευταίες δεκαετίες εντυπωσιακή εξέλιξη που αυτό μεταφράσθηκε σε μεγάλο όφελος στην αντιμετώπιση των ασθενών με καρδιαγγειακά νοσήματα. Τις τελευταίες δεκαετίες η θνησιμότητα των ασθενών στις καρδιολογικές μονάδες έχει μειωθεί πάνω από 50% και αντίστοιχα νούμερα βελτίωσης της πρόγνωσης και ποιότητας ζωής εμφανίζουν και οι ασθενείς με έμφραγμα ή καρδιακή ανεπάρκεια.
Τολμώ να πω ότι σπάνια στην ιατρική υπάρχουν τόσο επιτυχημένες θεραπείες όσον αφορά το κόστος και όφελος όσο αυτές που προσφέρει η σύγχρονη καρδιολογία. Για παράδειγμα μελέτες δείχνουν ότι όταν κάποιος παίρνει μια στατίνη για 6 χρόνια η πιθανότητα να πεθάνει μειώνεται κατά 25% και ακόμα περισσότερο μειώνεται η πιθανότητα να πάθει εγκεφαλικό ή έμφραγμα. Αντίστοιχα ή και ακόμα περισσότερο εντυπωσιακά είναι τα νούμερα για τα αντιυπερτασικά φάρμακα όσον αφορά την πρόληψη εμφραγμάτων εγκεφαλικών και καρδιακής ανεπάρκειας.
Παράλληλα οι εξελίξεις στην αιμοδυναμική με τα καινούργια στεντ ή και στην ηλεκτροφυσιολογία με τους βηματοδότες και τους απινιδωτές δίνει μεγάλες δυνατότητες σε ασθενείς που παλαιότερα είχαν πολύ μικρό προσδόκιμο επιβίωσης, τώρα όχι μόνο να ζούνε πολύ περισσότερο αλλά να εξακολουθούν να είναι λειτουργικοί και να έχουν μια καλή ποιότητα ζωής.
Ωστόσο, πολλοί παράγοντες, μεταξύ των οποίων και η οικονομική κρίση δημιουργούν δυσκολίες και στη συμμόρφωση των ασθενών με τη θεραπεία τους αλλά και στην εφαρμογή των σύγχρονων οδηγιών από το σύστημα υγείας και τους παρόχους του. Είναι κρίμα να χάνονται ζωές νέων παραγωγικών ατόμων ή να καθίστανται ανάπηροι μετά από ένα μεγάλο έμφραγμα ή εγκεφαλικό όταν θα μπορούσαν όλα αυτά να είχαν προληφθεί. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν η Πολιτεία να σκύψει με προσοχή στο θέμα της πρόληψης και αντιμετώπισης των καρδιαγγειακών νοσημάτων που μπορεί σε μια πρώτη ανάγνωση το κόστος για το σύστημα υγείας να φαίνεται μεγάλο, όμως μακροπρόθεσμα το όφελος όχι μόνο το οικονομικό αλλά κυρίως στη βελτίωση της υγείας των ατόμων είναι τεράστιο”.