Ο κυβερνήτης Διονύσιος Κουρής σού δίνει την εντύπωση ενός ανθρώπου που έχει μόνο φίλους. Φίλους που τον αγαπούν, τον εμπιστεύονται, που τους αρέσει να τον πειράζουν, που τον θεωρούν δικό τους άνθρωπο.
Αλλωστε για δεκαετίες συνεργάστηκε με πάρα πολλούς απ’ αυτούς ως ιπτάμενος αξιωματικός πολεμικών αεροσκαφών και κυβερνήτης αεροσκαφών της Πολιτικής Αεροπορίας. Μάλιστα, οι συνάδελφοί του τον αποκαλούσαν και… Top Gun!
Εχει υπηρετήσει σε πολλά μέρη της Ελλάδας και στο εξωτερικό, ενώ έχει διατελέσει και διοικητής στην 126 Σ.Μ. στο Ηράκλειο.
“Δεν ξεχνάω την Κρήτη ούτε τους ανθρώπους που γνώρισα, και με πολλούς απ’ αυτούς κρατάω ακόμη επαφή” μας λέει ο Δ. Κουρής, ο οποίος είναι πλέον συνταξιούχος αλλά ένας συνταξιούχος σε δράση.
“Δεν εγκαταλείπω τα αεροπορικά δρώμενα ως σύμβουλος αεροπορικών θεμάτων, οργάνωσης και εκπαίδευσης νέων πιλότων, αλλά νοσταλγώ την διαδικασία της πτήσης, τον έλεγχο των πάντων, μα κυρίως την επαφή με τους επιβάτες” λέει σημειώνοντας: “Δύο φορές, δύο καριέρες ολοκληρώθηκαν και νιώθω πλήρης. Σήμερα είμαι ένας κλασικός Έλληνας παππούς, ένας συνταξιούχος που αγαπάει τα ταξίδια, την ορειβασία, τα θαλάσσια σπορ, τα γλέντια, τις παρέες. Ετσι είναι. Ο κόσμος προχωράει, η ζωή συνεχίζεται και εσύ αποχωρείς παραχωρώντας τη θέση σου στους επόμενους ελπίζοντας ότι έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες”.
Η συζήτηση με τον κ. Κουρή ακολουθεί:
Ερωτ: Ποια είναι η επαγγελματική πορεία που ακολουθήσατε μέχρι σήμερα;
Απ: Αποφοίτησα από τη Σχολή Ικάρων το 1968 και υπηρέτησα ως ιπτάμενος αξιωματικός, μέχρι το 1991 σε μαχητικά και μεταφορικά αεροσκάφη. Υπηρέτησα σε σημαντικές θέσεις ως αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας. Εκπαιδεύτητα μέσω της Π.Α. σε σχολεία της Αμερικής και κατείχα για δύο χρόνια τη θέση του εκπροσώπου των ενόπλων δυνάμεων στην πρεσβεία μας στη Συρία και στον Λίβανο.
Αποστρατεύτηκα ως υποπτέραρχος το 1991.
Από το 1992, συνέχισα την πτητική μου δραστηριότητα ως πιλότος και στέλεχος στις νεοσύστατες ιδιωτικές αεροπορικές εταιρείες Hellenic, SEEA, VENUS, CRONUS, AEGEAN. Συνολικά πέταξα 20.000 ώρες με οκτώ διαφορετικά αεροσκάφη στην Πολεμική Αεροπορία και 6 αεροσκάφη στην Πολιτική Αεροπορία, αρχίζοντας από το απλό HARVARD Τ6 το 1965 και τελειώνοντας το 2012 με το FULL ηλεκτρονικό AIR BUS 320 της AEGEAN. Υπηρέτησα στον Βόλο, στα Χανιά, στη Λάρισα, στην Ελευσίνα, στο Ηράκλειο. Διετέλεσα διοικητής στην 126 ΣΜ το 1989, όταν η μονάδα εξοπλίστηκε με Α/φη MIRAGE F1. Ο ερχομός των πολεμικών αεροσκαφών στο Ηράκλειο άλλαξε την αποστολή και τη δραστηριότητα της Μονάδος και έδωσε ζωντάνια και νέα πνοή στην πόλη. Αργότερα ως κυβερνήτης αεροσκαφών, ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες είχα ως βάση το Ηράκλειο.
Ερωτ: Τι έχει μείνει στη μνήμη σας από την εποχή που υπηρετήσατε στην Κρήτη; Κρατήσατε επαφές και φιλίες;
Απ: Η Κρήτη, με 5 χρόνια στα Χανιά και 2 χρόνια στο Ηράκλειο, έχει μείνει στις αναμνήσεις μου και ιδιαίτερα η περιοχή του Ηρακλείου. Απέκτησα πολλές εμπειρίες, καλές αναμνήσεις και επιρροές από την κουλτούρα, τη φιλοσοφία και τη γαστρονομία των Κρητικών. Δημιούργησα πολλές φιλίες στην περιοχή με ανθρώπους λιγότερο ή περισσότερο γνωστούς από την τοπική κοινωνία. Κάποιοι απ’ αυτούς είναι οι οικογένειες Λεμπιδάκη και Αγιομυργιανάκη, οι κ.κ. Μυρτάκης Νίκος, Ψαρουδάκης Παντελής, Επιτροπάκης Πάρης, Ψαρουλάκης Διαμαντής, Καρέλης Νίκος, Ορφανός Ζαχαρίας και πάρα πολύ άλλοι, με τους οποίους διατηρώ φιλικές σχέσεις μέχρι σήμερα.
Ερωτ: Τι σας έχει προσφέρει και τι σας έχει διδάξει αυτή η δουλειά;
Απ: Η επιλογή μου να γίνω ιπτάμενος αξιωματικός πολεμικών αεροσκαφών με ταξίδεψε, από πολύ νεαρή ηλικία, πολύ μακριά πέρα από τα δεδομένα της εποχής. Η Πολεμική Αεροπορία, φροντίζοντας για την αναβάθμιση των στελεχών της, με εκπαίδευσε εντός και εκτός συνόρων με πολύ υψηλά standards σε όλους τους τομείς. Αργότερα οι εμπειρίες μου αυτές, ως υβερνήτη και στελέχους, στις πρώτη φορά ιδρυθείσες εταιρείες της Πολιτικής Αεροπορίας στην Ελλάδα, απεδείχθησαν ιδιαιτέρως σημαντικές στη συμβολή μου για την ανάπτυξή τους. Το 1991 ολοκλήρωσα την στρατιωτική μου καριέρα, μετά από 27 χρόνια υπηρεσίας. Το 2012, μετά από 20 χρόνια, ολοκλήρωσα την επαγγελματική μου πορεία ως Κυβερνήτης Α/φων. Δύο φορές, δύο καριέρες ολοκληρώθηκαν. Και τις δύο φορές αισθάνθηκα την πληρότητα της επιτυχημένης ολοκλήρωσης μιας διαδρομής.
Ερωτ: Πώς θα περιγράφατε τον εαυτό σας, τι άνθρωπος είστε;
Απ: Θα έλεγα ότι είμαι ανοιχτόμυαλος, αυστηρός και δίκαιος. Στη δουλειά πολύ αυστηρός μερικές φορές. Είμαι κοινωνικός, μου αρέσει το καλό φαγητό, ο χορός, το χιούμορ, η παρέα.
Ερωτ: Γιατί πιστεύετε ότι σας εκτιμούν και σας αγαπούν οι φίλοι σας και οι άνθρωποι που συνεργαστήκατε;
Απ: Μάλλον θα πρέπει να ρωτήσετε τους ίδιους.
Η δική μου γνώμη είναι ότι εκτιμούν το γεγονός ότι είμαι ένας άνθρωπος που επιζητούσα πάντα τη συνεργασία και αναγνώριζα την προσπάθεια.
Οι φίλοι είναι σημαντικοί στη ζωή μας. Μας κάνουν να νιώθουμε ασφαλείς και είναι οι άνθρωποι που εμπιστευόμαστε.
Ερωτ: Εχετε δύο παιδιά, δύο εγγόνια και μια σύζυγο με την οποία σας συνδέουν 34 χρόνια κοινής ζωής. Πού βρίσκεται η ουσία αυτής της σχέσης;
Απ: Η οικογένειά μας αποτελείται από την κόρη μου, τη Χριστίνα, η οποία είναι σπουδάστρια, τον Αντώνη, που έχει τελειώσει το τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πολυτεχνείου και τη γυναίκα του, τα δύο μου εγγονάκια, την Ελένη και τον Διονύση, 3 και 2 ετών, τα παιδιά του γιου μου, και τη γυναίκα μου την Ερατώ.
Τι μου αρέσει στην Ερατώ…
Είναι ωραία γυναίκα, είναι έξυπνη, μας φροντίζει, μας αγαπάει και μας προσέχει. Γενικά ξέρει πώς να συμπεριφερθεί στην κοινή μας ζωή.
Ερωτ: Μετά από πολλές δεκαετίες σε πλήρη δράση, είστε εδώ και 5 χρόνια πλέον κι εσείς ένας συνταξιούχος.
Απ: Σήμερα όντας συνταξούχος ακολουθώ διαφορετικό πρόγραμμα. Ταξιδεύω, κάνω θαλάσσια σπορ, επισκέψεις στη γενέτειρά μου, το Κάστρο Χλεμούτσι στο νομό Ηλείας, ορειβασία στα βουνά των Χανίων. Με τον κουμπάρο μου τον ναύαρχο Διονύση Ψυχογιό που ζει στα Χανιά κάναμε πρόσφατα ανάβαση στα Λευκά Ορη. Ασχολούμαι βέβαια πολύ και με τα δύο εγγόνια μου. Με λίγα λόγια είμαι ένας κλασικός Ελληνας παππούς. Παράλληλα όμως δεν εγκαταλείπω τα αεροπορικά δρώμενα, ως σύμβουλος αεροπορικών θεμάτων, οργάνωσης και εκπαίδευσης νέων πιλότων.
Ερωτ: Τι σας λείπει περισσότερο από τη ζωή σας στα αεροπλάνα;
Απ: Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στη νοσταλγία κυρίως για τη διαδικασία της πτήσης, την προετοιμασία με τα άλλα μέλη του πληρώματος για τον έλεγχο των πάντων, μα κυρίως την επαφή με τους επιβάτες (πολλοί με γνώριζαν προσωπικά), τους τεχνικούς, τους υπεύθυνους εξυπηρέτησης του αεροσκάφους σε κάθε αεροδρόμιο. Είχα προσωπική επαφή με όλους και πολύ καλή συνεργασία. Έτσι όλοι μαζί πετυχαίναμε τον στόχο, που ήταν η εκτέλεση της πτήσης, με ασφάλεια και άνεση για τους επιβάτες.
Η εμπειρία μου όλη αυτή της μακράς πορείας μέσα από δύο καριέρες με οδήγησε σε κάποιες σκέψεις, κάποια συμπεράσματα. Οτι η επιλογή στόχων, η αγάπη γι’ αυτό που κάνεις και η συστηματική δουλειά είναι το κλειδί για την πρόοδο και την επιτυχία, επαγγελματική και κοινωνική, του κάθε εργαζόμενου.
Η ζωή συνεχίζεται, ο κόσμος προχωράει και εσύ, ελπίζοντας ότι έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες, παραχωρείς τη θέση σου στους επόμενους.