Τη μνήμη του Αγίου Αντωνίου πανηγυρίζει σήμερα η Εκκλησία μας, μια σημαντική εορτή, καθώς είναι μεγάλη και η σπουδαιότητα του προσώπου, αλλά και πολλές και πολλοί όσοι έχουν το όνομά του.
Αυτό που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε για τον Άγιο Αντώνιο τον Μέγα είναι ότι πρόκειται κυριολεκτικά για τον άνθρωπο που εφηύρε τον ασκητισμό και συνεπώς και τον μοναχισμό, που με τη δική του ζωή δηλαδή άνοιξε σε πολλούς πιστούς τον δρόμο αυτό για την προσέγγιση του Θεού.
Γεννήθηκε στα μέσα του 3ου αιώνα στην βόρεια Αίγυπτο, όταν ακόμα δεν ήταν καθόλου ασφαλές να δηλώνει κανείς χριστιανός, όπως δεν είναι βέβαια και σήμερα σε πολλές χώρες του κόσμου, για άλλους λόγους.
Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της υπεραιωνόβιας ζωής του στην έρημο, αναζητώντας τον Θεό. Η μνήμη του δεν τιμάται μόνο από την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά και από την Ρωμαιοκαθολική, την Κοπτική, τη Λουθηρανική και την Αγγλικανική.
Ο μοναχισμός είναι ένα κίνημα, αν όχι ένα θρησκευτικό, κοινωνικό και ιστορικό φαινόμενο, με απίστευτη σημασία και ενδιαφέρον σε ιστορικό επίπεδο, άσχετα από το πώς τοποθετείται έναντί του ο καθένας μας.
Υπήρξε φαινόμενο απίστευτα πολυσχιδές, επέδρασε ουσιαστικά και ενίοτε καταλυτικά στην κοινωνική οργάνωση, την οικονομική δραστηριότητα, την πνευματική παραγωγή, τη δημιουργία βιβλιοθηκών και αντιγραφείων κειμένων, την τέχνη και την αρχιτεκτονική, μέχρι ακόμα και την πολιτική ιστορία.
Γι’αυτό η επίδραση της προσωπικότητας και του βίου του Αγίου Αντωνίου υπήρξε τεράστια.