Υπάρχουν πολλές οικογένειες ομόφυλων ζευγαριών που ζουν στην Κρήτη, άλλες ανοικτά, άλλες με λιγότερη ορατότητα.
Η Κατερίνα Τέλιου και η Χαρά Πλατάκη ανήκουν στην πρώτη κατηγορία και μοιράζονται μαζί μας κάποια “στιγμιότυπα” από την ζωή τους με την 3χρονη κόρη τους.
Γιατί αποφάσισαν να κάνουν την δική τους οικογένεια, πως τους αντιμετωπίζουν εδώ στο νησί, συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι και τι απαντούν σε εκείνους που θεωρούν αφύσικη αυτή την οικογένεια.
Η ενδιαφέρουσα συζήτηση με την Κατερίνα Τέλιου ακολουθεί:
Μιλήστε μας για την δική σας ιστορία, από πότε είστε μαζί με την σύζυγό σας, ποια είναι τα επαγγέλματά σας και γιατί αποφασίσατε να κάνετε μαζί οικογένεια;
Μεγάλωσα στον Ωρωπό, ένα χωριό της Αττικής και στα 18 μου εγκαταστάθηκα στην Αθήνα για να φοιτήσω στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Εργάστηκα σε διάφορες δουλειές για να καλύπτω τα έξοδά μου, κυρίως παραδίδοντας ιδιαίτερα μαθήματα σε μαθητές γυμνασίου.
Όταν αποφοίτησα από το Πολυτεχνείο και ολοκλήρωσα σε αυτό και το πρώτο μου μεταπτυχιακό, άρχισα να εργάζομαι σε μεγάλες εμπορικές εταιρείες με διεθνή εξαγωγική δραστηριότητα. Μετά από χρόνια ξαναγύρισα «στα θρανία» για σπουδές στη διοίκηση επιχειρήσεων, το μάρκετινγκ και το εμπόριο για τις ανάγκες της δουλειάς μου.
Με τη σύζυγό μου γνωριζόμαστε από μικρή ηλικία λόγω οικογενειακής φιλίας. Είναι εικαστικός, απόφοιτος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας και τώρα εργάζεται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, στο δημόσιο σχολείο. Τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια πορευόμαστε μαζί στη ζωή και έχουμε την τύχη να μεγαλώνουμε την τρίχρονη κόρη μας, που είναι το αστέρι της ζωής μας.
Το 2022 αποφασίσαμε να μετακομίσουμε από την Αθήνα στην Κρήτη, τόπο καταγωγής της συζύγου μου. Τώρα πια, η Κρήτη είναι το σπίτι της κόρης μας.
Πώς σας αντιμετωπίζουν οι γονείς και το συγγενικό περιβάλλον σας;
Όλοι οι άνθρωποι θέλουμε να μας αγαπούν, να μας σέβονται και να μας δέχονται. Εμείς τα έχουμε βρει αυτά στην Κρήτη.
Οι γονείς της συζύγου μου είναι δυο καταπληκτικοί, ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι και, με οδηγό την αγάπη, έχουν γίνει καταπληκτικοί παππούδες και η κόρη μας είναι τυχερή που τους έχει.
Μέσα στο συγγενικό περιβάλλον υπάρχουμε αρμονικά ως οικογένεια. Κάνουμε τις παρέες μας και τις γιορτές μας στο σπίτι όλοι μαζί και οι συγγενείς μάς καλούν στα δικά τους σπίτια.
Οι συνάδελφοί σας, στην δουλειά;
Σε κάθε νέο περιβάλλον-όχι μόνο επαγγελματικό, σημαντικό ρόλο παίζει το πώς αισθάνεται κανείς με τον εαυτό και τις επιλογές του και πώς βιώνει τους ρόλους του. Η στάση του απέναντι στο ποιος είναι επηρεάζει σίγουρα και τον περίγυρο.
Θα σας πω μόνο ότι δεν έχω ποτέ συναντήσει αποκλεισμό ή διάκριση στην εργασία μου. Οι εργοδότες και οι συνεργάτες μου με επιλέγουν για τις ικανότητές μου κι εγώ το ίδιο.
Γενικά, πώς είναι η ζωή σας εδώ στην Κρήτη, έχετε αντιμετωπίσει προβλήματα και τί είδους;
Στην Κρήτη, οι άνθρωποι που μας γνωρίζουν, μας αντιμετωπίζουν με σεβασμό και καλοσύνη. Αρκετοί δεν έχουν συναντήσει στο παρελθόν άλλη οικογένεια με δυο μαμάδες και εκπλήσσονται στιγμιαία. Ωστόσο, η αμηχανία κρατά μόλις λίγα δευτερόλεπτα και μετά ακολουθούν χαμόγελα, αξιόλογες συζητήσεις και αρκετό χιούμορ.
Αυτό ακριβώς περίμενα ότι θα γινόταν όταν επιλέξαμε την Κρήτη για να μεγαλώσει εδώ το παιδί μας. Ο κρητικός λαός έχει πολεμήσει τόσο σκληρά για την ελευθερία, τη δικαιοσύνη και την αξιοπρεπή διαβίωση, που αυτοί οι αγώνες έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στη συνείδηση και τη συμπεριφορά των ανθρώπων που σήμερα ζουν κοντά μας.
Την οικογένειά σας συμπληρώνει ένα παιδί και όπως μου είπατε οργανώσατε και ένα ωραίο γλέντι στο Αβδού στο χωριό της συζύγου σας για την ονοματοδοσία του. Σε μια μικρή κοινωνία όπως είναι αυτή ενός χωριού, πώς το βλέπουν το θέμα, με βάση την προσωπική σας εμπειρία;
Το Αβδού είναι ο αγαπημένος τόπος της συζύγου μου (και πλέον και της κόρης μας). Έχει ζήσει τις ωραιότερες στιγμές της σε αυτό το χωριό και πλέον περνάμε πολύ χρόνο εκεί. Οι Αβγιώτες μάς γνώριζαν για χρόνια ως ζευγάρι, στις καλοκαιρινές μας διακοπές. Ποτέ δεν έλειψε το κέρασμα και η παρέα από το τραπέζι μας στο καφενείο του χωριού.
Έτσι λοιπόν, όταν η κόρη μας έγινε ενάμισι ετών, όλο το χωριό γιόρτασε μαζί μας σε μια μαγική βραδιά στο προαύλιο του σχολείου για αυτό το νέο, μικρό Αβγιωτάκι, που τώρα πια τρέχει με χαρά στα σοκάκια του χωριού και το φιλεύουν κουλουράκια.
Τί απαντάτε σε εκείνους που λένε ότι «η φύση όρισε για την οικογένεια να υπάρχει μαμά-μπαμπάς κι όχι 2 μαμάδες ή 2 πατεράδες».
Θα τους απαντούσα ότι η επιστήμη έχει καταλήξει σε διαφορετικά συμπεράσματα και η ζωή έρχεται και το αποδεικνύει.
Οι εκατοντάδες έρευνες που έχουν γίνει παγκοσμίως εδώ και δεκαετίες έχουν αποδείξει ότι το φύλο των γονέων (άνδρας-άνδρας ή γυναίκα-γυναίκα) δεν επηρεάζει με κανέναν τρόπο το μεγάλωμα των παιδιών.
Η επιστήμη έχει καταλήξει: ο μοναδικός καθοριστικός παράγοντας για την υγιή ψυχοκοινωνική εξέλιξη των παιδιών που μεγαλώνουν σε ένα σπίτι είναι η αγάπη, ο σεβασμός και η σταθερότητα.
Γνωρίζετε πολλές οικογένειες ομόφυλων ζευγαριών εδώ στο νησί; Κρύβονται ή μιλούν ανοικτά στον περίγυρό τους; Και γενικά, πώς είναι η ζωή τους;
Γνωρίζουμε αρκετές οικογένειες ομόφυλων ζευγαριών που ζουν στην Κρήτη. Άλλοι γονείς επιλέγουν να ζουν ανοικτά, άλλοι με λιγότερη ορατότητα.
Αυτό είναι αναμενόμενο, καθώς οι οικογένειές μας δεν είναι ασφαλείς. Το ισχύον Οικογενειακό Δίκαιο δεν αναγνωρίζει σχέσεις γονεϊκότητας μεταξύ των παιδιών μας και των μη βιολογικών γονιών τους, άρα τα παιδιά μας δε μπορούν να εξασφαλιστούν με κανέναν τρόπο από το δεύτερο γονιό τους, όσο κι αν το θέλει.
Λόγω της φύσης της δουλειά σας ταξιδεύετε πολύ. Πώς ζουν τα ομόφυλα ζευγάρια με παιδιά σε άλλες χώρες του κόσμου;
Με τον πολιτικό γάμο μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου να έχει θεσμοθετηθεί σε 20 ευρωπαϊκές χώρες (15 εκ των οποίων είναι μέλη της Ε.Ε.), οι συνθήκες ζωής σε αρκετές χώρες για τα παιδιά ομόφυλων ζευγαριών είναι πολύ καλές. Τα παιδιά απολαμβάνουν τα δικαιώματα που απορρέουν από τη σχέση τους και με τους δυο γονείς, ζουν και μεγαλώνουν με ασφάλεια και καλές προοπτικές.
Ασφαλίζονται από δυο εργαζόμενους γονείς, κληρονομούν τις περιουσίες και των δυο και πολλά ακόμη που λείπουν στην Ελλάδα σήμερα.
Γι’ αυτό άλλωστε και τόσοι αξιόλογοι Έλληνες πολίτες φεύγουν, αναζητώντας μια πιο ασφαλή και δίκαιη κοινωνία για να δημιουργήσουν τις οικογένειές τους.