Δεκαεννέα κεριά – όσα ήταν και τα χρόνια του Άλκη Καμπανού, φιλάθλου του Άρη, όταν δολοφονήθηκε πριν ακριβώς τρία χρόνια σε βίαιη επίθεση 12 οπαδών του ΠΑΟΚ στη Χαριλάου Θεσσαλονίκης – άφησαν απόψε οι γονείς του 19χρονου και μέλη της Δομής 1ης Φεβρουαρίου – Εις το Όνομα του Άλκη.
Συγκεντρωμένοι μπροστά από το σημείο όπου κόπηκε απότομα το νήμα της ζωής του, επί της οδού, πλέον, Άλκη Καμπανού (πρ. Γαζή), η μητέρα και ο πατέρας του Άλκη, μέλη της Δομής, φίλοι, φίλαθλοι του Άρη και απλοί πολίτες τήρησαν ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του νεαρού, που είναι πλέον σύμβολο κατά της οπαδικής βίας.
«Τρία χρόνια πέρασαν, όπως το λέω μέσα στο σκοτάδι και δύσκολα χρόνια. Και είναι μερικές φορές που νιώθω λες και ζούμε ένα όνειρο, ένα κακό όνειρο, έναν εφιάλτη και κάποια στιγμή μαζί με τη γυναίκα μου θα ξυπνήσουμε και θα πούμε ότι όλο αυτό είναι ψέμα. Αλλά δυστυχώς είναι αλήθεια» είπε συναισθηματικά φορτισμένος ο πατέρας του Άλκη, Αριστείδης Καμπανός στο ειδησεογραφικό μέσο voria.gr.
«Είναι μεγάλο το βάρος, μεγάλος ο πόνος, αλλά η αγάπη και η δύναμη που μας δίνει ο κόσμος μάς δίνει τη δύναμη να το ξεπεράσουμε», συνέχισε.
Στο πλαίσιο της δράσης που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία της Δομής 1ης Φεβρουαρίου, ο Θοδωρής, μέλος της οργάνωσης και φοιτητής του ΑΠΘ, έπαιξε στην κιθάρα του ένα τραγούδι που συνέθεσε για τον Άλκη, την ώρα που τα υπόλοιπα μέλη κρατούσαν πανό με αίτημα τη δημιουργία μνημειακού χώρου για τον αδικοχαμένο νεαρό.