Σε ένα μέρος παράξενο και μαγευτικό, την αρχαία Ελεύθερνα, διαδραματίζεται το νέο βιβλίο της Μαρίας Δασκαλάκη «Μυστική Αποστολή, Το χαμένο ημερολόγιο του παππού» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μίνωας.
Η κ. Δασκαλάκη καταφέρνει μέσα από μία περιπέτεια που ζουν οι μικροί πρωταγωνιστές των σελίδων της, να μυήσει τους αναγνώστες στην ιστορία του τόπου και να αναδείξει τον πλούτο του Μουσείου της αρχαίας Ελεύθερνας.
« Τα παιδιά έχουν μια καθαρή οπτική, απλή, αθώα κι αληθινή, για τον κόσμο, τους ανθρώπους και τα πράγματα», αναφέρει η ίδια, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Π».
Η συνέντευξη έχει ως εξής:
Στο βιβλίο σας πρωταγωνιστεί η αρχαία Ελεύθερνα. Πώς επιλέγετε κάθε φορά τον τόπο, όπου θα λάβει χώρα η ιστορία σας;
Στη συγκεκριμένη σειρά “τις Μυστικές αποστολές”, γράφω για τόπους που αγαπώ κι αυτή μου την αγάπη προσπαθώ να μεταφέρω στον αναγνώστη κάθε φορά και να τον κάνω να ταξιδέψει εκεί μαζί με τους ήρωες του βιβλίου.
Επισκέφθηκα την Αρχαία Ελεύθερνα με αφορμή τα εγκαίνια του Μουσείου (ΜΑΕ) το καλοκαίρι του 2016 και αυτό ήταν!
Ήξερα ότι δε θα ησύχαζα αν δεν έφτιαχνα μια ιστορία. Κάπως έτσι, έγινε μέσα μου το “κλικ”.
Από την πρώτη στιγμή που πάτησα στο χώμα και στις πέτρες του τόπου.
Η ενέργεια που ένιωσα στον αέρα άρχισε να γίνεται σκέψεις κι αυτές με τη σειρά τους λέξεις. Η ιστορία είχε αρχίσει να χτίζεται…»
Ποια ήταν η συμβολή του κ. Σταμπολίδη στο βιβλίο σας; Ο ίδιος διάβασε την ιστορία, στην οποία παίζει κομβικό ρόλο;
«Ένας άνθρωπος που αφιέρωσε τη μισή του ζωή σε ένα όνειρο, σε ένα στόχο και που πάλεψε γι’ αυτόν ώσπου κατάφερε να τον πραγματοποιήσει, μόνο έμπνευση μπορούσε να αποτελέσει για την ιστορία μου! Με γοήτευσε όλο αυτό. Τα τριάντα χρόνια της πορείας και της σκληρής του δουλειάς εκεί. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ ένα βιβλίο χωρίς έναν ήρωα εμπνευσμένο από τον καθηγητή. Φυσικά το χειρόγραφο βρέθηκε στα χέρια του και τώρα βρίσκεται και το βιβλίο -τυπωμένο πια.
Εκτός όμως από τον κύριο Σταμπολίδη, θα ήθελα να αναφέρω και τους κατοίκους της αρχαίας Ελεύθερνας –μικρούς και μεγάλους- που με τη φιλοξενία και την προθυμία τους με έκαναν να αγαπήσω ακόμη περισσότερο τον τόπο τους που τολμώ να πω πως τον νιώθω και λίγο δικό μου πια. Γι’ αυτό και θέλω να τους ευχαριστήσω από καρδιάς.»
Θεωρείτε πως τα παιδικά μάτια βλέπουν πράγματα που οι ενήλικες αγνοούν; Ίσως αν δώσουμε την ευκαιρία στα παιδιά να εκφραστούν, θα μάθουμε κι εμείς κάτι;
«Ναι, το πιστεύω αυτό. Τα παιδιά έχουν μια καθαρή οπτική, απλή, αθώα κι αληθινή, για τον κόσμο, τους ανθρώπους και τα πράγματα. Γι’ αυτό πολλές φορές πάνε ένα βήμα παραπέρα από τους ενήλικες. Θέλω να το εκφράζω αυτό μέσα από τους ήρωες της κάθε ιστορίας μου. Σαφώς κι αν δίναμε στα παιδιά περισσότερες ευκαιρίες για να εκφραστούν ελεύθερα κι αν τα ακούγαμε – γιατί είναι βασικό να τα ακούμε- θα μαθαίναμε απ’ αυτά πολλά κι ο κόσμος μας σίγουρα θα ήταν πολύ καλύτερος».
Οι μικροί μαθητές σας τι συμβουλές σάς δίνουν; Σάς εμπνέουν;
«Έρχεται στο νου μου η φράση του Πλούταρχου: το μυαλό δεν είναι δοχείο για γέμισμα, αλλά φωτιά για άναμμα. Κάπως έτσι σκέφτομαι τα παιδιά μου, τους μαθητές μου. Μου δίνουν έμπνευση με τον ενθουσιασμό τους, όταν τα βλέπω να καμαρώνουν με το καθετί που καταφέρνουν, μικρό ή μεγάλο, αλλά κυρίως με τα λόγια και τις εύστοχες παρατηρήσεις τους. Τα παιδιά είναι πάντα αυστηροί αλλά δίκαιοι κριτές».
Πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζουμε την ιστορία μας; Καταφέρνετε, μέσα από τις ιστορίες μίας οικογένειας, να δώσετε στον αναγνώστη την ιστορία ενός τόπου αλλά και της χώρας μας.
«Ως γνωστόν, “λαός που ξεχνά την Ιστορία του, είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει”. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε από πού προερχόμαστε.
Ζούμε σε μια χώρα που έχει περάσει πολλά.
Πέρα όμως από αυτά, πέρα από τα μεγάλα και σημαντικά γεγονότα που επηρέασαν τον ρου του κόσμου, υπήρξαν και κείνες οι μικρές ιστορίες ανθρώπων καθημερινών, δικών μας ή ξένων που έπαιξαν κι αυτές το δικό τους μικρό ή μεγάλο ρόλο στις ζωές κάποιων άλλων.
Αυτό ήταν κάτι που πάντα με προκαλούσε και πολλές φορές αποτελούσε ερέθισμα έτσι ώστε να πλέξω μια ιστορία γύρω από μια μικρή λεπτομέρεια που συνήθως περνά απαρατήρητη».
Αν και το βιβλίο σας μόλις κυκλοφόρησε, μπορείτε να μας δώσετε κάτι από τα σχέδιά σας; Οι ήρωές σας θα συνεχίσουν να μπλέκουν σε συναρπαστικές περιπέτειες;
«Η όγδοη Μυστική αποστολή ετοιμάζεται, όμως δεν θα σας πω περισσότερα. Προς το παρόν, ακολουθώ την Αριάνθη και τον Δημήτρη στις βόλτες τους στην αρχαία Ελεύθερνα κι ελπίζω τα παιδιά που θα τους γνωρίσουν να τους αγαπήσουν τόσο όσο τους αγάπησα και γω.»
Τα παιδιά πρωταγωνιστές
Η Μαρία Δασκαλάκη γεννήθηκε το 1982 στο Ηράκλειο Κρήτης όπου και κατοικεί. Είναι απόφοιτη του τμήματος Αρχειονομίας – Βιβλιοθηκονομίας του Ιόνιου Πανεπιστήμιου με μεταπτυχιακές σπουδές στη Διδακτική της Γλώσσας και της Λογοτεχνίας.
Σήμερα συντονίζει Εργαστήρια Δημιουργικής Γραφής – Ελεύθερης Έκφρασης για παιδιά όλων των ηλικιών, επισκέπτεται σχολεία όλων των βαθμίδων, ενώ παράλληλα γράφει όπου κι όποτε μπορεί.
Βιβλία της ίδιας:
«Μικρές Παρασκευές», ποιητική συλλογή, εκδ. Επύλλιον, Αθήνα, 2015
«Μυστική Αποστολή: το χαμένο ημερολόγιο του παππού», εκδ. ΜΙΝΩΑΣ, Αθήνα, 2018
«Μυστική Αποστολή: τα μυστικά του πέτρινου γεφυριού», εκδ. ΜΙΝΩΑΣ, Αθήνα, 2016
«Μυστική Αποστολή: το ξεχασμένο μήνυμα της Καλυδώνας», εκδ. ΜΙΝΩΑΣ, Αθήνα, 2015
«Μυστική Αποστολή: περιπέτεια στο Μεγάλο Κάστρο», εκδ. ΜΙΝΩΑΣ, Αθήνα, 2014
«Μυστική Αποστολή: στα ίχνη του κρυμμένου θησαυρού», εκδ. ΜΙΝΩΑΣ, Αθήνα, 2013
«Μυστική Αποστολή: εξερεύνηση στη στοιχειωμένη σπηλιά», εκδ. ΜΙΝΩΑΣ, Αθήνα, 2012
«Μυστική Αποστολή: το μυστήριο του καμένου δάσους», εκδ. ΜΙΝΩΑΣ, Αθήνα, 2010
Διασκευές:
«Ο Μάγκας», (από 3 ετών, εικονογραφημένο) της Πηνελόπης Δέλτα, εκδ. ΜΙΝΩΑΣ, 2016
«Ο Τρελαντώνης», (από 3 ετών, εικονογραφημένο) της Πηνελόπης Δέλτα, εκδ. ΜΙΝΩΑΣ, 2016
«Το κοριτσάκι με τα σπίρτα», Χ.Κ.Άντερσεν, εκδ. ΜΙΝΩΑΣ, 2016
«Ο εγωιστής γίγαντας», Όσκαρ Ουάιλντ, εκδ. ΜΙΝΩΑΣ, 2018
Υπό έκδοση: Ο Πέτρος και ο Λύκος Σ. Προκόφιεφ, εκδ. ΜΙΝΩΑΣ.