Με νέες συνταγές θα προχωρήσει ο αθλητισμός κυρίως στα έργα υποδομής την επόμενη μέρα. Αυτό τονίζει σε συνέντευξή του στην “Πατρίς” ο υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Γιώργος Βασιλειάδης.
Ένας υπουργός που τις μέρες που έμεινε στο Ηράκλειο, για το αναπτυξιακό συνέδριο Κρήτης, άκουσε από αθλητικούς παράγοντες τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Κρήτη, με τον ίδιο να δείχνει όχι μόνο ότι τα ξέρει, αλλά τους μίλησε σαν ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας κι όχι με τον “ξύλινο λόγο” πολιτικών που έχουμε γνωρίσει στο παρελθόν.
Και αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο.
Ο κ. Βασιλειάδης μάς τόνισε ότι πλέον, αν θέλουμε (η τοπική κοινωνία) έργα θα πρέπει να υπάρξει σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, με τον χορηγό να κάνει κατόπιν δωρεά ένα δημόσιο έργο, όπως το Ποσειδώνιο κολυμβητήριο στη Θεσσαλονίκη”, λέει.
Οι Συμπράξεις Δημοσίου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) είναι συμβάσεις κατά κανόνα μακροχρόνιες, οι οποίες συνάπτονται μεταξύ ενός δημόσιου και ενός ιδιωτικού φορέα, με σκοπό την εκτέλεση έργων ή / και την παροχή υπηρεσιών.
Ο υπουργός φάνηκε να θέλει να στηρίξει όλους όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για τον αθλητισμό (με τον περιφερειάρχη κ. Αρναουτάκη έχουν άριστη συνεργασία, ενώ γρήγορη λύση θέλει να δώσει και για το σκέπαστρο στο Παγκρήτιο Στάδιο κι έχει συνεργασία με τον κ. Βαρδαβά) ενώ ψάχνει να βρει λύσεις χωρίς να κοροϊδεύει. Η συνέντευξή του είναι:
Εκ φύσεως ή εξ ανάγκης έχετε αυτόν τον «μη ξύλινο λόγο» και είστε ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας», όπως λένε όσοι σας γνωρίζουν και όχι ο πολιτικός που λέει… λέει..
Όλη η νέα γενιά η δική μας έχει κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Ο κόσμος πια δεν έχει ανάγκη και δεν του αρμόζει να του μιλάς ψεύτικα και να μην του λες τα πράγματα όπως είναι. Άρα λοιπόν – χωρίς φτιασιδώματα – αν κοιτάς στα μάτια, τον κόσμο και ξέρεις τι θες να κάνεις, τι μπορείς να κάνεις, πού θες να πας, έχεις και καλύτερα αποτελέσματα και έχεις και ελπίδα για το μέλλον. Νομίζω ότι το σύστημα απέτυχε και πρέπει να ξανασταθούμε στα πόδια μας όλοι από την αρχή. Με φτιασιδώματα δεν στεκόμαστε. Πρέπει να κοιταχτούμε στα μάτια να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να προχωρήσουμε μπροστά. Οτιδήποτε διαφορετικό θα ήταν καταστροφικό.
Ούτε υπόσχεστε και πολλά πράγματα απ’ ό,τι είδαμε στο αναπτυξιακό συνέδριο. Είναι επειδή βρισκόμαστε σε μια περίοδο κρίσης και χρήματα δεν υπάρχουν από το Υπουργείο ή έτσι ήσασταν πάντα;
Είναι συνδυασμός και των δύο. Κατ’ αρχάς εμένα δεν μου αρέσει να υπόσχομαι, αν δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να το κάνω. Είπα και πριν ότι πρέπει να λειτουργήσουμε σε μια σχέση ειλικρίνειας. Πρέπει να ξέρουμε ποια είναι τα πραγματικά δεδομένα, τι μπορούμε και τι θέλουμε να κάνουμε. Επομένως δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να υποσχεθώ τίποτα που δεν θα είμαι 100% σίγουρος ότι μπορώ να το κάνω. Είναι η φιλοσοφία που έχει η γενιά μας. Δεν θέλουμε να κάνουμε τα ίδια λάθη με χθες. Είμαστε νέοι άνθρωποι, θέλουμε τα παιδιά μας να ζήσουν και να μεγαλώσουν μαζί μας, να τα ‘χουμε μαζί μας να ναι περήφανα για μας, να μην μας φύγουν. Και το κυριότερο απ’ όλα για μένα προσωπικά είναι να μπορώ να γυρίζω το βράδυ σπίτι και να μπορώ να κοιτάζω τους ανθρώπους στα μάτια. Κι όταν κάποια στιγμή θα τελειώσει αυτή η περιπέτεια – γιατί όλες αυτές οι περιπέτειες είναι εφήμερες – να μπορώ να πω ότι εγώ έκανα αυτό που έπρεπε. Τα έδωσα όλα και ήμουν ειλικρινής και έντιμος.
Πάμε τώρα εδώ στα δικά μας στα ηρακλειώτικα. Εδώ έχουμε δύο κύρια προβλήματα. Πρώτον συντήρηση υποδομών όπου η ιδιωτική πρωτοβουλία μπορεί να θέλει να μπει, αλλά η γραφειοκρατία δεν την αφήνει να προχωρήσει. Δεύτερον και, σπουδαιότερο, δεν έχομε μια δεύτερη πισίνα διότι τα 10 σωματεία ασφυκτιούν στη μια και παμπάλαια πισίνα που διαθέτουμε.
Όντως το κολυμβητήριο έχει πολύ μεγάλο πρόβλημα και νομίζουμε ότι μετά τις επισκευές που θα γίνουν στο Κολυμβητήριο των Μοιρών ενδεχόμενα να έχουμε μια άμβλυνση του προβλήματος. Παρ’ όλα αυτά, θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να κάνομε και μια παρέμβαση στο Κολυμβητήριο του Ηρακλείου. Έχουμε δοκιμάσει πιλοτικά τη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα ξεκινώντας από τη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο της συντήρησης των αθλητικών μας υποδομών και εκμεταλλευόμενοι το νέο θεσμικό πλαίσιο για τα δημόσια έργα που έφτιαξε ο υπουργός Υποδομών.
Εκμεταλλευόμαστε τη δυνατότητα της δωρεάς δημοσίου έργου από ιδιώτες, με αντίστοιχη – ας μου επιτραπεί καταχρηστικά η έκφραση – υιοθεσία της από έναν ιδιώτη. Επομένως χωρίς μεγάλες παρεμβάσεις, χωρίς πολλή γραφειοκρατία έρχεται ο ιδιώτης και κάνει δωρεά ένα δημόσιο έργο γλυτώνοντας όλα τα προβλήματα τα γραφειοκρατικά κ.λπ. και ταυτόχρονα σαν αντιπαροχή εμείς μπορούμε να του δώσουμε μια ιδιαίτερη μνεία ακόμα και μια ονοματοδοσία μιας εγκατάστασης.
Αυτό το πλαίσιο δοκιμάσαμε στη Θεσσαλονίκη με το Ποσειδώνιο και σε συνεργασία με την εταιρεία «Στοίχημαν» είδαμε ότι λειτουργεί και θέλουμε να δούμε πώς θα μπορέσουμε να το φέρουμε αυτό και στην υπόλοιπη Ελλάδα στις κρατικές εγκαταστάσεις.
Για το πρόβλημα της συντήρησης που είπατε. Από τη στιγμή που φτιάχναμε υποδομές μόνο για να τις φτιάχνουμε και υποδομές που δεν μπορούσαν να σηκώσουν οι τοπικές κοινότητες, αυτές μετά εκ των πραγμάτων μείνανε χωρίς χρηματοδότηση και χωρίς συντήρηση. Στα μέσα της δεκαετίας του 2000 όπου το κράτος ήθελε να δείχνει ότι είχε καλύτερα οικονομικά, τα ξεφορτώθηκε στους Δήμους, πετώντας το μπαλάκι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση λέγοντας «κόψε το λαιμό σου». Αυτό είχε ως αποτέλεσμα είτε κλειστές είτε διαλυμένες εγκαταστάσεις ή εγκαταστάσεις οι οποίες είναι επικίνδυνες για την ασφάλεια των παιδιών μας.
Εδώ μια παρένθεση, το Ηράκλειο διαφέρει από τους υπόλοιπους Δήμους, γιατί έχει πάρει τρεις μεγάλες εγκαταστάσεις από το κράτος, το Παγκρήτιο Στάδιο, το κλειστό στα Δύο Αοράκια και το κλειστό της Αλικαρνασσού και είναι ανοιχτές στο κοινό.
Αυτό είναι το σημαντικό. Ο Δήμος Ηρακλείου μπορούσε να είχε χρήματα να λειτουργήσει. Η Πάτρα, μια οικονομικά κατεστραμμένη πόλη, δεν μπόρεσε.Ο κόσμος, αν του δώσεις τη δυνατότητα να βρεθεί σε καλές εγκαταστάσεις, θα έρθει θα βοηθήσει και θα συνδράμει, αλλά μια σοβαρή συντήρηση ξεπερνάει κόσμο και Δήμο. Όταν ερχονταν κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση για ενεργειακές αναβαθμίσεις εμείς τα αφήναμε και ρημάζανε. Τώρα όμως για κονδύλια από την ευρωπαϊκή ένωση για ενεργειακή αναβάθμιση προϋποθέτουν σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να μη μπορείς να διασφαλίσεις μια τιμολογιακή πολιτική που θα επιτρέπει στον μέσο συμπολίτη μας να πάει, οπότε ούτε αυτό είναι λύση. Άρα τι κάνομε; Προσπαθούμε σε κάθε περίπτωση να βρούμε το κατάλληλο πολιτικό μίγμα που να φτιάχνει ένα σοβαρό επίπεδο σε μια εγκατάσταση και ταυτόχρονα να μην αποτρέπει τους πολίτες μας να αθληθούν. Υπάρχει όμως μια στρέβλωση εδώ. Πολλά σωματεία και πολλοί σύλλογοι, μένοντας στο παλιό καθεστώς, δεν αντιλαμβάνονται ότι πρέπει όλοι να βοηθήσουν για να μπορέσουμε να έχομε εγκαταστάσεις. Πρέπει να υπάρχει συνδρομή όλων. Εμείς κάνομε τα πάντα, παρέχουμε γυμναστές – 1.400 τώρα στους Δήμους – δίνουμε τις βασικές υποδομές, τη συντήρηση, την καθαριότητα, αλλά αυτά χρειάζονται χρήματα. Πρέπει να συνδράμουμε όλοι μας, καταλαβαίνουμε ότι οι καιροί είναι δύσκολοι, αλλά εδώ θα κριθούμε.
Εσείς, και με το αναπτυξιακό συνέδριο που κάνατε, έχετε κάποιο χειροπιαστό στοιχείο για κάποιες παρεμβάσεις άμεσες εδώ στο Ηράκλειο από τα προβλήματα που έχετε ακούσει;
Κατ’ αρχάς αυτό που αποφασίστηκε και ανακοινώθηκε είναι να φτιαχτεί η σκεπή του κλειστού στο Λίντο, για να σταματήσομε να παίζουμε μπάσκετ με ομπρέλα όταν βρέχει και στο αμέσως επόμενο διάστημα – γιατί είχαμε κάποιο πρόβλημα με τις μελέτες, ακολουθεί η επισκευή του Κολυμβητήριου Μοιρών (σ.σ. 350.000 ευρώ θα χρειαστούν).
Εδώ στο Ηράκλειο υπάρχει από το 2004 έτοιμο με πινακίδα της Γενικής Γραμματείας και Υπ. Πολιτισμού «Κολυμβητήριο Ηρακλείου». Εχουν σκάψει, έχει γίνει η γράμμωση κάτω, αλλά το ‘χουμε αφήσει στα… χόρτα.
Και μελέτη δεν υπάρχει. Είναι 50άρες πισίνες. Αυτό θα πάει 7-8 εκατομμύρια. Το θέλουμε; Αυτός είναι ο διάλογος που θα γίνει με τις ΣΔΙΤ. Εγώ να το βάλω. Το κράτος θα μπει μέχρι έναν βαθμό. Η εγκατάσταση πρέπει να βγαίνει. Άντε εγώ να δίνω ένα ενοίκιο τον χρόνο. Μέχρι ένα σημείο. Κι αυτό το λέω σε όλους. Παίρνω απόφαση να ρίξω 1 εκατομμύριο εδώ, ενώ έχω 5 εκατομμύρια. Είναι πρόβλημα για την υπόλοιπη τη χώρα, αλλά είναι πολιτική απόφαση.
Από τα 5 εκατομμύρια αυτά, τα υπόλοιπα έργα το κολυμβητήριο στα Χανιά, το Κλειστό στο Ρέθυμνο, το Λίντο αυτά είναι εκτός 5 εκατομμύριων. Είναι έξτρα. Είναι πέρα από τον προϋπολογισμό. Το Κολυμβητήριο στο Ηράκλειο είμαστε έτοιμοι να το κάνομε με σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα; Το θέλουμε; Αυτό θέλει συζήτηση. Οτιδήποτε μου φέρουν με ΣΔΙΤ και είναι αθλητικό, και το θέλει η τοπική κοινωνία, θα το προωθήσω.
Ναι, αλλά να ξέρει και η τοπική κοινωνία ότι αν το κάνομε έτσι, θα πληρώνουν τα σωματεία στο ΕΑΚΗ ή στο Δήμο…
Δεν θα είναι ΕΑΚΗ. Θα είναι μαζί με το Δήμο. Γιατί το φορτώνουμε στο ΕΑΚΗ; Αυτά είναι τεχνικά ζητήματα. Να το βρούμε να το συμφωνήσουμε. Να ξέρει ο καθένας τι πρέπει να κάνει. Μη βγω μετά εγώ να καταγγέλλω τον Δήμο. Ο Δήμος να καταγγέλλει εμένα κι όλοι μαζί τον ιδιώτη.
Αυτά τα έχετε συζητήσει αυτές τις μέρες ή παλαιότερα;
Εγώ τα συζητάω και με τον Σταύρο τον Αρναουτάκη τα θέματα τα αθλητικά και μάλιστα έχουμε και εξαιρετική σχέση. Επίσης καταλαβαίνει γιατί είναι γνώστης των ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Για να γίνει ένα έργο χρειάζονται μελέτες. Δεν έχομε μελέτες για τίποτα. Στον Νομό Λασιθίου φωνάζουν “γιατί εμάς μας έχετε απ’ έξω;” Αφού δεν υπάρχουν μελέτες.
Εγώ καταλαβαίνω. Ο αθλητισμός πολλές φορές – κακώς – περνά σε δεύτερα μοίρα. Δηλαδή όταν έχεις κομβικότερα ζητήματα, δεν θα σκεφτείς το γήπεδο. Ας μην κοροϊδευόμαστε και να ‘μαστε δίκαιοι και με τους ανθρώπους. Όμως, θέλουμε μελέτες. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να κάνομε τις μελέτες γρηγορότερα και φθηνότερα, δηλαδή θέλουμε δωρεές από ιδιώτες.
Για κάποια πράγματα που μπορούν να γίνουν στο Ηράκλειο πρέπει πρώτον να έχουμε μια μελέτη και δεύτερο αν θέλει η κοινωνία να μπει και κάποιος ιδιώτης και να φτιάξει κάτι.
Να πάμε με τη μορφή ΣΔΙΤ. Γιατί για να φτιάξουμε ένα κολυμβητήριο από την αρχή, είναι πολύ μεγάλο το κόστος και δεν θα το σηκώσουμε. Και όχι μόνο αυτό, δεν θα χουμε και για τη συντήρησή του. Γι αυτό πρέπει να το συναποφασίσουμε όλοι. Δεν θέλουμε να κάνουμε δημόσια έργα όπως γίνονταν παλιά και κάποιοι έφτιαχναν και περιουσίες. Αυτό πέθανε. Να κάνουμε έναν σοβαρό προγραμματισμό. Προσπαθούμε να βρούμε μια λύση για το ταρτάν του σταδίου Ελευθερίας, το οποίο θέλει 250.000 ευρώ και υπάρχουν και ζητήματα με τις αρχαιολογίες κ.λπ. Πρέπει να το αλλάξεις όλο. Δεν παίρνει άλλο από μπάλωμα.
Υπάρχει δηλαδή το πλάνο να το αλλάξετε;
Ναι, είναι στο πλάνο, αλλά σας λέω ότι δεν είναι ώριμο ή ότι δεν έχει εξασφαλίσει 100% χρηματοδότηση. Εγώ δεν το ανακοινώνω.
Για κάποιο άλλο έργο;
Το σκέπαστρο στο Παγκρήτιο Στάδιο έχει μεγάλο κόστος 1 εκ. ευρώ. Έχουν δεσμευτεί κάποια χρήματα
γιατί είναι θέμα πρώτης προτεραιότητας για μας το στέγαστρο.
Εάν όλα πάνε καλά, μπορούμε να ξεκινήσουμε σε 6 -7 μήνες. Αυτή τη στιγμή δεν έχω εικόνα.
Δεν έχετε κάτι χειροπιαστό για το Ηράκλειο να μου πείτε;
Είναι αυτά. Συζητάμε το συνολικό πλαίσιο παρεμβάσεων στο ΕΑΚΗ. Είναι σύνηθες. Είναι μεγάλα τα ζητήματα και πρέπει να παρθούν και δύσκολες αποφάσεις, δηλαδή να γίνουν οι παρεμβάσεις στο ταρτάν του σταδίου Ελευθερίας. Πρέπει όμως να υπάρχει μετά αντίτιμο για την χρήση του. Η συντήρηση είναι δύσκολη, οι εγκαταστάσεις είναι πολύ ακριβές κι αν θέλουμε να τις κρατάμε σε υψηλό επίπεδο, θα πρέπει να τις αγκαλιάσουμε όλοι. Καταλαβαίνω ότι ο κόσμος είναι επιβαρυμένος και τις πολιτικές δυσκολίες.
Με την αδειοδότηση των αθλητικών εγκαταστάσεων;
Έχει αλλάξει το νομικό πλαίσιο. Έχουμε απλοποιήσει κατά πολύ τις μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις δηλαδή των τοπικών πρωταθλημάτων, των μικρών χωρίς ή καθόλου θεατές, διαδικασίες απλές. Δίνουμε εξουσίες στους Δήμους να το κάνουν αυτό. Προβλέπεται στον νόμο, γιατί καταλαβαίνομε ότι δεν υπάρχουν μελέτες, δεν είναι όλα νομιμοποιημένα και πρέπει να νομιμοποιηθούνε.
Εδώ υπάρχουν ολυμπιακές εγκαταστάσεις χωρίς άδεια. Υπάρχει το καθεστώς της προσωρινής άδειας, αλλά θα πρέπει η υπόθεση να γίνει χωρίς γραφειοκρατία μεγάλη. Να μειώσουμε τη γραφειοκρατία και ο Δήμος να μπορεί να κινηθεί πιο εύκολα και με υπεύθυνες δηλώσεις να μπορεί να προχωράει μπροστά. Είναι ένα καινούργιο θεσμικό πλαίσιο και όλοι θα πρέπει να βοηθήσομε.
Δεν έχει νόημα, άλλο παρατάσεις. Δεν μπορεί να γίνει άλλο ανεκτό. Καταλαβαίνω να δίνονται προσωρινές άδειες ενώ έχουν εντοπιστεί ελλείψεις. Διορθώστε αυτό και τα ξαναλέμε σε δυο χρόνια για μικρότερα ζητήματα. Για θέματα όμως στατικά π.χ. δεν μπορούμε να δώσουμε άδεια. Και να ξέροuμε και ποιος έχει την ευθύνη κάθε φορά και για οτιδήποτε.
Με τις εδώ εγκαταστάσεις στο Ηράκλειο, το Παγκρήτιο εχει προσωρινή άδεια;
Εκεί θα εξακολουθήσει να υπάρχει η προσωρινή άδεια, μέχρι να φτιαχτεί το στέγαστρο, που είναι το μόνο πρόβλημα που υπάρχει. Ο Δήμος ή η Περιφέρεια κρίνει με βάση τον φάκελο αν υπάρχει πρόβλημα και θέμα ασφάλειας για τους πολίτες, και αν υπάρχει πρόβλημα δεν πρέπει να δώσει. Αν υπάρχουν λιγότερα ζητήματα, π.χ. το κάγκελο στους 90 πόντους και όχι στους 80, μπορεί να δώσει άδεια και να το διορθώσουμε στην πορεία.
Σχολές προπονητών;
Για το ποδόσφαιρο ως Γ.Γ. μετά από πολλά χρόνια ξεκινάμε από αυτό τον μήνα σχολές προπονητών. Σκοπός τον επόμενο 1,5 χρόνο να λειτουργήσουν πάνω από 70 σχολές προπονητών. Για το ποδόσφαιρο κάναμε μια αληθινή κουβέντα με FIFA και UEFΑ και συμφώνησαν κι αυτοί ότι δεν μπορεί κάποιος που τελειώνει τα ΤΕΦΑΑ να μην έχει δίπλωμα προπονητή. Αυτό που θα κάνομε όμως – χωρίς να μπαίνει ο ένας στην αυτονομία του άλλου – είναι μέσα από συνεργασία να μπει και η FIFA και η UEFA στο πρόγραμμα του ΤΕΦΑΑ.
Και οι σχολές να γίνουν με συνέργεια. Είναι κάτι που το επεξεργαζόμαστε. Θα το προωθήσουμε με τη διοίκηση της ΕΠΟ. Αλλά το σημαντικό είναι αυτό: Οτι κατανοούνε πως οι απόφοιτοι των ΤΕΦΑΑ δεν μπορούν να μην είναι προπονητές. Κατανοούμε κι εμείς ότι θέλουν ένα μίνιμουμ με βάση τα στάνταρ της ομοσπονδίας. Αυτό που πετύχαμε είναι να δομήσουμε μια σχέση ειλικρίνειας, γιατί όπως είπατε στην αρχή για τα χαρακτηριστικά μου, κατάλαβαν από τους διεθνείς φορείς ότι μιλάμε σοβαρά και θέλουμε να λύσουμε ζητήματα. Υπάρχει καλή πίστη και πετύχαμε αυτά τα λίγα που πετύχαμε.
Στο ποδόσφαιρο τώρα κάτι πάει να γίνει
Εγώ δεν μπορώ να πανηγυρίσω για το γεγονός ότι η ΕΠΟ για πρώτη φορά διέπεται από ελληνικό νόμο. Δεν μπορούμε να πανηγυρίζουμε για τα αυτονόητα.
Κάρτα φιλάθλων;
Η κάρτα φιλάθλων είχε κάποια προβλήματα και δυσκολίες ως προς τη χρήση των προσωπικών δεδομένων. Προσπαθούμε να τα επιλύσουμε, αλλά επειδή πάμε σε μια συνολική αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για την ασφάλεια στα γήπεδα και προφανώς θα αλλάξουμε και κάποια πράγματα στην κάρτα φιλάθλου, γι’ αυτό δώσαμε και αυτή την παράταση. Δουλεύουμε ήδη το νέο θεσμικό πλαίσιο μαζί με την ΟΥΕΦΑ, μαζί με το συμβούλιο της Ευρώπης και μαζί με τους ειδικούς της Μεγάλης Βρετανίας, οι οποίοι στήσανε τις κάρτες της Μεγάλης Βρετανίας και είπαμε ότι ξεκινάμε με ένα σύστημα που θα γίνουν οι αλλαγές μέσα σε τρεις μήνες.
Για ποιο λόγο να βάλουμε τον κόσμο σε μια διαδικασία αλλαγής του συστήματος; Πάμε σε ένα συλλογικό πλαίσιο, και μια και καλή θα φέρομε το τελικό πλαίσιο της κάρτας φιλάθλων με τον τρόπο που θα λειτουργεί. Δεν λέω ότι δεν έχω ακόμα προβλήματα. ‘Εχουμε κάποια νομικά ζητήματα αλλά δεν είναι ανυπέρβλητα. Τα εντάσσουμε όμως μέσα στο συνολικό πλαίσιο για την αλλαγή στην ασφάλεια.
Και το κομβικό στην αλλαγή αυτή -κι εκεί επιμένω – είναι ότι σε όλες αυτές τις πρωτοβουλίες είναι πεποίθηση ότι έχει περάσει ο καιρός που η πολιτική ηγεσία σαν ένα ιερό κονκλάβιο ό,τι της κατέβαινε στο μυαλό το έκανε νόμο και δεν τον εφάρμοζε, τον ψήφιζε, πανηγύρισε, έδινε μεγάλους τίτλους, βάζαμε και το όνομά μας στην ιστορία, αλλά κατέληγε στα σκουπίδια. Αυτό τώρα έχει τελειώσει. Τώρα έχουμε φέρει τους ειδικούς που θα φτιάξουν το πλαίσιο, κι εμείς σαν πολιτική ηγεσία θα δώσουμε τις λύσεις και θα τις υλοποιήσουμε. Έτσι αλλάζουμε τη χώρα.
Τι λέει για τον χειμερινό αθλητικό τουρισμό
Πέρυσι εδώ κάναμε μια διημερίδα ο ΠΣΑΤ με την Περιφέρεια με μεγάλη επιτυχία και βγήκαν αρκετά συμπεράσματα. Αθλητισμός όμως δεν είναι μόνο ποδόσφαιρο είναι και αναρρίχηση και κ.λπ., κ.λπ. Το κράτος πώς μπορεί να βοηθήσει;
Ήδη εμείς έχομε φτιάξει ένα μητρώο φορέων που ασχολείται με τον εναλλακτικό τουριστικό αθλητισμό για να διασφαλίζουμε και τις υψηλούς επιπέδου υπηρεσίες. Το θέμα δεν είναι να φέρεις τον άλλο για αναρρίχηση και να ‘ναι με κάποιον άσχετο ή κάποιον ερασιτέχνη που δεν θα ξανάρθει ποτέ. Το θέμα είναι να διασφαλίσουμε υψηλά στάνταρτς, και αυτό είναι το στοίχημα για την Ελλάδα.
Ο κόσμος πρέπει να έρθει εδώ γιατί ξέρει ότι κάθε υπηρεσία είναι υψηλού επιπέδου. Δεν θα ‘μαστε οι φθηνότεροι, αλλά θα είμαστε οι καλύτεροι. Τοκράτος πρέπει να κάνει τον συνδετικό κρίκο που θα δομήσει τη ροή. Να διεκδικήσει μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις. Σιγά σιγά μπαίνουμε σ αυτή τη λογική.
Ειδικά τον χειμώνα…
Το χειμώνα είναι πιο περίπλοκο. Σε πρώτη φάση ας δούμε το καλοκαίρι. Η Ελλάδα είναι εκτός από το καλεντάρι των εκδηλώσεων εδώ και μια 10ετία. Τώρα ξεκινήσαμε σιγά σιγά να κινούμαστε. Κάναμε το πανευρωπαϊκό εδώ κάναμε το παγκόσμιο της πάλης στην Αθήνα, πήραμε τους μεσογειακούς Αγώνες Αθλημάτων Παραλίας που θα γίνουν στην Πάτρα το 2019, ξαναπήραμε Κωπηλατικός Αγώνες στα Γιάννενα για το 2019 – πανευρωπαϊκό νέων ανδρών, γυναικών – μετά από 19 χρόνια στις εγκαταστάσεις που τις έχομε πληρώσει εμείς και μένουν κλειστοί και θα μπορούσαν να είναι πυρήνες και οικονομικοί.