Κηδεία Μίμη Δομάζου: Τα αδέρφια του μοιράζονται άγνωστες ιστορίες από τη ζωή του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή

Η σημερινή ημέρα, Δευτέρα 27 Ιανουαρίου, ήταν αρκετά δύσκολη, καθώς λίγο πριν τις 15:00 το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε η επικήδειος τελετή του Μίμη Δομάζου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή πριν από λίγες μέρες, και συγκεκριμένα την Παρασκευή 24 Ιανουαρίου, σε ηλικία 83 ετών. Από το πρωί λοιπόν, συγγενείς, φίλοι και συνεργάτες μαζεύτηκαν στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών γιαι το λαϊκό προσκύνημα της σορού του, στη Μητρόπολη.

Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στις 15:00 το μεσημέρι, με την οικογένεια του να είναι συντετριμμένη από την απώλεια του αγαπημένου τους – δείτε εδώ την κόρη του που ήταν απαρηγόρητη. Υπενθυμίζουμε ότι, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής μετά την ανακοπή καρδιάς που υπέστη έξω από διαγνωστικό κέντρο στο Χαλάνδρι στα χέρια της κόρης του, Πόπης, έδωσε τεράστια μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, δεν τα κατάφερε – δείτε εδώ φωτογραφίες από το τελευταίο «αντίο».

Όσα είπαν τα αδέρφια του Μίμη Δομάζου στην κηδεία του

Τα αδέρφια του θρύλου του ελληνικού ποδοσφαίρου, μίλησαν στην κάμερα της εκπομπής Αλήθειες με την Ζήνα που βρέθηκε στην κηδεία για να καταγράψει όσα συνέβησαν και εκείνοι μοιράστηκαν μερικές άγνωστες πτυχές της ζωής του. Πρώτα, μίλησε ο Λεωνίδας Δομάζος, ο οποίος εξήγησε τον λόγο που ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής δεν θέλησε να γίνει προπονητής.

«Είναι πάρα πολύ μεγάλη η αγάπη και ο σεβασμός που μας έδειξε ο κόσμος, από όλους τους φιλάθλους, όλων των ομάδων. Και από την Κύπρο όπου μένω. Είναι τόση πολύ η αγάπη από τότε που έφυγε ο “Στρατηγός”. Τελευταία μιλούσαμε πολύ συχνά στο τηλέφωνο, λες και κάτι μας προετοίμαζε για το τι θα συμβεί. Τον αποκαλούσα “Στρατηγό” ή “αδελφό”», δήλωσε αρχικά ο Λεωνίδας Δομάζος.

«Ο αδελφός μου έπαιρνε πάντα πολλή αγάπη από τον κόσμο. Όταν τον είχα ρωτήσει γιατί δεν έγινε προπονητής εκείνος μου απάντησε “Θέλω να φύγω από το γήπεδο να φωνάζει το όνομά μου. Αν γίνω προπονητής θα με βρίζουν“», αποκάλυψε ο Λεωνίδας Δομάζος.

«Τι να πω για έναν στρατηγό, που εγώ είμαι ένας απλός φαντάρος. Τιμή, δόξα και συγκίνηση… Μια τρέλα στο κεφάλι μας. Όταν ήρθα στην Αθήνα είχα νοικιάζει σπίτι στους Αμπελόκηπους για να είμαι κοντά στο γήπεδο να πηγαίνω στις προπονήσεις του και στους αγώνες του… Τέτοια ήταν η αρρώστια μας για να είμαστε κοντά στον αδελφό μας. Μας στήριξε πολύ και του είμαι ευγνώμων. Ήμασταν όλη η οικογένειά του δίπλα του στο νοσοκομείο. Περιμέναμε να ακούσουμε μια καλή εξέλιξη», είπε ο Θανάσης Δομάζος, ο άλλος αδερφός του αείμνηστου ποδοσφαιριστή.

Για να συνεχίσει για τις τελευταίες ώρες της ζωής του: «Ήμασταν μαζί του από το πρωί και καθόμασταν ώρες ατελείωτες, περιμέναμε να κατέβουν οι γιατροί να ακούσουμε ένα θετικό νέο. Ευελπιστούσαμε να γίνει καλά, αλλά οι γιατροί μας έλεγαν ότι είναι σταθερά κρίσιμη η κατάστασή του. Το να βλέπω τόσο κόσμο στην κηδεία του με κάνει περήφανο. Στον ουρανό είμαι και εγώ αυτή τη στιγμή όπως είναι και ο στρατηγός. Μόνο που εγώ είμαι εδώ και σας μιλάω μόνο που ο σταρτηγός μας άφησε νωρίς».