Η απόλυτη φρενίτιδα επικρατεί στις εκπτώσεις που δίδονται στις τιμές των δημοσίων έργων, καθώς έχουν απογειωθεί σε ποσοστά που υπερβαίνουν το δυσθεώρητο 60%.
Αυτό το γεγονός όμως, εγείρει τεράστια ζητήματα σε σχέση με την ποιότητα των έργων που κατασκευάζονται. Καταιγιστικές αντιδράσεις και αγωνία εκφράζεται τόσο από την αυτοδιοίκηση, η οποία θέτει το θέμα της ποιότητας των έργων που δημοπρατεί, όπως και από τον Σύνδεσμο Ανωνύμων Τεχνικών Εταιρειών.
Οι παραπάνω αντιδράσεις φαίνεται ότι έχουν παρακινήσει το αρμόδιο υπουργείο να βάλει στο μικροσκόπιο το επίμαχο θέμα και να αναζητήσει λύσεις. Όπως αποκαλύπτει στην «Π» ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ανωνύμων Τεχνικών Εταιρειών Ζαχαρίας Αθουσάκης, ήδη έχει συγκροτηθεί μια επιτροπή στο αρμόδιο υπουργείο, η οποία ερευνά το θέμα και εξετάζει το ενδεχόμενο της επαναφοράς του μαθηματικού τύπου.
Αυτό σημαίνει ότι εάν υιοθετηθεί η επιλογή αυτή, τότε ο ανάδοχος ενός έργου θα προκύπτει από τον μέσο όρο των προσφορών που κατατίθενται σε μια διαγωνιστική διαδικασία. Ο κ. Αθουσάκης τονίζει ότι είναι εξαιρετικά μεγάλης σοβαρότητας και απολύτως κρίσιμο ζήτημα οι απαράδεκτα χαμηλές τιμές που δίδονται στις έως τώρα δημοπρασίες.
Όταν το κράτος έχει προϋπολογίσει ένα έργο 10 εκ. και εμείς δίνουμε προσφορά 3,5 εκ., οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε υποβαθμισμένη ποιότητα κατασκευής. Ο ανάδοχος δεν μπορεί να καλύψει από την τσέπη του το 20% που αντιστοιχεί στην έκπτωση του έργου ούτε μπορεί εμπρόθεσμα να το ολοκληρώσει.
Όπως αναφέρει ο κ. Αθουσάκης, πολλές εταιρείες οι οποίες είτε δεν θέλουν να απολύσουν κόσμο είτε γιατί θέλουν να κάνουν ανακύκλωση των δανεισμών που έχουν με την τράπεζα είτε γιατί πρέπει να διατηρήσουν το εργοληπτικό τους πτυχίο, το οποίο είναι συνάρτηση του κύκλου των εργασιών που γίνεται κάθε τρία χρόνια από κάθε εταιρεία, αναγκάζονται να κάνουν μεγάλες εκπτώσεις.
Όμως, το θέμα που δημιουργείται είναι ότι οι χαμηλές προσφορές συμπαρασύρουν τις εταιρείες που μπαίνουν σε αυτή τη λογική, με τα γνωστά αποτελέσματα. Ο ίδιος εκφράζει την ελπίδα του το εν λόγω ζήτημα να αντιμετωπισθεί με τη δέουσα σοβαρότητα από το αρμόδιο υπουργείο και να δρομολογηθούν λύσεις από την ομάδα εργασίας που έχει συγκροτηθεί για το σκοπό αυτό. Θεωρητικά η επιτροπή θα πρέπει να έχει ολοκληρώσει την αλλαγή του νόμου έως το τέλος του χρόνου.
Σε αντίθετη περίπτωση, αν το υπουργείο δεν δρομολογήσει μια φόρμουλα διαχείρισης της κατάστασης, τότε οδηγούμαστε σε τραγικές καταστάσεις καθώς δεκάδες τεχνικές εταιρείες δεν θα αντέξουν και έτσι θα ανοίξει ένας νέος κύκλος πτωχευμένων εταιρειών που δεν θα αντέξουν να δέχονται τις αφόρητες πιέσεις του ξέφρενου ανταγωνισμού και θα ανοίξει νέος κύκλος πτωχευμένων εταιρειών.