Η Ζέτα Δούκα στέλνει “Γράµµα σ’ ένα παιδί”, σε μια παράσταση-εξομολόγηση που βασίζεται στην θεατρική διασκευή του πολυδιαβασμένου βιβλίου της Οριάνα Φαλάτσι, το οποίο συγκλόνισε το παγκόσμιο κοινό με τον ωμό ρεαλισμό του.
‘’Μέσα από τη συνθήκη μιας δύσκολης εγκυμοσύνης -λέει μιλώντας στην “Π” η γνωστή ηθοποιός- κατά την οποία η ηρωίδα, μια δραστήρια πολεμική ανταποκρίτρια, καλείται να μένει κλινήρης προκειμένου να γεννήσει το παιδί της, έρχεται σε σύγκρουση με τον εαυτό της και το περιβάλλον της, ουσιαστικά βγάζει στο φως όλα αυτά που πιστεύει για τον κόσμο που ζούμε”.
Η βραβευμένη παράσταση τόσο για τον σκηνοθέτη Μάνο Πετούση όσο και για τη Ζέτα Δούκα που τιμήθηκε στη Θεσσαλονίκη με έπαινο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας της χρονιάς, για την απόλυτα «προσεκτική» και ευαίσθητη ερμηνεία της, πρωτανέβηκε το 2012.
Τώρα, μέσα από μια καινούργια ματιά, μια νέα διασκευή από τον σκηνοθέτη Μάνο Πετούση θα σχολιάσει όλα αυτά που συμβαίνουν στις μέρες μας.
Τα πράγματα όμως σε σχέση με το πρώτο ανέβασμα είναι διαφορετικό και για την ηθοποιό αφού πλέον είναι και η ίδια μητέρα.
Όπως επισημαίνει συμφωνεί σε αρκετά σημεία με την ηρωίδα, όσον αφορά στη σαθρή δομή της κοινωνίας και τις ανθρωπίνες αξίες.
‘’Η διαφορά μου είναι -τονίζει χαρακτηριστικά – στο θέμα της μητρότητας, στο οποίο βρίσκω την ηρωίδα να υποκρίνεται για το αν ήθελε πραγματικά το παιδί που τελικά δεν γεννήθηκε, γιατί δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τον προσωπικό εγωισμό και τις ανασφάλειές της!
Σε σχέση με το προηγούμενο ανέβασμα του έργου, τη βρίσκω περισσότερο θύτη παρά θύμα, πιο «Μήδεια», που παίρνει την ευθύνη των αποφάσεών της και λιγότερο έρμαιο των καταστάσεων.
Επίσης, είναι μια γυναίκα που έχει μια οικονομική άνεση (φαίνεται από τα σκηνικά και το κουστούμι που έχουν αλλάξει) οπότε δεν θα χρειαζόταν να εργαστεί κατ’ ανάγκη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της. Είναι εντελώς άλλη οπτική!”.
Η γνωστή ηθοποιός μιλά ακόμα στην “Π” για το αν η γέννηση ενός παιδιού είναι το πιο όμορφο δώρο που προσφέρεται με ανιδιοτέλεια ή μια αυθαίρετη εγωιστική πράξη, τι θα έλεγε στην κόρη της αν μια μέρα, όπως αναφέρει η συγγραφέας στο βιβλίο της, φωνάξει: «Γιατί με έφερες στον κόσμο;». Επίσης μιλά για το θέατρο αλλά και για την καλύτερη συμβουλή που της έχουν δώσει ποτέ.
“Το έργο της Οριάνας Φαλάτσι είναι αληθινό, ακραίο, μια γροθιά στο στομάχι”
Συστήστε μας την ηρωίδα του έργου «Γράµµα σ’ ένα παιδί».
Το έργο είναι η θεατρική διασκευή του βιβλίου της Οριάνα Φαλάτσι, «Γράμμα σ’ ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ». Μέσα από τη συνθήκη μιας δύσκολης εγκυμοσύνης, κατα την οποία η ηρωίδα, μια δραστήρια πολεμική ανταποκρίτρια, καλείται να μένει κλινήρης προκειμένου να γεννήσει το παιδί της, έρχεται σε σύγκρουση με τον εαυτό της και το περιβάλλον της, ουσιαστικά βγάζει στο φως όλα αυτά που πιστεύει για τον κόσμο που ζούμε.
Είναι ένα έργο αληθινό, ακραίο, γροθιά στο στομάχι του κατεστημένου της κοινωνίας, της θρησκείας, της παιδείας της οικογένειας… Είναι αληθινό διαμάντι και χαίρομαι πολύ που το επαναλαμβάνω.
Εχετε ερμηνεύσει τον ρόλο πριν έξι χρόνια και μετά τη δική σας εμπειρία της μητρότητας. Βλέπετε διαφορές στον εαυτό σας και τον τρόπο της ερμηνείας σας;
Επειδή συμφωνώ σε αρκετά σημεία με την ηρωίδα, η απόδοση των νοημάτων οσον αφορά στη σαθρή δομή της κοινωνίας και των ανθρωπίνων αξιών, είναι κοινή και πιο επίκαιρη από ποτέ, γι αυτό και έχουν προστεθεί λόγια από το βιβλίο που στην προηγούμενη διασκευή δεν είχαν χρησιμοποιηθεί στο κείμενο.
Η διαφορά μου είναι στο θέμα της μητρότητας, στο οποίο βρίσκω την ηρωίδα να υποκρίνεται για το αν ήθελε πραγματικά το παιδί που τελικά δεν γεννήθηκε, γιατί δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τον προσωπικό εγωισμό και τις ανασφάλειές της!
Σε σχέση με το προηγούμενο ανέβασμα του έργου, τη βρίσκω περισσότερο θύτη παρά θύμα, πιο «Μήδεια», που παίρνει την ευθύνη των αποφάσεων της και λιγότερο έρμαιο των καταστάσεων. Επίσης, είναι μια γυναίκα που έχει μια οικονομική άνεση (φαίνεται από τα σκηνικά και το κουστούμι που έχουν αλλάξει) οπότε δεν θα χρειαζόταν να εργαστεί κατ’ ανάγκη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της.
Είναι εντελώς άλλη οπτική!
“Αν η κόρη μου με ρωτήσει γιατί την έφερα στον κόσμο θα της πω γιατί δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς”
-Η συγγραφέας θέτει το ερώτημα: Το να δίνεις τη ζωή είναι το πιο όμορφο δώρο που προσφέρεται με ανιδιοτέλεια ή μια αυθαίρετη εγωιστική πράξη; Ποιος και τι καθορίζει την απάντηση;
Ισχύουν και τα δυο! Η απάντηση είναι σαφώς στη μέση. Η απόλυτα φυσική πράξη της γέννησης ενός παιδιού είναι αποτέλεσμα μιας εγωιστικής απόφασης του γονιού, της μητέρας κυρίως, από τη στιγμή που το άλλο μέρος δεν συναινεί.
-Αν μια μέρα, όπως αναφέρει η συγγραφέας στο βιβλίο της, η κόρη σας σας φωνάξει: «Γιατί με έφερες στον κόσμο;», τι θα της απαντούσατε;
Γιατί το ένιωσα, γιατί δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς…
-Οι νοήμονες άνθρωποι – έχετε πει σε συνέντευξή σας- και όσοι έχουν πάρει τη ζωή στα χέρια τους από μικρή ηλικία δεν παίρνουν εύκολα την απόφαση να κάνουν παιδιά. Τι ήταν αυτό που “κρατούσε” εσάς;
Η σκέψη της ευθύνης του να φέρεις έναν νέο άνθρωπο σ’ αυτόν τον απάνθρωπο κόσμο…
Η φύση όμως, υπερίσχυσε όπως προείπα.
«Εγώ κάνω θέατρο για να επικοινωνήσω με τον κόσμο και το μέλημά μου είναι να ταρακουνώ τους θεατές, είτε προς την χαρά είτε προς το δράμα, όπως έκανε και εξακολουθεί να μου κάνει, ακόμα κι ως θεατή!»
“Δεν υποτιμώ κανέναν γιατί δεν ξέρω πού θα τον ξανασυναντήσω”
Να μην υποτιμάς κανέναν γιατί δεν ξέρεις πού και πότε μπορεί να τον ξανασυναντήσεις…
-“Στο θέατρο βρήκα αυτό που μου έλειπε” έχετε δηλώσει σε συνέντευξή σας. Τι σας πρόσφερε;
Εγώ κάνω θέατρο για να επικοινωνήσω με τον κόσμο και το μέλημά μου είναι να ταρακουνώ τους θεατές, είτε προς την χαρά είτε προς το δράμα, όπως έκανε και εξακολουθεί να μου κάνει ακόμα κι ως θεατή!
Θέλω να σημαίνουν κάτι οι παραστάσεις που παίζω ή βλέπω, να τις συζητάω/νε, να τις παίρνω/ουν μαζι μου/τους φεύγοντας.
Ο κυριότερος λόγος που ξανανανεβάζω αυτή την παράσταση είναι το αντίκτυπο που έχει στον κόσμο!
-Μετά το “Γράμμα” τι ετοιμάζετε;
Συζητάω και σχεδιάζω νέες δουλειές τόσο σε θέατρο όσο και σε κινηματογράφο και τηλεόραση.
Επίσης, διατηρώ το siteall4z.gr, στο οποίο αρθρογραφώ, που ασχολείται με ό,τι ενδιαφέρον πρέπει να γνωρίζει ο σύγχρονος, ανήσυχος ανθρωπος.
Την Τρίτη 11 Δεκεμβρίου στον Θεατρικό Σταθμό
Η παράσταση θα παρουσιαστεί στον Θεατρικό Σταθμό στο λιμάνι, την Τρίτη 11 Δεκεμβρίου, στις 9 το βράδυ.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Μάνος Πετούσης
Διασκευή : Μάρω Μπουρδάκου
Παίζει: Ζέτα Δούκα
Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού (A-Priori)
Διεύθυνση παραγωγής : Ντίνος Λέλος
Οργάνωση παραγωγής: Όψεις Πολιτισμού.
Τιμές εισιτηρίων: Γενική Είσοδος 15 € & Φοιτητικό, ανέργων 13 €
Προπώληση: Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης
Πληροφορίες – Κρτήσεις: Αρβανιτίδου Χρύσα, 2310257218, 6986713300.