Οι μικρές ή οι μεγάλες νίκες που κερδίζουμε καθ’ οδόν είναι εκείνες που κάνουν το ταξίδι μας συναρπαστικό. Αυτό πρεσβεύει η επιστήμονας Λουκία Λιλή-Williams, απόφοιτη του Τμήματος Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κρήτης που διαπρέπει στο Ινστιτούτο Υγείας της Επερχόμενης Γενιάς στη Νέα Υόρκη.
Με μεγάλη χαρά, ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Τμήματος Μαθηματικών και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και ανέβασε ένα βίντεο από την πορεία της, τις επαγγελματικές αλλά και τις αθλητικές διακρίσεις της.
Η συνέντευξη που παραχώρησε στην «Π» έχει ως εξής:
Για ποιον λόγο δημιουργήσατε το βίντεο που αναρτήθηκε και από το Πανεπιστήμιο Κρήτης;
«Η Γραμματεία του Μαθηματικού Tμήματος του Πανεπιστημίου Κρήτης με ενημέρωσε αρχικά μέσω email ότι έχει ξεκινήσει μία προσπάθεια ενθάρρυνσης, τόσο των αποφοίτων του όσο και των μελλοντικών φοιτητών του (μαθητών Λυκείου), προς ποικίλες επαγγελματικές κατευθύνσεις πέραν των συνηθισμένων επιλογών, όπως για παράδειγμα «το φροντιστήριο».
Στον δρόμο επίτευξης αυτού του στόχου λοιπόν, το εν λόγω Τμήμα έχει αρχίσει μία σειρά δραστηριοτήτων όπως η πρόσκληση αποφοίτων του, οι οποίοι έχουν πραγματοποιήσει με επιτυχία τέτοιες αναζητήσεις, για να δώσουν ομιλίες ή να παραθέσουν μικρά βίντεο, όπου περιγράφουν την δική τους πορεία και ενθαρρύνουν τη νεότερη γενιά στο να κοιτάξει μακριά από το κατεστημένο και χωρίς τα καθιερωμένα στενά κιάλια των γνωστών επαγγελματικών διεξόδων. Το βίντεο λοιπόν φτιάχτηκε για να εξυπηρετήσει αυτόν τον σκοπό».
Ποιες ήταν οι δυσκολίες που συναντήσατε στον δρόμο σας και πώς καταφέρατε να τις υπερκεράσετε;
«Πιστεύω, κυρία Μυλωνά, ότι ανεξάρτητα από τον προορισμό, το ταξίδι του καθενός μας γίνεται συναρπαστικό μέσα από τις μικρές ή τις μεγάλες νίκες που κερδίζουμε καθ’ οδόν.
Και ενώ μπορεί αρχικά να θεωρούμε ότι οι νίκες αυτές συμβαίνουν όταν υπερκερούμε δυσκολίες, επί της ουσίας όμως, οι νίκες συμβαίνουν όταν ξεπερνούμε τα δικά μας προσωπικά όρια και ερχόμαστε πιο κοντά στον εσωτερικό μας κόσμο.
Στο δικό μου ταξίδι λοιπόν, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, αντιμετώπισα τις ίδιες καταστάσεις που αντιμετωπίζει καθημερινά ο καθένας μας, όπως για παράδειγμα, τα κοινωνικά και οικογενειακά κατεστημένα, τις περιορισμένες βλέψεις ορισμένων δασκάλων, καθηγητών και προπονητών, την κριτική συνοδοιπόρων που ακολουθούν διαφορετική πορεία από σένα, την έλλειψη εμπιστοσύνης και συνεργασίας από επιστημονικούς συνεργάτες και την καταπίεση ιδεών και πνευματικής ελευθερίας από πολλούς εργοδότες.
Παρά ταύτα, κάθε έναν άνθρωπο που συνάντησα και συναντώ στο ταξίδι μου, τον αντιμετωπίζω με ευλάβεια και ταπεινοφροσύνη, διότι, ανεξάρτητα από το εάν αυτός ο άνθρωπος με βοηθήσει σε τούτη τη ζωή ή όχι, ωστόσο, είναι μέρος του ταξιδιού μου και σίγουρα θα με φέρει πιο κοντά στον εαυτό μου.
Πιστεύω λοιπόν, ότι δεν υπάρχουν δυσκολίες στο ταξίδι μας. Μόνο συναντήσεις με ανθρώπους και ανθρώπινες καταστάσεις. Και η πηγή της ευ(πι)τυχίας είναι η προσήλωση στα όνειρα έργου κοινωνικής προσφοράς, τις ηθικές αξίες, τη συστηματική εργασία και τον πραγματικό σεβασμό προς τους συνοδοιπόρους μας – διότι με τούτα τα στοιχεία το ταξίδι μας θα είναι και ευτυχισμένο, επιτυχημένο και συναρπαστικό».
Σήμερα, ποιο είναι το αντικείμενο της έρευνάς σας;
«Επαγγελματικά, είμαι ανώτερη επιστήμονας στο INGH (Institute for Next Generation Healthcare, Ινστιτούτο Υγείας της Επερχόμενης Γενιάς), το οποίο εντάσσεται στο Τμήμα Γενετικής και Γονιδιακής Επιστήμης της Ιατρικής Σχολής του Όρους Σινά στη Νέα Υόρκη.
Η επιστημονική ομάδα του INGH, την οποία ηγείται ο καθηγητής Joel T. Dudley, ασχολείται με ποικίλα ερευνητικά θέματα ανάλυσης, αξιολόγησης και επεξήγησης βιολογικών και κλινικών δεδομένων της επερχόμενης γενιάς, όπως για παράδειγμα, αναλύσεις multi-omics δεδομένων: transcriptomics, genomics, proteomics, metabolomics, κλπ. σε συνδυασμό με drug repurposing, δηλαδή μέσω ανάλυσης δεδομένων, την επιτυχημένη ανα-χρησιμοποίηση φαρμάκων ή ουσιών που κατασκευάστηκαν για μία ασθένεια σε μία διαφορετική ασθένεια.
Είμαστε πραγματικά τυχεροί, διότι μέσω του Νοσοκομείου του Όρους Σινά, έχουμε πρόσβαση σε μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο βάση κλινικών δεδομένων, διότι το εν λόγω νοσοκομείο βρίσκεται στο Μανχάταν, το κέντρο της Νέας Υόρκης, που αποτελεί μία πόλη μοναδική στον κόσμο από άποψη όγκου και ποικιλομορφίας πληθυσμού.
Επίσης, είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι για τη διαφορετικότητα του επιστημονικού υποβάθρου που κατέχουμε ως επιστημονική ομάδα και την ισχυρή συνεργασία που υπάρχει μεταξύ μας: Οι περισσότεροι επιστήμονες στο INGH κατέχουν μία ή περισσότερες «ειδικότητες», οι οποίες συμπεριλαμβάνουν επιστήμη υπολογιστών, βιολογία, ιατρική, μαθηματικά, φυσική, ηλεκτρολόγους/μηχανολόγους μηχανικούς, φιλοσοφία, μάρκετινγκ και μπίζνες.
Μερικά από τα θέματα που αναλύουμε με την δική μου υπο-ομάδα χρησιμοποιώντας στατιστική ανάλυση και ανάλυση δικτυακών κλινικών και μοριακών δεδομένων από εκατοντάδες ασθενείς είναι: Η αξιολόγηση της θεραπευτικής αγωγής της ασθένειας Lyme και η πρόταση εναλλακτικών θεραπειών, η αξιολόγηση των βαθύτερων αποτελεσμάτων (σε μοριακό επίπεδο) της θεραπείας αυξητικής ορμόνης σε παιδιά με προβλήματα μυοσκελετικής ανάπτυξης, η ανεύρεση όλων των μοριακών οδών του φαρμάκου που περιέχει isotretinoin και εναλλακτικές θεραπείες για την καταπολέμηση της ακμής και η ανεύρεση των κυρίων και εναλλακτικών μοριακών συνδέσμων του πανίσχυρου φαρμάκου κορτιζόνης, που χρησιμοποιείται για την καταπολέμηση της ψωρίασης.
Για περισσότερες λεπτομέρειες γύρω από το προσωπικό μου επιστημονικό έργο, μπορείτε να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μου στο LinkedIn: https://www.linkedin.com/in/loukia-lili-phd-50a2142b/
Ή την ιστοσελίδα του INGH: http://www.nextgenhealthcare.org/» .
Οι αθλητικές σας ενασχολήσεις;
«Αθλητικά, ξεκίνησα παίζοντας τένις στην Κόρινθο στην ηλικία των 16 ετών και μετέπειτα ασχολήθηκα με την ποδηλασία δρόμου κυρίως, ως αθλήτρια του Ποδηλατικού Ομίλου Ηρακλείου Κάστρο. Στη συνέχεια, διέκοψα τον συστηματικό αθλητισμό για περίπου 7 χρόνια και ξεκίνησα πάλι, με παρότρυνση του τότε φίλου μου και σημερινού άντρα μου, ασχολούμενη με το τρίαθλο.
Στο τρίαθλο, αρχικά αγωνίστηκα στους κολεγιακούς αγώνες των ΗΠΑ με προπονητή τον άντρα μου και την ομάδα του Πανεπιστημίου του Georgia Tech (division I). Στον πρώτο μόλις χρόνο ενασχόλησής μου με το άθλημα (2012), πέτυχα μια 4η θέση στους Παναμερικανικούς κολεγιακούς αγώνες και αυτό μου έδωσε την ευκαιρία ώστε να αρχίσω πιο συστηματικά προπόνηση.
Δυστυχώς, μέσα στους επόμενους μήνες, ένας πόνος που είχα στους κοιλιακούς μου επιδεινώθηκε σημαντικά σε σημείο που δεν μπορούσα να τρέξω σχεδόν καθόλου για περίπου δύο χρόνια.
Μέσα από πολλές περιπέτειες, ανακαλύψαμε ότι είχα μία μυοσκελετική ανωμαλία στη λεκάνη και τη στάση του κορμού η οποία επιβαρύνεται στο τρέξιμο, και έτσι ξεκίνησα μία μακρά φυσιοθεραπεία που κράτησε περίπου έναν χρόνο. Σήμερα, ο πόνος έχει μειωθεί σχεδόν στο μηδέν, όμως δεν έχω καταφέρει να τρέξω τους χρόνους που έτρεχα στο παρελθόν.
Παρά ταύτα, έχω καταφέρει να κατακτήσω δύο φορές το τοπικό πρωτάθλημα διάθλου (τρέξιμο-ποδήλατο-τρέξιμο) και δύο φορές το τοπικό πρωτάθλημα Xterra τριάθλου (κολύμπι-ποδήλατο-τρέξιμο βουνού). Επίσης, έχω εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε τρία συνεχόμενα Παγκόσμια πρωταθλήματα τριάθλου μεγάλης απόστασης (ITU), το ’16, ’17 και ‘18 και ένα Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα τριάθλου μέσης απόστασης (ETU) το ’18 τερματίζοντας μέσα στις πρώτες 20άδες αθλητών της ηλικιακής μου κατηγορίας.
Επίσης έχω ανεβεί στο βάθρο πολλών τοπικών αγώνων αντοχής ποδηλάτου βουνού, κολύμβησης ανοιχτής θαλάσσης και υπερ-μαραθωνίων.
Για περισσότερες πληροφορίες και λεπτομέρειες, μπορείτε να κατεβάσετε το αθλητικό μου βιογραφικό από την ιστοσελίδα μου: http://loukialili.blogspot.com/» .
Ο δεσμός με την Κρήτη
Ποια είναι η σχέση σας με το Πανεπιστήμιο Κρήτης; Έχει ακόμα μία θέση στην καρδιά σας;
«Με το Πανεπιστήμιο Κρήτης έχω διατηρήσει κάποιες επαφές, κυρίως όμως επικοινωνώντας τακτικά με μερικούς καθηγητές του.
Πιστεύω ότι τελικά ότι οι δυνατοί ή οι αδύνατοι σύνδεσμοι των αποφοίτων κάθε ιδρύματος με το ίδιο το ίδρυμα εξαρτώνται από το δυναμικό του ιδρύματος.
Με απλά λόγια, οι άνθρωποι χτίζουν το ίδρυμα και όχι αντίστροφα, ανεξάρτητα πολλές φορές εάν το ίδρυμα παρέχει το ανάλογο εκπαιδευτικό και επιχειρησιακό περιβάλλον για να προσελκύσει υψηλού επιπέδου καθηγητές και δυναμικό.
Το Πανεπιστήμιο Κρήτης λοιπόν, ναι μεν μου έδωσε μια σωστή εκπαιδευτική βάση, όπως θα έκανε και κάθε άλλο καταξιωμένο Πανεπιστήμιο στη χώρα μας, αλλά είμαι περισσότερο ευγνώμων, για τις ευκαιρίες που μου έδωσε να γνωρίσω, να συνδυαλεκτώ και να προσανατολιστώ με τη βοήθεια των καθηγητών του».