Στην πρώτη δεκάδα, και πιο συγκεκριμένα στην 9η θέση, των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τις υψηλότερες αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων συγκαταλέγεται η Ελλάδα.
Ο λεγόμενος πληθωρισμός τροφίμων διαμορφώθηκε τον Ιούλιο στο 13% στην Ελλάδα, έναντι 12,4% στην ΕΕ και 11,6% στην Ευρωζώνη.
Η κατηγορία στην οποία καταγράφονται πολύ υψηλές αυξήσεις τιμών είναι τα τυριά, με 16,9% σε ετήσια βάση, που αποτελεί την πέμπτη μεγαλύτερη αύξηση τιμής στα εν λόγω προϊόντα σε επίπεδο ΕΕ. Αυτό σε μεγάλο βαθμό συνδέεται με το γεγονός ότι πολλά τυριά στην Ελλάδα –και όχι μόνο η φέτα– παρασκευάζονται με αιγοπρόβειο γάλα, η τιμή του οποίου δεν έχει μειωθεί, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στο αγελαδινό γάλα, όπου σημειώνεται μικρή αποκλιμάκωση της τιμής παραγωγού.
Ακόμη υψηλότερη και συγκεκριμένα η τρίτη μεγαλύτερη στην ΕΕ ήταν η αύξηση των τιμών στα φρούτα τον Ιούλιο, με 19,2% σε ετήσια βάση, ενώ κατά 15,4% αυξήθηκαν οι τιμές των λαχανικών. Η δέκατη μεγαλύτερη αύξηση καταγράφηκε στην Ελλάδα τον Ιούλιο σε ό,τι αφορά τις τιμές στις οποίες πωλούνται οι πατάτες, με 23,4%.
Η τιμή του φρέσκου γάλακτος έχει αυξηθεί σε ετήσια βάση κατά 9,9%, πάνω από την αύξηση σε επίπεδο Ευρωζώνης (8,4%) και ΕΕ (8,9%), και του γιαουρτιού κατά 11,4%. Με τον τέταρτο υψηλότερο ρυθμό (12,5%) αυξήθηκε η τιμή του μοσχαρίσιου κρέατος, ενώ η τιμή του χοιρινού αυξήθηκε κατά 17%, που αποτελεί την πέμπτη υψηλότερη στην ΕΕ, και των αυγών κατά 17,2%.
Τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας ,όπως σημειώνει η imerisia.gr, έχουν σημάνει συναγερμό στην κυβέρνηση που βλέπουν επιχειρήσεις που έχουν ωφεληθεί πολλαπλάσια από τα προγράμματα στήριξης που έχει φέρει κατά κύματα η ελληνική Πολιτεία την περίοδο της πανδημίας, αλλά και την οικονομικής κρίσης να προβαίνουν σε μπαράζ αυξήσεων, πλειοδοτώντας σε ανατιμήσεις, αντί του λογικού να βάλλουν πλάτη τώρα που η χώρα και η κοινωνία το έχουν ανάγκη.
Μάλιστα υπάρχει μεγάλη ενόχληση στο οικονομικό επιτελείο, που βλέπει επιχειρήσεις που έχουν βγει πολλαπλά ωφελημένες από την κρίση να παρουσιάζουν σημαντική αύξηση της κερδοφορίας τους η οποία δεν δικαιολογείται ούτε από την μεγέθυνση της οικονομίας, αλλά ούτε και από την αύξηση της κατανάλωσης.
Δεν αποκλείεται το επόμενο χρονικό διάστημα να υπάρξουν παρεμβάσεις της κυβέρνησης προς αυτή την κατεύθυνση, δηλαδή να ληφθούν μέτρα αντιστρόφως ανάλογα προς τις επιχειρήσεις που δείχνουν κοινωνική αναλγησία και προτάσσουν το υπερβολικό κέρδος εις βάρος των κοινωνικών αναγκών.