Ηδημοσιογραφία και ο αθλητισμός είναι μόνο η μία πλευρά του Μένιου Σακελλαρόπουλου. Ίσως η πιο γνωστή, αφού η παρουσία του και η ιδιόρρυθμη φωνή του ήταν για πολλά χρόνια “σήμα κατατεθέν” αθλητικών του μεγάλου καναλιού. Όμως δεν είναι η μοναδική πλευ- ρά του, καθώς ο γνωστός δημοσιογράφος έχει γράψει ήδη δεκατέσσερα βιβλία, εκ των οποίων μόνο τα δύο αφορούσαν αθλητικά θέματα.
Το δέκατο τέταρτο βιβλίο με τίτλο “Ο χορός των συμβόλων” είναι ένα μαγικό ταξίδι από τον Ψηλορείτη και τα Χανιά ως το Κέιμπριτζ και το Όσλο.
Το ότι το νησί μας παίζει σημαντικό ρόλο στο βιβλίο δεν είναι τυχαίο, αφού η Κρήτη τον συναρπάζει. “Αν και δεν έχω καταγωγή-λέει μιλώντας στην “Π”’- “έρχομαι πολύ συχνά, νιώθω Κρητικός, οπότε από το βιβλίο μου το νησί δεν ήταν δυνατόν να λείπει”.
Το βιβλίο αποτελεί μια ωδή στη δύναμη και τη θέληση, κόντρα στη μοίρα και στους καιρούς που διανύουμε, ενώ ο ήρωάς του ο Νικήτας Σαββάκης, είναι ένα ταλαιπωρημένο παιδί με μεγάλο ταλέντο στα μαθηματικά που αναγκάζεται να διακόψει τις σπουδές του λόγω της ανεργίας των γονιών του. Κυνηγά όμως το όνειρό του και δικαιώνεται. Οι ιστορίες που γράφει ο Μένιος Σακελλαρόπουλος τα τελευταία χρόνια είναι κυρίως βιωματικές με πολλά αληθινά στοιχεία, με γεγονότα που μπορεί να συμβούν στον καθένα. “Έχουν δύναμη τέτοιες ιστορίες επειδή ακριβώς είναι πολύ απτές και αφορούν πολλούς.
Αυτός ο ρεαλισμός – σε σημείο ωμότητας κάποιες φορές- κάνει τους ανθρώπους να συνειδητοποιούν καλύτερα τις καταστάσεις, να ταυτίζονται μ’ αυτές, να βάζουν τον εαυτό τους στη θέση των ηρώων”, αναφέρει. Πάντως τα 39 χρόνια δημοσιογραφίας τού έδωσαν ένα τεράστιο όπλο όταν μπήκε στον δρόμο της συγγραφής, καθώς ήξερε ότι πρέπει να… κάνει ρεπορτάζ για τους ήρωές του. “Για χάρη τους”-τονίζει- “μπήκα σε φυλακές (τέσσερις: Αυλώνας, Διαβατά, Κασσαβέτεια, Κορυδαλλό!), σε ψυχιατρείο (Δρομοκαΐτειο), σε χειρουργεία, σε εισαγγελικά και ανακριτικά γραφεία, ακόμα και σε μοναστήρια”. Όμως, από κεί και πέρα, η διαδικασία γίνεται εσωτερική και περισσότερο πολύπλοκη.
Όσον αφορά στην κρίση, ο γνωστός δημοσιογράφος επισημαίνει ότι ο μόνος τρόπος να ξεκολλήσει κάπως το κάρο από τη λάσπη είναι να παλεύουμε ασταμάτητα, ο καθένας από την πλευρά του, αναζητώντας μικρές έστω ηλιαχτίδες. Ο ήρωας του βιβλίου, ο Νικήτας Σαββάκης, πάλεψε με νύχια και με δόντια για να βγει στο ξέφωτο. Και δεν είναι εξωγήινος, δικό μας παιδί είναι», καταλήγει. Ολόκληρη η συνέντευξη είναι η ακόλουθη:
“Η Κρήτη έχει μια ξεχωριστή ενέργεια, νιώθω Κρητικός”
Τι πραγματεύεται το τελευταίο σας βιβλίο “Ο χορός των συμβόλων”;
“…Ενα μαγικό ταξίδι από τον Ψηλορείτη και τα Χανιά ως το Κέιμπριτζ και το ‘Οσλο, έναν χορό των δυσνόητων αριθμών, μια ωδή στη δύναμη και τη θέληση, κόντρα στη μοίρα και στους καιρούς… Είναι ένα σύγχρονο μυθυστόρημα με πολλαπλά μηνύματα”…
Ποια είναι η σχέση σας με το νησί μας;
“Η Κρήτη εχει μια ξεχωριστή ενέργεια που με συναρπάζει. Αν και δεν εχω καταγωγή, έρχομαι πολυ συχνά, νιώθω Κρητικος, οπότε απο το βιβλιο μου το νησί δεν ηταν δυνατόν να λείπει”.
Συστήστε μας τον ήρωα σας, τον Νικήτα Σαββάκη!
“Είναι ένα ταλαιπωρημένο παιδί με μεγάλο ταλέντο στα μαθηματικά, που αναγκάζεται να διακόψει τις σπουδές του λόγω της ανεργίας των γονιών του.Κυνηγα όμως το όνειρό του και δικαιώνεται”.
Φτάσατε αισίως στα δεκατέσσερα βιβλία, εκ των οποίων μόνο τα δύο είναι αθλητικού περιεχομένου. Τι έκανε έναν αθλητικό δημοσιογράφο να ασχολείτε με τη λογοτεχνία;
“Τα τελευταία χρόνια γράφω κυρίως βιωματικές ιστορίες με πολλά αληθινά στοιχεία, με γεγονότα που μπορεί να συμβούν στον καθένα. Έχουν δύναμη τέτοιες ιστορίες, επειδή ακριβώς είναι πολύ απτές και αφορούν πολλούς. Αυτός ο ρεαλισμός, σε σημείο ωμότητας κάποιες φορές, κάνει τους ανθρώπους να συνειδητοποιούν καλύτερα τις καταστάσεις, να ταυτίζονται μ’ αυτές, να βάζουν τον εαυτό τους στη θέση των ηρώων. Γιατί αυτοί οι ήρωες είναι πολύ ζωντανοί, είμαστε εμείς, οι διπλανοί μας, οι γνωστοί, οι φίλοι μας. Αν σκεφτώ ότι έχουν προηγηθεί δεκατρία βιβλία πριν απ’ αυτό, ναι, έχω αλλάξει αρκετά. Θεωρώ ότι η τριβή με ωρίμασε συγγραφικά, δίχως να αλλάξει στο παραμικρό τον ενθουσιασμό μου.
Ο αθλητισμός βέβαια ειναι ένα άλλο κεφάλαιο”.
-Εσάς ποια ήταν η σχέση σας με τα μαθηματικά και τις επιστήμες; Ηταν οι αριθμοί κάτι δυσνόητο για εσάς που σπουδάσατε Νομική;
“Παιδί του «κλασικού» και με λατρεία στα Αρχαία, τα Νέα, την Ιστορία και τα Λατινικά, μισούσα τους αριθμούς. Όχι από… αλλεργία, αλλά επειδή δεν καταλάβαινα το παραμικρό! Την ώρα των Μαθηματικών διάβαζα Ιστορία ή έγραφα εκθέσεις! Ένας καθηγητής στο Λύκειο, ο κύριος Τσεμπερλίδης, κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό όταν το ανακάλυψε… Εκανα όμως προσπάθεια και ο βαθμός μου στα Μαθηματικά ήταν 14”.
Πώς δουλεύετε ως συγγραφέας; Ακολουθείτε τους ίδιους γρήγορους ρυθμούς και την ερευνητική διαδικασία που σας έχει διδάξει η δημοσιογραφία;
“Η δημοσιογραφία –επί 39 ολόκληρα χρόνια- μου έδωσε ένα τεράστιο όπλο όταν πια μπήκα στον δρόμο της συγγραφής. Ήξερα ότι πρέπει να… κάνω ρεπορτάζ για τους ήρωές μου, να τους ψάξω διεξοδικά, να έχω το θέμα! Κι αυτή η έρευνα που είναι η πρώτη αρχή στο εκάστοτε βιβλίο μου, είναι ιερή διαδικασία και απαρέγκλιτος δρόμος. Παίρνω τους ήρωες στο κατόπι κι αυτό με οδήγησε σε απίστευτες καταστάσεις.
Για χάρη τους μπήκα σε φυλακές (τέσσερις: Αυλώνας, Διαβατά, Κασσαβέτεια, Κορυδαλλός!), σε ψυχιατρείο (Δρομοκαϊτειο), σε χειρουργεία, σε εισαγγελικά και ανακριτικά γραφεία, ακόμα και σε μοναστήρια. Αλλά αυτό είναι το ένα σκέλος. Η έρευνα είναι μόνο ένα κομμάτι. Απαιτούνται πολλά άλλα πράγματα για να ολοκληρωθεί ένα βιβλίο. Η διαδικασία της συγγραφής είναι πολύπλοκη. Το βλέπει κανείς και εσωτερικά.
Οι ρυθμοί μου είναι μάλλον γρήγοροι. Δεκατέσσερα βιβλία σε δεκατέσσερα χρόνια, ε, έχει μια ταχύτητα. Πάντως τις περιόδους της συγγραφής, με όλο το υλικό στα χέρια μου, γράφω καθημερινά και για πολλές ώρες. Απαιτεί τεράστια προσήλωση, σχεδόν αποκοπή από το περιβάλλον! Είναι κι αυτό θέμα άσκησης”.
“Δεν έχουμε δικαίωμα να πέσουμε στα πατώματα περιμένοντας το πεπρωμένο”
Η αγάπη του ήρωα προς την επιστήμη και τα μαθηματικά μετατρέπεται σε βήμα εξόδου από την κρίση. Στη δική σας οπτική, ποιος είναι ο τρόπος εξόδου από την κρίση που βιώνουμε ως χώρα;
Αυτό είναι κωμωδία και δράμα μαζί. Παρόλα αυτά δεν μπορούμε, δεν έχουμε δικαίωμα να πέσουμε στα πατώματα περιμένοντας το πεπρωμένο. Ο μόνος τρόπος να ξεκολλήσει κάπως το κάρο από τη λάσπη είναι να παλεύουμε ασταμάτητα, ο καθένας από την πλευρά του, αναζητώντας μικρές έστω ηλιαχτίδες.
Έτσι κι αλλιώς, έτσι όπως άλλαξαν όλα, πάμε μέρα-μέρα, αφού είναι αδύνατο να κάνουμε σχέδια έστω για τον επόμενο μήνα. Με προσήλωση, με ψυχραιμία, με εσωτερική δύναμη –καθόλου εύκολα βέβαια- αναζητούμε την επόμενη μέρα. Οι νέοι είναι απογοητευμένοι –καθαρά από δικά μας λάθη και παραλείψεις- μυρίζουν μια καμένη γη και στο μυαλό τους τριγυρίζει η απόδραση.
Ποιος να τους αδικήσει; Ας είναι τουλάχιστον οπλισμένοι με γνώση, θάρρος, δύναμη και αποφασιστικότητα. Ξέρουν πολλοί –ευτυχώς- ότι κανένας δεν θα τους φέρει στο σπίτι ούτε το πτυχίο ούτε το μισθό. Ο ήρωας του βιβλίου, ο Νικήτας Σαββάκης, πάλεψε με νύχια και με δόντια για να βγει στο ξέφωτο. Και δεν είναι εξωγήινος, δικό μας παιδί είναι.
Σήμερα η παρουσίαση στο Πολύκεντρο Νεολαίας
Το νέο βιβλίο του Μένιου Σακελλαρόπουλου «Ο χορός των συμβόλων» (Εκδόσεις Ψυχογιός) θα παρουσιαστεί σήμερα Πέμπτη στις 7 το απόγευμα, στο Πολύκεντρο Νεολαίας του Δήμου Ηρακλείου.
Για το βιβλίο θα μιλήσει ο Γιώργος Αεράκης, πρόεδρος Συλλόγου Φίλων Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης & τέως αντιδήμαρχος και η Μαρία Παπαδάκη, ειδική συνοδός ΑμΕΑ. Την εκδήλωση θα συντονίσει η Ρένα Παπαδάκη. Η οργάνωση της παρουσίασης πραγματοποιείται από το Βιβλιοπωλείο ΛΕΞΙΣ (Έβανς 56-58, Ηράκλειο) και τις εκδόσεις Ψυχογιός.