Αναμφίβολα θεμέλιος λίθος για την κοινωνική ανάπτυξη στην Ευρώπη μεταπολεμικά, αποτέλεσε η δημιουργία των δημόσιων συστημάτων υγείας και η εγγύηση της δωρεάν κάλυψης του λαού. Η σοσιαλδημοκρατια είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανάπτυξη κράτους πρόνοιας. Και βέβαια, κανείς δε λησμονεί πως και στην Ελλάδα, το ΠΑΣΟΚ αποτέλεσε την πολιτική δύναμη που εμπνεύστηκε και υλοποίησε το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ).
Δυστυχώς, η έλλειψη ιατρικού και κυριως νοσηλευτικού και διοικητικού προσωπικού, λόγω της υποχρηματοδότησης του ΕΣΥ, σε συνάρτηση με την έλλειψη εκσυχρονισμού των υποδομών, καθώς και η ελλιπής ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (ΠΦΑ), οδηγεί το ΕΣΥ με μαθηματική ακρίβεια στη κατάρρευση. Με μόνη άμυνα την αυταπάρνηση των εργαζομένων!
Οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της περιόδου 2010-2012 για τη σωστή λειτουργία των νοσοκομειων, με παραδείγματα την ίδρυση του ΕΟΠΥΥ, το νόμο για το ΠΕΔΥ, την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, το ESYNET κ.α., ανακόπηκαν απο την είσοδο μιας νέας αντίληψης. Αυτής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που οδήγει στη δημιουργία ενος συγκεντρωτικού, αμιγώς κρατικού συστήματος, που αγνοεί την κοινωνική πραγματικότητα, αλλά κυρίως την δημοσιονομική ασφυξία.
Στην αντίπερα όχθη, η ΝΔ με μιαν αντίληψη πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς, δημιουργεί συνθήκες υπονόμευσης του δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος και της καθολικής κάλυψης της υγείας.
Το ΕΣΥ γεννήθηκε, για να υπηρετεί τις ανάγκες των πολιτών κι ήρθε η ώρα για γενναίες πρωτοβουλίες. Οι αναγκές της εποχής επιβάλλουν τη χρησιμοποίηση και των δύο πυλώνων του συστήματος Υγείας. Κρατικού και ιδιωτικού. Διότι μόνο μέσω της ενεργοποίησης όλων των δομών μπορεί να επιτευχθεί η γρήγορη και ποιοτική εξυπηρέτηση των πολιτών. Επομένως το προτεινομενο μοντέλο θα είναι:
- Καθολική δωρεάν προσβαση του πληθυσμού στις υπηρεσίες υγείας (μέσω των ταμείων),
- Ανάπτυξη ενός Εθνικού Δικτύου Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας με χρησιμοποίηση των υπαρχόντων κρατικών δομών (κέντρα υγείας, ΠΕΔΥ κ.α.) και πιστοποιημένων παρόχων υπηρεσιών υγείας του ιδιωτικού τομέα (οικογενειακοί γιατροί, συμβεμβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ κ.α.), κάτω απο τη ρύθμιση και εγγύηση του ΕΟΠΥΥ,
- Εκσυχρονισμό των υποδομών, τη λεγόμενη «βαριά συντήρηση», μέσω αξιοποίησης ευρωπαικών πόρων,
- Ενιαίους, διαφανείς κανόνες λειτουργίας, με γνώμονα τη σχέση κόστους/ποιότητας,
- Άμεσες προσλήψεις για την κάλυψη κενών θέσεων,
- Νέα φαρμακευτική πολιτική με μείωση της συμμετοχής των πολιτών στη φαρμακευτική δαπάνη και
- Αποκέντρωση του συστήματος με το υπουργείο Υγείας σταδιακά να μετατρέπεται σε επιτελικό όργανο στρατηγικού σχεδιασμού μεταβιβάζοντας τους πόρους, τις ευθύνες και τις αρμοδιότητες της καθημερινής λειτουργίας των μονάδων υγείας σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.