Επιλέγει να παρουσιάσει στο Ηρακλειώτικο κοινό παραστάσεις με έργα που που μιλάνε για τα βασικά της ανθρώπινης ύπαρξης, την ζωή, τον θάνατο, τον έρωτα,πάντα με ζητούμενο την αλήθεια, την αλήθεια της δικής του ματιάς απέναντι στα πράγματα.
Άλλωστε όπως ξεκαθαρίζει ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Αντώνης Ντουράκης μιλώντας στην “Π” -όλα είναι ακριβώς αυτό,θέμα ματιάς. “Με ποια μάτια ο καθένας θέλει να κοιτάζει τη ζωή. Όλα είναι στάση ζωής αλλιώς είναι χωρίς νοημα” αναφέρει χαρακτηριστικά.
Σ’ αυτό το πνεύμα κινείται και το shopping and f***ing;, το τελευταίο έργο που επέλεξε να σκηνοθετήσει με την θεατρική του ομάδα,την ομάδα Ιυττός. Ένα σκληρό έργο του Μαρκ Ρέιβενχιλ, σκληρό όσο και η ζωή όπου κυριαρχούν η βία, ο ρατσισμός, η η υπερτίμηση του χρήματος και των υλικών αγαθών και η πεποίθηση ότι όλα καταναλώνονται, όλα αγοράζονται.
“Είναι τόσο σκληρό-επισημάινει – και αληθινό όσο και ζωή. Η δική μου ανάγκη να μην γυρνάω την πλάτη στη ζωή με οδηγησε στο έργο. Κατα πόσο είμαστε τελικά ικανοι να παρακολουθήσουμε από κοντά ανθρώπους με διαφορετική ζωή από την δική μας;”.
Της παράστασης shopping and f***ing; είχαν προηγηθεί άλλες πολλές καθώς την τελευταία περίπου δεκαετία ο Αντώνης Ντουράκης, αποφάσισε να κάνει πράξη την πολιτιστική αποκέντρωση και να αφήσει την Αθήνα για το Ηράκλειο. Με σπουδές στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» πριν πάρει την απόφαση της επιστροφής, συυμμετείχε σε τηλεοπτικές σειρές, όπως Το μονοπάτι της αγάπης, Το τρίτο στεφάνι, Η ζωή μας μια βόλτα, Έρωτας, καθώς και σε πολλές θεατρικές παραστάσεις.
Η απόφαση αυτή ήταν ενστικτώδης και στην προσπάθειά του να την εκλογικεύσει μιλά για την δική του ανάγκη να αποδεχτεί τον εαυτό του και να απεγκλωβιστεί από… τα κόμπλεξ που κουβαλούσε και ακόμα κουβαλά.
“Ήθελα -αναφέρει-μάλλον να δεχτώ αυτό που αρνιόμουνα χρόνια. Από πού είμαι και ποιος είμαι.. Να αγαπήσω το Ηράκλειο, να κάνω θέατρο εδώ και εδώ να συνειδητοποιήσω και την ανάγκη που έχω από το θέατρο. Να εκτεθώ, να απαλλαγώ από φόβους… Να συναντήσω ανθρωπους, που τους πιστεύω και με πιστεύουν… Να πάρω δύναμη…”.
Ο Αντώνης Ντουράκης μιλά ακόμα για τις καλές και κακές παραστασεις, για την άνθηση των τοπικών ομάδων θεάτρου, για το αν θα έπαιρνε σήμερα τις ίδιες αποφάσεις και τις Αρχάνες, τον τόπο που γεννήθηκε.
“Η δική μου ανάγκη να μην γυρνάω την πλάτη στη ζωή με οδήγησε στο έργο”
Ποια είναι τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν την δική σας παράσταση με το έργο shoppingandf***ing;
Δεν ξέρω αν μπορώ να μιλήσω για βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν την παράσταση και κατά πόσο αυτά εν τέλει έχουν επιτευχθεί, αφού μόνο το κοινό μπορεί να σε επιβεβαιώσει ή το αντίθετο. Μπορώ να πω όμως για την πρόθεση που είχα κατά την διάρκεια της προετοιμασίας της. Ζητούμενο είναι η αμεσότητα και η ειλικρίνεια μέσα σ’ ένα χώρο όπου οι ηθοποιοί επιχειρούν να γίνουν πραγματικοί χαρακτήρες.
-Γιατί αποφασίσατε να ανεβάσετε αυτό το σκληρό έργο του Μαρκ Ρέιβενχιλ;
Η βία, ο ρατσισμός, η κακοποίηση σε όποιο επίπεδο, αποτελούν το κέντρο του κόσμου μέσα στον οποίο ζούμε. Αυτή ακριβώς την σκληρότητα μου θύμισε το έργο του Μαρκ Ρέιβενχιλ. Είναι τόσο σκληρό και αληθινό όσο και ζωή. Η δική μου ανάγκη να μην γυρνάω την πλάτη στη ζωή με οδήγησε στο έργο. Κατά πόσο είμαστε τελικά ικανοί να παρακολουθήσουμε από κοντά ανθρώπους με διαφορετική ζωή από την δική μας;
Όταν το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε είχε δημιουργήσει σοκ. Θεωρείτε ότι σιγά-σιγά εκπαιδευόμαστε να καταναλώνουμε με οποιοδήποτε κόστος;
Δεν μπορώ να μιλήσω με βεβαιότητα, αλλά σαν να ψυχανεμίζομαι πως το έργο εξακολουθεί να σοκάρει γι’ αυτό και το αντιμετωπίζουμε σαν να μας μιλάει για πρόσωπα και καταστάσεις που αφορούν κάποιους αλλους, μακρινούς. Μπορεί να μας έχουν εκπαιδεύσει πολύ καλά στο να καταναλώνουμε αλλά όχι στο να μπορούμε να δούμε καθαρά την πραγματικότητα και να την αποδεχτούμε. Όλοι μας κατά βάθος ξέρουμε τα πράγματα αλλά δύσκολα τους δίνουμε ένα όνομα.
-Η οικονομική κρίση που βιώνουμε πώς λειτούργησε απέναντι σε θέματα που θίγει το έργο όπως η υπερτίμηση του χρήματος και των υλικών αγαθών;
Το έργο ασχολείται με όλη την παθολογία της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας και της ψηφιακής πραγματικότητας. Η επιβεβλημένη πλασματική οικονομική κρίση και η σύμπραξη ενός άκρατου καταναλωτισμού συμβάλλουν στην υπερτίμηση του χρήματος και των υλικών αγαθών, που συμβαδίζει με την εμμονή για ατομική ευτυχία. Σημασία έχει κάποιος να κερδίζει χρήματα, δηλαδή να δουλεύει συνέχεια. Αυτή είναι και η σημασία του καταναλωτισμού. Η λέξη προέρχεται απο το ρήμα αλίσκομαι δηλαδή βρίσκομαι υπό κατοχή, είμαι δούλος.
-Τι “όπλα”έχουμε ενάντια στην παρακμή και στο “όλα πωλούνται, όλα αγοράζονται”;
Μέσα σ΄ εναν κόσμο που επικρατεί η βία και που όλα είναι συναλλαγή, ακόμα και το σεξ, εξακολουθούν να επιβιώνουν πεισματικά τα αισθήματα της αγάπης και του έρωτα. Αυτό μάς δείχνει ο Μαρκ Ρέβενχιλ μέσα στο shoppingangF***ingκαι κατά την γνωμη μου είναι και τα μοναδικά μας όπλα απέναντι στην εξαθλίωση που βιώνουμε.
Ήθελα μάλλον να δεχτώ αυτό που αρνιόμουν χρόνια.
Απο πού είμαι και ποιος είμαι…
Να αγαπήσω το Ηράκλειο, να κάνω θέατρο εδώ και εδώ να συνειδητοποιήσω και την ανάγκη που έχω από το θέατρο.
Να εκτεθώ, να απαλλαγώ από φόβους…
Να συναντήσω ανθρωπους, που τους πιστεύω και με πιστεύουν..Να πάρω δύναμη…
“Ένιωσα την ανάγκη ν’ αποδεχτώ τον εαυτό μου και ν’ απεγκλωβιστώ, όσο γίνεται, από τα κόμπλεξ που κουβαλούσα και κουβαλώ”
Τα τελευταία περίπου δέκα χρόνια κάνατε πράξη την αποκέντρωση. Αφήσατε την Αθήνα και ήρθατε να ζήσετε στο Ηράκλειο, όπου δημιουρ- γήσατε τη θεατρική ομάδα Ιυττός. Τι σας έκανε να πάρετε τότε εκείνη την απόφαση;
Η απόφασή μου να έρθω στο Ηράκλειο ήταν ενστικτώδης. Εκ των υστέρων θα πω πως ηταν μια δική μου ανάγκη να αποδεχτώ τον εαυτό μου και να απεγκλωβιστώ όσο γίνεται από τα κόμπλεξ που κουβαλούσα και κουβαλάω ακόμα αρκετά. Ήθελα μάλλον να δεχτώ αυτό που αρνιόμουν χρόνια. Από πού είμαι και ποιός είμαι… Να αγαπήσω το Ηράκλειο, να κάνω θέατρο εδώ και εδώ να συνειδητοποιήσω και την ανάγκη που έχω απο το θέατρο. Να εκτεθώ, να απαλλαγώ από φόβους… Να συναντήσω ανθρώπους, που τους πιστεύω και με πιστεύουν… Να πάρω δύναμη…
-Σήμερα αναλογιζόμενος αυτή την απόφαση θεωρείτε ότι εν τέλει τα πλεονεκτήματα είναι περισσότερα από τα μειονεκτήματα;
Δεν υπάρχουν πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα στην απόφασή μου και γενικότερα στις αποφάσεις μου. Μια απόφαση την παίρνω όταν δε μπορώ να κάνω αλλιώς.
-Θα αποφασίζατε το ίδιο ξανά ;
Κι αφού δε μπορώ να κάνω αλλιώς πάλι το ίδιο θα αποφάσιζα… Γιατί εμπιστεύομαι το ένστικτο…
Αν δεν πίστευα στον κόσμο, δεν θα έκανα παραστάσεις
“Όλα είναι θέμα ματιάς και στάση ζωής, αλλιώς είναι χωρίς νόημα”
Δεν έχω σκεφτεί ποτέ γιατί υπάρχει άνθηση στη δημιουργία πολλών θεατρικών ομάδων. Καλό είναι που υπάρχει. Δεν μπορώ να το αποδώσω κάπου συγκεκριμένα, γιατί δεν ξέρω για ποιον λόγο ο καθένας κάνει αυτό που επιλέγει να κάνει.
Έγω είχα κάποιο λογο, κάποιος άλλος έχει ένα άλλον. Πιστεύω ότι υπάρχει κοινό στο Ηράκλειο για να υποστηρίξει αυτές τις ομάδες και πιστεύω σ’ αυτό το κοινό, γιατί έχω μια σχέση δεκαετίας μαζί του. Αν δε πίστευα στον κόσμο δεν θα έκανα παραστάσεις.
-Πιστεύετε ότι παρόλα αυτά υπάρχει μόνο θεατρική Αθήνα κι “όχι θεατρική Ελλάδα;
Το θέατρο μπορεί να συμβαίνει σε οποιοδήποτε μέρος. Η Αθήνα είναι η πρωτευούσα. Στην Αθήνα μπορείς να παρακολουθήσεις περισσότερα διαφορετικά πράγματα.
-Θεωρείτε ότι είναι καλύτερο να δούμε μια κακιά ή μέτρια παράσταση, παρά καθόλου;
Πραγματικά δεν ξέρω πώς να κρίνω μια παράσταση καλή, κακή, ή μέτρια. Ούτε πώς κρίνει ο κόσμος μια παράσταση μπορώ να το ξέρω. Όλοι είμαστε απρόβλεπτοι. Παρουσιάζουμε ένα έργο αλλά ποιος μπορεί να μας πει οτι είμαστε συνεπεις με τον συγγραφέα, και αυτό που δίνουμε στον κόσμο είναι αυτό που ήθελε και ο συγγραφέας. Όλα είναι θέμα ματιάς. Με ποια μάτια ο καθενας θέλει να κοιτάζει τη ζωή. Όλα είναι στάση ζωής αλλιώς είναι χωρίς νοημα. Το σημαντικό δεν είναι μια καλή ή κακή παράσταση, αλλά η παράσταση που θα με κάνει να νιώσω και την άλλη μέρα, να έχει επηρεάσει την καθημερινότητά μου έστω και στο ελάχιστο.
-Τι πρέπει να έχει ένα θεατρικό έργο για να γίνει έργο στον Ιυττό;
Ένα έργο για να μπορέσω να μπω μέσα σ’ αυτό και να προσπαθήσω να βάλω κι άλλους συντελεστές και κοινό, θα είναι ένα έργο που θα μου δείχνει τη ζωή και που θα έχει μια σαφή στάση απέναντι σ αυτήν. Όλα τα έργα που μιλάνε για τα βασικά, ζωή, θάνατος, έρωτας. Το καθένα μέσα από την εποχή του και με τον τρόπο του.Έργα που μου υπενθυμίζουν την αλήθεια. Που είναι η ύπαρξη. Το μόνο αληθινό είναι πως υπάρχουμε. Με όποιο τρόπο. Και το θέατρο με βοηθάει να ανακαλύπτω και αν αντέχω…
-Προτιμάτε να σκηνοθετείτε ή να ερμηνεύετε;
Παλιότερα κάνα δυό φορές είχα κάνει αυτη τη σκέψη. Τι μου αρέσει περισσότερο να είμαι στη σκηνή ως ερμηνευτής ή ως σκηνοθέτης. Τώρα δε το σκέφτομαι καθόλου. Αρκεί να είμαι στην σκηνή…
-Έχετε κλείσει πίσω σας την πόρτα της Αθήνας, αλλά και της τηλεόρασης;
Ποτέ δεν έχω κλείσει την πόρτα σε κάτι που έχω ζήσει και αγαπήσει.
“Οι Αρχάνες ενός χειμωνιάτικου τοπίου”
– Γεννημένος στις Αρχάνες, ακόμα κι η ομάδα σας ο Ιυττός είναι το μινωικό όνομα του Γιούχτα. Ποιες είναι οι εικόνες και οι μυρωδιές που σας διαμόρφωσαν και υπάρχουν πάντα μέσα σας;
Παρόλο που είμαι τύπος του καλοκαιριού γιατί κουβαλάω λιγότερα βάρη γενικότερα,καθώς μου αρέσει πολύ το φως της μέρας, οι περισσότερες εικόνες που έχω απο τις Αρχάνες είναι χειμωνιάτικου τοπίου, όπου οι συνθήκες σε κρατούσαν μέσα στο σπίτι.
Άρα λιγότερος ο κίνδυνος της έκθεσης, πράγμα που σήμερα είναι ζητούμενο, και οι μυρωδιές σχετίζονται με το σπίτι, όλα όσα σου δείνουν μια ψευδαίσθηση και τον χρόνο να νιώσεις και να σκεφτείς όλα όσα ξέρεις για την ύπαρξή σου αλλά προσπαθείς να παραβλέψεις…
Οι παραστάσεις του έργου “Shopping and f…ing”
Είναι ένα έργο καθρέφτης.
Μια αντανάκλαση της πραγματικότητας.
Οι ήρωες του άνθρωποι τσακισμένοι, φτάνουν σε προσωπικό αδιέξοδο που τους οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις.
Η παράσταση είναι ακατάλληλη για ανηλίκους.
Παίζεται κάθε Σάββατο Κυριακή Δευτέρα στις 9 το βράδυ στο comeet Πετρακη Λουκά 3.
Συντελεστές: Σκηνοθεσία: Αντώνης Ντουράκης Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Βασιλειάδη.
Φωτογραφία Βίντεο: Παναγιώτης Ντούρος Depictions. Βοηθός φωτογραφίας Βίντεο: Μάντυ Παπαδάκη.
Επεξεργασία και Μοντάζ Βίντεο: Μαρία Καλαθάκη.
Μουσική επιμέλεια: Ερη Ζερβακη, Βασίλης Νέστορας.
Layout: Αννα Παπαδάκη.
Ηθοποιοί: Αντώνης Ντουράκης, Δάφνη Di Gregorio, Γιάννης Λιόκαλος, Χρήστος Μπολλας, Νίκος Λαμπράκης. Πληροφορίες, κρατήσεις 6984174319