«Έγκλημα ιδιαζόντως ειδεχθές» αποτελεί ο σχεδιασμός της κατασκευής του νέου αεροδρομίου Καστελλίου, σύμφωνα με έναν άνθρωπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην περιοχή, μια κορυφαία μορφή της τέχνης και του πνεύματος που τιμά τον τόπο μας και την ιστορία του, χτίζοντας μια τεράστιας αξίας πολιτιστική κληρονομιά για τις επόμενες γενιές.
Ο «Χαΐνης» Δημήτρης Αποστολάκης μέσα από μια δημόσια τοποθέτησή του στην «Π» παίρνει θέση για το κρίσιμο θέμα της κατασκευής του νέου αεροδρομίου στο Καστέλλι, ξεκαθαρίζοντας ότι η φαραωνική αυτή επένδυση δεν είναι απλώς μια μη ανατάξιμη περιβαλλοντική καταστροφή, αλλά ένα ολέθριο χτύπημα στην οικονομική ζωή αυτού του τόπου, που χρόνια τώρα παρέχει πλήρη αυτάρκεια στους κατοίκους του.
Παράλληλα όμως, όπως εξηγεί, η κατασκευή ενός τέτοιου γιγαντιαίου εκτοπίσματος έργου δημιουργεί όρους και συνθήκες που αλλάζουν δραματικά την πραγματικότητα μιας περιοχής, καθώς συνθλίβει τον τρόπο ζωής, τον πολιτισμό και το αξιακό σύστημα μιας κοινωνίας που χρόνια τώρα ζει περήφανα στο πανέμορφο φυσικό περιβάλλον της Κρήτης.
Ο Δημήτρης Αποστολάκης δεν κρύβει τον πόνο και την οδύνη του για όλα αυτά που δρομολογούνται στην πλάτη μιας κοινωνίας που, όπως εξηγεί, δεν είναι σωστά ενημερωμένη για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν.
Το έγκλημα και η παραπληροφόρηση
Όπως χαρακτηριστικά τονίζει στην «Π», «αυτό που γίνεται στο Καστέλλι είναι ένα έγκλημα ιδιαζόντως ειδεχθές. Η Κρήτη είναι ένας ευλογημένος τόπος που για χρόνια είχε αυτάρκεια. Έθρεφε τους ανθρώπους της με λάδι, κρασί, κτηνοτροφικά προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας. Και εκτός από αυτά παρήγαγε και ισχυρό πνευματικό και καλλιτεχνικό έργο.
Σε αυτόν λοιπόν τον ευλογημένο τόπο της αυτάρκειας και της εγγενούς επαναστατικότητας έχει συμβεί μια αξιακή μετάλλαξη. Ενώ θα ήταν έγκλημα να κόψεις ακόμα και ένα δέντρο “ελαφρά τη καρδία”, οι παραπληροφορημένοι κάτοικοι της περιοχής δίνουν τη συγκατάθεσή τους για την κοπή 200.000 δέντρων και για μια μη αναστρέψιμη παρέμβαση στο περιβάλλον.
Εκτός λοιπόν από την αισχρή παραμόρφωση του περιβάλλοντος, έχουμε και κάτι άλλο πολύ σημαντικό. Την τεράστια μόλυνση της ατμόσφαιρας, του εδάφους και την ασύλληπτη ηχορρύπανση.
Είμαι από την περιοχή και ξέρω ότι οτιδήποτε αέριο, από την πάχνη μέχρι τα ψεκάσματα, κατακαθίζει στο έδαφος και δε φεύγει.
Οπότε λοιπόν η διαρκής μόλυνση του περιβάλλοντος και οι καρκινογενέσεις θα είναι κάτι πολύ συνηθισμένο σε λίγα χρόνια σε αυτό τον τόπο.
Αν δεις λοιπόν πώς διαμορφώνεται ολόκληρη η Κρήτη, βλέπεις ένα παραλληλόγραμμο που:
1) τα βόρεια παράλια έχουν αλλοιωθεί μορφολογικά και ανθρωπολογικά, όπου ντόπιοι δουλοπρεπείς οσφυοκάμπτες πλουτίζουν από την πιο επικίνδυνη βιομηχανία: τη βιομηχανία του τουρισμού. Τεράστιοι όγκοι μπετόν, υπερμεγέθεις ξενοδοχειακές μονάδες, μεθυσμένοι Βορειοευρωπαίοι, ευτελής διασκέδαση. Ο τουρισμός έφερε τόσες αλλαγές στον βορρά του νησιού όσες δεν κατάφερε κανένας κατακτητής,
2) ο νότος, που, αν δούμε τον σχεδιασμό της «ανάπτυξης», προβλέπεται η κατασκευή του νότιου οδικού άξονα, που σημαίνει ότι και οι παρθένες νότιες παραλίες θα γεμίσουν ξαπλώστρες και κακόγουστα beach bar. Όσες παραλίες γλιτώσουν από την τουριστική εκμετάλλευση, ετοιμάζονται να γίνουν διαμετακομιστικοί σταθμοί εμπορευμάτων, φυσικού αερίου και πετρελαίου. Κι εδώ μιλούμε για μια τεράστια μόλυνση και αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος και
3) η ενδοχώρα -με τη λειψυδρία που την απειλεί και το κλίμα να γίνεται βαθμηδόν υποτροπικό – θα γεμίσει «αναπτυξιακά έργα», όπως αεροδρόμια, γήπεδα του γκολφ κ.ά.
Στην ουσία αυτό σημαίνει καταστροφή του πιο ευλογημένου τόπου στον πλανήτη, του μόνου νησιού μεταξύ τριών ηπείρων, που πλήρωσε ακριβά με αίμα και δάκρυα, αφομοιώνοντας δημιουργικά τα στοιχεία των λαών που ήρθαν από βορρά, νότο, ανατολή και δύση, για να αναπτύξει ένα ισχυρό πολιτισμό πάνω στα ακονισμένα σπαθιά της ιστορίας και τώρα γίνεται η «μπανιέρα» της Ευρώπης, διαμετακομιστικός σταθμός, με κατεστραμμένο το βόρειο το νότιο τμήμα και την ενδοχώρα.
Και φυσικά οι άνθρωποί της θα γίνουν ίδιοι με το περιβάλλον. Αυτός ο περήφανος χαρακτήρας που τον έτρεφαν τα βουνά και το αγνό περιβάλλον που είχε γύρω του δεν θα υπάρξει ποτέ πια. Ο αυτάρκης, λιτοδίαιτος, επαναστάτης Κρητικός θα γίνει ένας άνθρωπος υπόδουλος, σκλάβος της κάθε πολυεθνικής εταιρείας, θα γίνει ένας φοβισμένος μικροαστός που θα προσφέρει υπηρεσίες.
Ειπώθηκε στην ελληνική Βουλή-και κανένας δε διαφώνησε- ότι η Ελλάδα είναι ένας τόπος που παράγει μόνο υπηρεσίες. Δεν παράγει υψηλής ποιότητας αγροκτηνοτροφικά προïόντα, δεν παράγει ποίηση, ζωγραφική, μουσική, λογοτεχνία, παράγει υπηρεσίες.
Οπότε λοιπόν αυτός ο υπερήφανος λαός θα γίνει ένα τσούρμο υπηρέτριες. Ταυτόχρονα διώχνει οτιδήποτε ζωντανό έχει αυτός ο τόπος, διώχνει τους ποιητές, τους καλλιτέχνες, τους διανοητές, όποιον άνθρωπο αγάπησε πραγματικά αυτά τα χώματα».
Ο γνωστός τραγουδοποιός, που μεγάλωσε στην περιοχή, δεν θέλει να δει κατακρεουργημένο τον τόπο του και τον εαυτό του πρόσφυγα
![Ο «ΧΑΪΝΗΣ» ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ]()
«Πρόσφυγας στον τόπο που μεγάλωσα»
Όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο Δημήτρης Αποστολάκης «εγώ είμαι πρόσφυγας στην Ελλάδα της παρακμής, πρόσφυγας στην Ελλάδα του νεοπλουτισμού, είμαι πρόσφυγας στην Ελλάδα του ρατσισμού, του φονταμενταλισμού, είμαι πρόσφυγας στην Ελλάδα του lifestyle και τώρα, γίνομαι για άλλη μια φορά πρόσφυγας, διότι, όπως μου κατακρεουργούν τον τόπο που μεγάλωσα, κατακρεουργούν και τις παιδικές μου μνήμες και δε θα ξαναπατήσω ποτέ τα πόδια μου σε αυτό τον τόπο.
Πώς θα ξαναπάω εκεί που βίασαν την πρώτη μου αγάπη, την πανέμορφη και γενναιόδωρη φύση μας;
Διώξτε τους ποιητές σας, διώξτε τους καλλιτέχνες σας, διώξτε τους διανοητές σας και παραμείνετε με τα «αναπτυξιακά» σας έργα, που θα αλλάξουν τον τόπο γύρω σας αλλά κυρίως θα αλλάξουν βαθιά την ψυχή σας».
Η προσωπική ευθύνη στην περιβαλλοντική καταστροφή
Αναφερόμενος στους κατοίκους του Καστελλίου που, όπως σημειώνει, είναι παραπληροφορημένοι σε σχέση με το τι πρόκειται να συμβεί στον τόπο τους, αναδεικνύει το στοιχείο της προσωπικής ευθύνης και υπογραμμίζει την ανάγκη να γίνει μια σωστή ενημέρωση για το όλο θέμα. «Βεβαίως και οι άνθρωποι είναι παραπλανημένοι με το επιχείρημα ότι θα πάρουν χρήματα από την αποζημίωση.
Να λοιπόν πώς όλα τα πράγματα με κύριο υπεύθυνο τα μέσα ενημέρωσης θεοποιούν τα ακριβά αυτοκίνητα, τα ταξίδια, τις διακοπές, το lifestyle, το να βγάλει κάποιος λεφτά, να καταναλώσει… Και αυτή τη στιγμή ο δάσκαλος σε κάθε σπίτι είναι μια τηλεόραση με πλαστική γλώσσα και αλλότρια αξιακά αρχέτυπα…».
Όπως χαρακτηριστικά τονίζει, «η κάθε σας πράξη πρέπει να αφήνει ιστορικό χνάρι. Βάλτε τα ονόματά σας σε ένα χαρτί όσοι συγκαταθέσατε στο να γίνει αυτό το έκτρωμα για να ξέρουν τα παιδιά και τα εγγόνια σας ποιοι αλλοιώσανε το περιβάλλον που για χιλιάδες χρόνια αναπτύχθηκαν πολιτισμοί που έδωσαν τα φώτα στην Ελλάδα, την Ευρώπη και όλο τον κόσμο».
Παράλληλα όμως απευθύνει μήνυμα και στα νέα παιδιά της τοπικής κοινωνίας της περιοχής, «να παρακούσουν τους γονείς τους και να βάλουν την καρδούλα τους μπροστά και όχι τους μικροϋπολογισμούς «πόσα παίρνω – πόσα δίνω» και να υποστηρίξουν την περηφάνεια ενός λαού, την αγνότητα και την ομορφιά του ιστορικού κρητικού τοπίου. Τσακωνόμαστε για ψευδοπροβλήματα, για το πώς θα ονομάζουμε ένα άλλο κράτος και όταν φτάνει να αλλοιωθεί ο ίδιος μας ο τόπος δε μιλούμε; Αυτός είναι ο πατριωτισμός σας; Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί».
Σε σχέση με το επιχείρημα που χρησιμοποιείται ότι κάποιοι θα βρουν δουλειά στο νέο αεροδρόμιο και έτσι θα παταχθεί η ανεργία τονίζει ότι «αυτό είναι μια χαζομάρα ολκής. Αν θέλουν η περιοχή τους να γίνει άλλη μια σκοτεινή, μολυσμένη, ομιχλώδης τριτοκοσμική περιοχή, να πάνε να δουλέψουν σε αυτό το περιβάλλον. Δεν είναι ανάγκη να κάνουν υποβαθμισμένη ξενιτιά τον τόπο τους».
Ο Δημήτρης Αποστολάκης αναφερόμενος στα παιδικά του χρόνια που έζησε στην περιοχή τονίζει ότι «η ζωή στην περιοχή Καστελλίου-όπως παντού-είχε πολύ φτώχεια αλλά καθόλου άγχος, άφθονο ελεύθερο χρόνο και πολύ γέλιο. Σκληρές κοινωνίες, αλλά δεν “στενοχρονούνταν”.
Σήμερα οι άνθρωποι εκτός από το ότι στεναχωρούνται,”στενοχρονούνται” βαριά. Οι φυλακές τους είναι από μέρες, από λεπτά, από ώρες. Οι άνθρωποι είναι δηλαδή βαθιά μοναχικοί και κατατεθλιμμένοι».
Η επέκταση του αεροδρομίου Ηρακλείου είναι η πιο διεξοδική επιλογή
Όπως εξηγεί, η ολέθρια και μη ανατάξιμη παρέμβαση που δρομολογείται στο Καστέλλι μπορεί να αποφευχθεί με πολύ απλό τρόπο, αφού υπάρχει η απολύτως οικονομική λύση της επέκτασης του αερολιμένα Ηρακλείου.
«Με πολύ λιγότερο κόστος μπορούσε να επεκταθεί το αεροδρόμιο Ηρακλείου, να γίνει ο λοξός διάδρομος στην περιοχή των εγκαταστάσεων της πρώην 126 Σ.M. που και το κόστος είναι πολύ λιγότερο και επίσης τα καυσαέρια θα τα έπαιρνε το θαλασσινό αεράκι στην ανοικτή θάλασσα.
Γιατί δε γίνεται αυτό; Διότι πρέπει να ξέρουμε ότι όλα τα έργα τα υπερμεγέθη, τα φαραωνικά, που είναι έξω από το μέγεθος του ανθρώπου γίνονται για ένα και μοναδικό λόγο: Για να φάνε περισσότεροι μεσάζοντες μεγαλύτερες μίζες».