“Σουσουδισμός” είναι να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, ενώ νομίζεις ότι κοροϊδεύεις τους άλλους”
‘’Εγω πότε θα γίνω μάνα;, “Tι γίνεται ρε παιδιά;’’, “Ήμουν στο Πολυτεχνείο εγώ”. ‘’Ευθύνεται για ατάκες που μας σημάδεψαν και για σήριαλ που έκαναν καλύτερα τα βράδια μας και την ελληνική τηλεόραση. Ισως γιατί η Δήμητρα Παπαδοπούλου καταγράφει το δικό μας παρόν, όπως έκαναν όλοι οι μεγάλοι Έλληνες συγγραφείς, που οι κωμωδίες τους έγιναν διαχρονικές μέσα από τον παλιό, καλό ελληνικό κινηματογράφο, το θέατρο ή τα βιβλία τους.
Βαθιά συμπαντική είναι άλλωστε η σχέση της με τον Δημήτρη Ψαθά, τον συγγραφεα της ‘’Μαντάμ Σουσού” που την έφερε πίσω στη σκηνή μετά από μία δεκαετία.
Μια ηρωίδα που κατάφερε να δημιουργήσει ένα ολόκληρο φαινόμενο, τον “σουσουδισμό”, που ανθεί στην Ελλάδα και σε εποχές ευμάρειας και σε εποχές κρίσης.
‘’Σουσουδισμός είναι” λέει η Δήμητρα Παπαδοπούλου μιλώντας στην ‘’Π’’ “να αγνοείς την πραγματικότητα γιατί δεν σε βολεύει, γιατί σε στενεύει, γιατί σε στεναχωρεί και έτσι φτιάχνεις ένα δικό σου σύμπαν, αλλά η πραγματικότητα έχει τη δική της βαρύτητα.
Σουσουδιμός είναι να κοροϊδεύεις πάνω από όλα τον εαυτό σου νομίζοντας ότι κοροϊδεύεις τους άλλους.
Σουσουδιμός είναι μια πολύ τρυφερή διαφυγή όταν η πραγματικότητα είναι σκληρή και δεν σου πάει καθόλου”.
Η ‘’μαντάμ Σουσού” όμως δεν εξαντλείται στο γυναικείο φύλο. Αντιθέτως, όπως τονίζει η συγγραφέας, σεναριογράφος και ηθοποιός, οι άντρες μάλλον υπερτερούν. ‘’Νομίζω” επισημαίνει “ότι οι άντρες μπορεί και να κερδίζουν τις γυναίκες σε αυτόν τον τομέα, γιατί εκεί το κοινωνικό στάτους είναι και πιο πολύ θέμα γοήτρου και εγωισμού, οπότε τρώμε μεγάλη παραμύθα από πάρα πολλούς άντρες”.
Η ίδια πάντως έψαξε πολύ την ηρωίδα της, κάπως σαν να την πήγε σε ψυχολόγο, την αγάπησε και τη δικαιολόγησε. ‘’Επειδή” αναφέρει ”κατάγομαι από την Αλεξάνδρεια και όταν ήρθαμε στην Ελλάδα απο την Αίγυπτο είδα πολλούς ανθρώπους να ζουν μεσα στη φούσκα όλη τους τη ζωή μέχρι τέλος. Τους ξέρω καλά τους ανθρώπους αυτούς, τους αγαπώ μέσα μου”.
Στη συνέντευξή της στην “Π” η Δήμητρα Παπαδοπούλου μιλά ακόμα για το αυτονότο της ζωής, που δεν λέγεται, για τον ρόλο του γκέυ στους “Απαράδεκτους”, που έγινε μάθημα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, για το αν θα έκανε τη Σουσού τηλεοπτικό σήριαλ, για τις εκκερεμότητες που έχει με το σινεμά αλλά και το αγαπημένο της μότο και άλλα.
“Οι άνδρες είναι πιο σουσούδες από τις γυναίκες”
-Μετά από μια περίπου 10ετία ξανά στη σκηνή. Τι σας έκανε να πείτε το “ναι” στη Σουσού;
-Ότι η Σουσού με έκανε να σκεφτώ ακριβώς μια αντιστοιχία που υπάρχει αυτή τη στιγμή με τον νεοέλληνα: υπερβολική κατανάλωση, μηδενική παραγωγή και πτώση. Μια απλή μαθηματική εξίσωση που πάντα βγάζει στο ίδιο αποτέλεσμα: πτώση.
-Η ηρωίδα δημιούργησε ένα ολόκληρο φαινόμενο. Τι είναι για σας ο σουσουδισμός;
Σουσουδισμός είναι να αγνοείς την πραγματικότητα γιατί δεν σε βολεύει, γιατί σε στενεύει, γιατί σε στεναχωρεί και έτσι φτιάχνεις ένα δικό σου σύμπαν, αλλά η πραγματικότητα έχει τη δική της βαρύτητα.
Σουσουδιμός είναι να κοροϊδεύεις πάνω από όλα τον εαυτό σου νομίζοντας ότι κοροϊδεύεις τους άλλους.
Σουσουδισμός είναι μια πολύ τρυφερή διαφυγή όταν η πραγματικότητα είναι σκληρή και δεν σου πάει καθόλου.
-Ανθεί καλύτερα σε εποχές παχιών ή ισχνών αγελάδων;
-Νομίζω και στις δύο περιπτώσεις, εξαρτάται από τον ψυχισμό. Σε περιόδους φτώχειας βοηθάει να επινοήσεις χάρτινες πραγματικότητες και σε εποχές ευμάρειας. “Τσιμπάς” χλίδα και πολυτέλεια, γιατί μπορεί να σου χαρίζεται είτε μέσω δανείων είτε με διάφορους τρόπους, αλλά στο τέλος βρίσκεσαι πάλι στον αέρα και στο κενό.
-H Eλλάδα πότε είχε μεγάλη παραγωγή… σουσούδων;
-Νομίζω σε όλη την νεότερη ιστορία. Εγώ ήμουν στην πρόσφατη ιστορία που ζήσαμε τη φούσκα. Ο Ψαθάς, ο συγγραφέας της Σουσούς, γύρω στο ‘30 θα ήταν πάρων προφανώς σε μια άλλη σουσουδίστικη πραγματικότητα.
-Υπάρχουν σουσούδες ανεξαρτήτως φύλου;
Νομίζω ότι οι άντρες μπορεί και να κερδίζουν τις γυναίκες σε αυτό τον τομέα, γιατί εκεί το κοινωνικό στάτους είναι πιο πολύ θέμα γοήτρου και εγωισμού, όποτε τρώμε μεγάλη παραμύθα από πάρα πολλούς άντρες.
-Είπατε ότι ψάξατε την ηρωίδα πολύ, σαν να την είχατε πάει σε ψυχολόγο. Ποια είναι τα δικά σας στοιχεία που βρήκατε σ’ αυτήν και πού την δικαιολογήσατε;
Έπειδή κατάγομαι απο την Αλεξάνδρεια και στην όταν ήρθαμε στην Ελλάδα απο την Αίγυπτο, είδα πολλούς ανθρώπους να ζουν μέσα στη φούσκα όλη τους τη ζωή μέχρι τέλος. Τους ξέρω καλά τους ανθρώπους αυτούς, τους αγαπώ μέσα μου.
-Πόσο πειράξατε τη Σουσού στη δική σας παράσταση και πόσο σας δυσκόλεψε αυτό σε σχέση με τον συγγραφέα;
-Την πείραξα τόσο όσο χρειαζόταν αυτή η εποχή για να είναι αναγνωρίσιμη σήμερα.
Η σχέση με τον συγγραφέα δε με δυσκόλεψε γιατί είναι βαθιά συμπαντική και το πράγμα πήγε μόνο του.
-Αν σας ζητούσαν να κάνατε τη Σουσού στην τηλεόραση θα το σκεφτόσασταν;
-Είναι μια τεράστια ερώτηση που δεν απαντιέται τόσο απλά.
“Απαράδεκτο είναι να ξεχνάω ποια είμαι και τι θέλω”
Δεν είχα καμία συναίσθηση όταν έγραφα τον ρόλο του γκέι στους “Απαράδεκτους”. Ήθελα μόνο να κάνω την πλάκα μου με σοβαρό τρόπο
Γιατί ενώ υπάρχουν έργα ελληνικά της σύγχρονης δραματουργίας, δεν βγαίνουν αξιόλογα έργα κωμωδίας που να δίνουν το πραγματικό στίγμα της εποχής, όπως γινόταν κάποτε;
-Γιατί η τηλεόραση έχει επέμβει και δημιουργεί πολύ αναλώσιμα είδη κωμωδίας.
-Τα τελευεταία χρόνια βλέπουμε να μεταφέρονται στη μεγάλη οθόνη παλιές καλές κωμωδίες, χωρίς καλό αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές. Θα θέλατε να μεταφέρεται στο πανί κάποια παλιά κωμωδία ή θα σας ενδιέφερε να γράψετε κάτι δικό σας και να πρωταγωνιστήσετε;
-Γενικά το θέμα σινεμά είναι μια μεγάλη εκκρεμότητα στη ζωή μου κι εύχομαι να επικοινωνήσω και από αυτό το μέσο.
-Το τελευταίο δικό σας έργο ήταν το
«Μάνα θα πάω στο Hollywood». Εσείς θα φεύγατε με ευκολία από την Ελλάδα, με δεδομένο ότι στα επτά σας χρόνια φύγατε από την Αλεξάνδρεια και χάσατε αρκετές από τις σταθερές που έχει ένας άνθρωπος;
-Εγώ θα έφευγα απο την Ελλάδα μόνο αν ήξερα ότι θα μπορούσα να περνάω το περισσότερο διάστημα εδώ. Δηλαδή στην πραγματικότητα μπορεί και να μην έφευγα.
-Τι είναι αυτονόητο στη ζωή αλλά δεν λέγεται;
Ότι κάθε στιγμή λειτουργούμε ασυνείδητα με τη βαθειά επίγνωση ότι κάποια στιγμή θα πεθάνουμε.
-Τι είναι “απαράδεκτο” για σας;
-Απαράδεκτο είναι να ξεχνάω ποιά είμαι και τι θέλω.
-Στο Πάντειο Πανεπιστήµιο σας κάλεσαν να κάνετε μια διάλεξη, επειδή το θέμα του γκέι χαρακτήρα στους “Απαράδεκτους” είχε επηρεάσει την κοινωνία, όπως σας είχαν πει, «ριζοσπαστικά και θεμελιακά». Τότε που ανοίξατε δρόμους είχατε συναίσθηση του τι κάνατε, ότι γραφατε γενικότερα ιστορία μ’ αυτήν τη σειρά;
-Δεν είχα καμιά συναίσθηση. Ήθελα μόνο να κάνω την πλάκα μου με σοβαρό τρόπο.
-Είχατε γράψει ένα έργο με τίτλο “Δεν μπορώ να μείνω μόνη μου”.
Εσείς μπορείτε ή σας έχουν περάσει οι φόβοι και οι φοβίες της κοινωνίας μας;
-Είμαι κι εγώ ένας άνθρωπος που δεν μπορώ να ξεφύγω απ’ όλα αυτά που επηρεάζουν τους ανθρώπους. Μπορώ να μείνω μόνη μου, αλλά δεν μ’ αρέσει να νιώθω μόνη μου.
-Νιώθετε τυχερή ή άξια;
-Και τα δύο.
-Ποιο είναι το αγαπημένο σας μότο που προσπαθείτε να εφαρμόζετε στη ζωή σας;
Δεν είμαστε ποτέ μόνοι μας. Έχουμε πάντα όλο αυτό που έχουμε μέσα μας και όλο αυτό που υπάρχει έξω μας.
-Έχετε παράσταση-έργο όνειρο ζωής;
-Οχι κάτι συγκεκριμένο.
-Μετά τη Σουσού… τι;
-Μετα τη Σουσού δεν το λέω μη το ματιάσω. Είναι ακόμα σαν όνειρο…
“Το τίμημα και η ύβρις”
-Τι διαφοροποιεί τους ανθρώπους… τύπου Σουσού από αυτούς που ονειρεύονται να φύγουν από τον δικό τους Μπύθουλα κι αυτό θεωρείται θεμιτό;
-Την αγαπώ αυτή την ερώτηση επειδή πρώτη φορά τίθεται τοσο ξεκάθαρα. Νομίζω ότι αυτοί που είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν το κόστος, να δώσουν ενέργεια για το αντίτιμο δικαιούνται να ονειρεύονται και παράλληλα να περνάνε στη δράση. Οι άλλοι απλώς είναι μεγάλα ψώνια. Είναι αυτοί που δεν κάνουν τίποτα απλά λένε μπούρδες, κάνουν επίδειξη και παιρνάνε στην ύβρη.
-Γιατί ηρωίδα του έργου μοιάζει να τιμωρείται για αυτό…
Νομιζω απαντήθηκε στις προηγούμενες ερωτήσεις ε;
Από σήμερα η παράσταση στο Ηράκλειο
ΕΩΣ ΤΙΣ 13 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΟ ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ
Η δημοφιλής, διαχρονική κωμωδία του Δημήτρη Ψαθά, ‘’Μαντάμ Σουσού’’ με τη Δήμητρα Παπαδοπούλου στον ομώνυμο ρόλο, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και απόδοση κειμένου της Δήμητρας Παπαδόπουλου, έρχεται να προσφέρει κέφι, συγκίνηση, νοσταλγία, σάτιρα και την υπέροχη μουσική της Μαρίζας Ρίζου, σε χιλιάδες θεατρόφιλους ανά την Ελλάδα.
Στο Ηράκλειο παραστάσεις θα δοθούν από σήμερα έως και την Παρασκευή 13 Ιουλίου στις 9.15 στο στο Τεχνόπολις.
Η αγαπημένη Δήμητρα Παπαδοπούλου, επέστρεψε στη σκηνή μετά από καιρό αποχής, για να ενσαρκώσει τη μεγαλομανή ηρωίδα του Δημήτρη Ψαθά και ενθουσίασε το κοινό!
Την ηρωίδα έρχεται να σαγηνεύσει ο γοητευτικός Kώστας Σπυρόπουλος ως δαιμόνιος Μηνάς Καντακουζηνός, ενώ στον ρόλο του σταθερού, ευσυνείδητου αλλά φτωχού Παναγιωτάκη, ο μοναδικός Τάσος Χαλκιάς. Και οι δύο ηθοποιοί συναντούν για πρώτη φορά στη σκηνή τη Δήμητρα Παπαδοπούλου και η χημεία τους αναμένεται εκρηκτική. Μαζί τους 15 ακόμα ταλαντούχοι ηθοποιοί.
Πρωταγωνιστούν: Δήμητρα Παπαδοπούλου, Κώστας Σπυρόπουλος και ο Τάσος Χαλκιάς.
Παίζουν αλφαβητικά: Ηλιάννα Γαϊτάνη, Μελέτης Γεωργιάδης, Γιάννα Ζιάννη, Χρύσα Κλούβα, Φαίη Κοκκινοπούλου,Νικολέτα Κοτσαϊλίδου, Λάμπρος Κτεναβός, Ρόζα Κυρίου, Πέτρος Λαγούτης, Τζεφ Μαράουι, Σοφία Μιχαήλ, Θάνος Μπίρκος, Βασίλης Χαλακατεβάκης, Γιώργος Ψυχογιός.
Τραγούδι: Ειρήνη Ψυχράμη.
Συντελεστές
Απόδοση κειμένου: Δήμητρα Παπαδοπούλου.
Σκηνοθεσία- Δραματολογική Επεξεργασία: Γιάννης Κακλέας.
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης.
Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης – Σοφία Νικολαϊδη.
Μουσική: Μαρίζα Ρίζου.
Ενορχήστρωση: Δημήτρης Σιάμπος
Kινησιολογική Επιμέλεια: Κυριάκος Κοσμίδης.
Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ.
Teaser: Στάθης Ναυπλιώτης.
Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλης.
Διεύθυνση Επικοινωνίας – Δημόσιες σχέσεις: Μαργαρίτα Δρούτσα, τηλ: 6942065888 mail: [email protected]
Οργάνωση Περιοδείας: Χρόνος Δράσεις Πολιτισμού.
Προπώληση Viva.gr – Eιδική προσφορά 15€ για περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων.
Η προπώληση ξεκίνησε ηλεκτρονικά μέσω του δικτύου www.viva.gr και από τα ταμεία του θεάτρου Παλλάς.
Ισχύουν ειδικές τιμές για ομαδικές κρατήσεις, τηλ. επικοινωνίας 210 363934.