Το γεγονός ότι η διοίκηση της 7ης Υπε Κρήτης συνεχίζει να στέλνει γιατρούς παθολόγους με εντέλεσθε να εφημερεύσουν στο νοσοκομείο Ρεθύμνου,αλλά και το ότι το υπουργείο Υγείας ακόμη δεν έχει προχωρήσει στην υπογραφή συμβάσεων με τους ιδιώτες αναισθησιολόγους ,λίγα 24ωρα πριν την έναρξη της συνεργασίας τους με το Βενιζέλειο, ξεχύλισαν το ποτήρι για τον προσωρινό διοικητή του Βενιζελείου Χάρη Λυδάκη και τον οδήγησαν στην απόφαση να παραιτηθεί.
«Βρίσκομαι στο Ρέθυμνο για να κάνω εφημερία στο νοσοκομείο, δεν μπορώ να είμαι ανακόλουθος με αυτά που λέω και κάνω.
Ζήτησα από την ΔΥΠΕ να σταματήσει τις υποχρεωτικές μετακινήσεις παθολόγων του Βενιζελείου και δεν το έκανε.
Αντί να τους δώσω όνομα συναδέλφου για το ποιος θα εφημερεύσει,πηγαίνω εγώ» είπε.
Τόνισε ακόμη ότι ενώ από την 1η Νοεμβρίου ανοίγουν τα συνολικά 4 χειρουργικά τραπέζια στο Βενιζέλειο, σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις του υπουργού Υγείας,οι συμβάσεις με τους ιδιώτες αναισθησιολόγους ,δεν έχουν υπογραφεί.
«Ρωτάω την ΔΥΠΕ τι θα γίνει με αυτό το θέμα,μου απαντούν μην ασχολείσαι θα φροντίσει το υπουργείο.
Υπο τέτοιες συνθήκες,δεν μπορώ να εργαστώ» ανέφερε ο κ.Λυδάκης.
Ο ίδιος πάντως δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο ανάκλησης της παραίτησης του,αν υλοποιηθούν αυτά που έχει ζητήσει και κυρίως αν σταματήσουν τα εντέλεσθε των παθολόγων στο νοσοκομείο του Ρεθύμνου ,όπου πλέον οι εφημερίες,ελλείψει γιατρών, χαρακτηρίζονται μη ασφαλείς.
Τι ζήτησε όταν ανέλαβε χρέη διοικητή
Λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ο κ.Λυδάκης είχε γράψει ένα κείμενο σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι ζητά την «διακοπή του φαινομένου των μετακινήσεων με «εντέλλεσθε» ιατρικού προσωπικού προς άλλες δομές, με αποτέλεσμα την τεκμηριωμένη αποδυνάμωση του νοσοκομείου μας τόσο σε εργασιακό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο ηθικού».
Ο ίδιος ανέφερε ότι, απαιτείται σταθερό και μακρόπνοο σχέδιο ανθεκτικό σε αρνητικές επιρροές και παρεμβάσεις οιασδήποτε μορφής. Τόνιζε δε, ότι «Ουδείς Διοικητής (ανεξαρτήτως προσωπικής ικανότητας) μπορεί να δώσει οριστική λύση σε τέτοιου μεγέθους προβλήματα, όπως αυτά που έχει το Βενιζέλειο, χωρίς την κεντρική Διοικητική αρωγή, στο βαθμό που τα νοσοκομεία είναι θεσμικά οικονομικά και διοικητικά εξαρτημένα από το κεντρικό κράτος.»