Με ένα πλούσιο θίασο 30 ηθοποιών έρχονται στο Ηράκλειο σήμερα και αύριο στο θέατρο «Τεχνόπολις» οι «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ρήγα. Η παράσταση ανεβαίνει και τις δύο ημέρες στις 9:15 το βράδυ.
Η προπώληση των εισιτηρίων για τις παραστάσεις του Ηρακλείου γίνεται στο «Τεχνόπολις», το βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης, τα Seven Spots και στο viva.gr. Την Παρασκευή η παράσταση ταξιδεύει στο Ρέθυμνο και το θέατρο «Ερωφίλη», ενώ Σάββατο και Κυριακή ανεβαίνει στο θέατρο Ανατολικής Τάφρου στα Χανιά.
Στο ρόλο της πρωταγωνίστριας Πραξαγόρας, ο μοναδικός Αντώνης Λουδάρος, που δίνει το 100 % επί σκηνής. Σε μια παράσταση που παραμένει πιστή στο αρχαίο κείμενο, αλλά εμπλουτίζεται με πολλή μουσική και χορό, οι «Εκκλησιάζουσες» αποτελούν μία από τις πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις της σεζόν.
Ειδικότερα στις διπλές παραστάσεις στο Ηράκλειο, η παράσταση ενισχύεται επιπλέον από το … κρητικό στοιχείο που ενυπάρχει ήδη και γίνεται ακόμα πιο απολαυστική. Λίγες ώρες πριν ανέβει στη σκηνή, ο Αντώνης Λουδάρος μιλά στην «Π» για την παράσταση, το ρόλο του, τους προβληματισμούς της σύγχρονης εποχής, αλλά και για τα χειμερινά σχέδιά του.
Ερ.: Υποδύεστε μια Πραξαγόρα, που περνά τα όρια της Αθήνας, που έχει πεθερά, αλλά που παραμένει επίκαιρη και διεκδικητική. Πόσο κοντά θεωρείτε ότι είναι ο ρόλος σας σε μια κλασική σημερινή γυναίκα φεμινίστρια;
Απ.: Το φετινό καλοκαίρι ερμηνεύω μία πολύ δυναμική γυναίκα, που αποφασίζει να πάρει τη μοίρα της και τη μοίρα του τόπου της στα χέρια της, σε πείσμα ενός συστήματος ανδροκρατούμενου και εχθρικού απέναντι στη γυναικεία πρωτοβουλία. Είναι ένας ρόλος πολύ απαιτητικός, με πολλές μεταμφιέσεις και εναλλαγές, που απαιτεί το 100% της ενέργειας επάνω στη σκηνή. Θα έλεγα ότι είναι ένας ρόλος πρόκληση.
Παράλληλα, όμως, είναι και γοητευτικός, καθώς σε καλεί να ταξιδέψεις στα πολύπλοκα μονοπάτια του γυναικείου μυαλού και της γυναικείας εφευρετικότητας. Δεν ξέρω κατά πόσο οι σύγχρονες φεμινίστριες, όπως λέτε, θα ταυτιζόταν με την Πραξαγόρα, σίγουρα όμως το κοινό θα διακρίνει πολλές ομοιότητες και αναφορές στη σημερινή κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα.
Ερ.: Όπως έχει επισημάνει ο Αλέξανδρος Ρήγας, δεν είναι ο Αριστοφάνης πάντα επίκαιρος, εμείς έχουμε μείνει στάσιμοι 2.000 χρόνια. Πόσο κοντά στην πραγματικότητα θεωρείτε πως είναι αυτό;
Απ.: Παρόλες τις κατακτήσεις και τα τεχνολογικά επιτεύγματα του σύγχρονου κόσμου, η ανθρωπότητα παραμένει στάσιμη ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης της εξουσίας και των κοινών. Ο σύγχρονος πολιτικός δεν διαφέρει και πολύ με τον αριστοφανικό προκάτοχό του. Εξάλλου, όπως παρατηρεί και ένας άλλος μεγάλος αρχαίος, ο Θουκυδίδης, η ανθρώπινη φύση δεν αλλάζει. Πάντα ο άνθρωπος θα επιδιώκει την εξουσία και όταν θα την κατέχει θα κάνει κατάχρηση αυτής και θα διαφθείρεται. Και ο λόγος των αρχαίων ποιητών μας θα είναι πάντα επίκαιρος και τα έργα τους θα παίζονται και θα ξαναπαίζονται…
Ερ.: Πόσο διαφοροποιεί, θεωρείτε, την παράσταση η πολύ προσεκτική τροποποίησή της σκηνοθετικά; Πόσα πράγματα έρχεται να προσθέσει;
Απ.: Ο Αλέξανδρος έχει φτιάξει μία σύγχρονη παράσταση, με σεβασμό στο αρχαίο κείμενο, αλλά με αναφορές στο σήμερα και τα ζητήματα της εποχής μας. Επίσης, στην παράσταση μεγάλο ρόλο παίζει και η μουσική, με τραγούδια και χορούς από όλη την Ελλάδα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι!
Ερ.: Έρχεστε στο Ηράκλειο για δύο παραστάσεις, με έναν πολύ μεγάλο θίασο διάσημων, αλλά και αναγνωρίσιμων ηθοποιών. Πόσο εύκολο ήταν για σας να «δέσετε» ως ομάδα; Ποιες δυσκολίες έχουν οι διαρκείς μετακινήσεις ενός τόσο μεγάλο θιάσου;
Απ.: Είμαστε πάνω από 30 άτομα στη σκηνή και αν προσθέσουμε και τους τεχνικούς και όλους όσοι βοηθούν στα παρασκήνια μιλάμε για 50 άτομα, που για τα δεδομένα της εποχής μας είναι ένας πολύ μεγάλος αριθμός για μία παράσταση. Το βάρος και το ρίσκο που έχει επωμιστεί η παραγωγή είναι πολύ μεγάλο.
Ευτυχώς, η ανταπόκριση του κόσμου είναι τόσο θετική που μας δίνει τη δύναμη να ξεπερνάμε τις όποιες δυσκολίες και την κούραση. Όλοι οι συνάδελφοι δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και έχουμε φτιάξει μία γερή ομάδα!
Επίσης, έχουμε την τιμή να δουλεύουμε μαζί με τον σπουδαίο Γιώργο Κωνσταντίνου και στις μετακινήσεις κάθομαι σχεδόν πάντα δίπλα του στο αυτοκίνητο γιατί τρελαίνομαι να τον ακούω να διηγείται ιστορίες για το θέατρο και τους ηθοποιούς του παρελθόντος. Δεν θα μιλήσω δε αναλυτικά για τα πειράγματα και τις φάρσες που κάνουμε με το Σταρόβα γιατί θα χρειαζόμασταν πέντε σελίδες ακόμη!
Ερ.: Στην ουσία της η παράσταση πραγματεύεται την παρακμή της δημοκρατίας, αλλά και τη δύναμη του φεμινιστικού κινήματος. Πόσο περισσότερο σε σχέση με τότε θεωρείτε πως έχει παρακμάσει η ελληνική δημοκρατία; Πόσο περισσότερο πιστεύετε πως έχουν «παρακμάσει» οι σύγχρονες φεμινίστριες;
Απ.: Η ερώτησή σας είναι πολύ εύστοχη, αλλά θα ήθελα την απάντηση να τη δώσει ο κάθε θεατής ξεχωριστά φεύγοντας από το θέατρο. Η δική μου δουλειά, πέρα από το να τον διασκεδάσω, είναι να τον κάνω να σκεφτεί και να προβληματιστεί. Βέβαια, όλοι ζούμε τις παθογένειες της σύγχρονης δημοκρατίας μας αλλά θεωρώ πολύ σημαντικό, ο θεατής να μπει σε μία διαδικασία αναζήτησης και μετά την παράσταση να έχει ακονίσει λίγο την κριτική του σκέψη.
Απ.: Οι φετινές Εκκλησιάζουσες είναι μία γιορτή, με στοιχεία μιούζικαλ αλλά και επιρροές από τη μουσική παράδοση όλης της Ελλάδας.
Θα θέλαμε ο κόσμος φεύγοντας από το θέατρο, να έχει αυτή τη γλυκιά γεύση που είχαμε παλιά όταν βλέπαμε ελληνική ταινία το βράδυ του Σαββάτου.
Ταυτόχρονα, όμως, είναι όπως ήδη ανέφερα, μία παράσταση που προβληματίζει, καθώς ο λόγος του Αριστοφάνη θέτει με τον πιο ανάλαφρο τρόπο ερωτήματα αμείλικτα που αφορούν έντονα και στη σημερινή κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα.
Τέλος, να επισημάνω εδώ ότι επιφυλάσσουμε και ειδική αναφορά στην Κρήτη και τις ιδιαιτερότητές της και φυσικά η Κρητικιά της παράστασης ξεσηκώνει τον κόσμο με τα καμώματά της!
Ερ.: Στην τηλεόραση εμφανίζεστε όλο το καλοκαίρι και όχι μόνο, ελέω επαναλήψεων. Έχετε κάποια σχέδια για τη χειμερινή περίοδο; Υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο;
Απ.: Για τον χειμώνα που μας έρχεται δεν έχω κάποια ενδιαφέρουσα τηλεοπτική πρόταση. Έχω, όμως, μπροστά μου έναν θεατρικό μαραθώνιο! Καταρχάς, θα παίξω μαζί με τον αγαπημένο μου Σταμάτη Φασουλή στο έργο «Συμβολαιογράφος», που θα ανεβεί στο θέατρο Χώρα.
Πρόκειται για ένα εμβληματικό έργο του 19ου αιώνα του μεγάλου συγγραφέα Αλ. Ρίζου Ραγκαβή. Επίσης, θα συνεργστώ με την Ρέινα Εσκενάζυ στην θεατρική παράσταση που θα σκηνοθετήσει σχετικά με τη ζωή του Μότσαρτ για το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Παράλληλα, θα επαναληφθεί στο θέατρο Αγγέλων Βήμα η παράσταση που σκηνοθέτησα για τη ζωή της Ρόζας Εσκενάζυ με τη Νεφέλη Ορφανού, καθώς και η μουσική παράσταση «Όνειρα Γλυκά» με την Ελπίδα και τη Σαλίνα Γαβαλά στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, στην οποία υπογράφω επίσης τη σκηνοθεσία. Οπότε εάν κάποιος από εσάς ανέβει τον χειμώνα στην Αθήνα, θα ήταν μεγάλη μου τιμή να επιλέξει κάποιες από τις παραστάσεις μου!