«Μπορούμε να γίνουμε ο καθένας μας αντίδωρο αγάπης για αυτά τα παιδιά που τους έκλεψαν το χαμόγελο χωρίς να τα ρωτήσουν. Καιρός να τους το επιστρέψουμε και ξέρω πως εδώ στην Κρήτη έχετε ψυχή και λόγο”. Αυτό τονίζει μιλώντας στην “Π” η Άννα Μπιθικώτση, η οποία επιστρέφει σήμερα στο Ηράκλειο με μια εκδήλωση αλληλεγγύης και υποστήριξης για το “Σπίτι των Αγγέλων“.
Μέσα από τα τραγούδια των θρύλων, όπως ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και Η Βίκη Μοσχολιού, θα ξεδιπλωθούν όλα εκείνα τα ωραία χρόνια που όμως συνδέονται με ένα αληθινό γεγονός από τη ζωή της μικρής τότε Άννας.
“Επιλέγω-αναφέρει- να σταματήσω τα ρολόγια τού χθες σε μια νύχτα που είχε τη δική της ιστορία στο πατρικό μου σπίτι που γιόρταζε μια ξεχωριστή χαρά, αφού μετά από έναν χρόνο ο πατέρας μου που ήταν κατάκοιτος από αυτοκινητιστικό ατύχημα – που λίγοι γνωρίζουν – ξαναστέκεται όρθιος και τραγουδά μαζί με τους φίλους του που μας επισκέφτηκαν για να γιορτάσουν μαζί μας και να τραγουδήσουν. Τον Βασίλη Τσιτσάνη, τον Γιώργο Ζαμπέτα και τη Βίκυ Μοσχολιού“.
Αλλωστε οι τρεις αυτοί μέγιστοι καλλιτέχνες είναι η πνευματική της οικογένεια, όπως λέει χαρακτηριστικά. Η Άννα Μπιθικώτση μιλά στην “Π” για την αποψινή συναυλία,για τη σχέση της με τους τρείς καλλιτέχνες, αλλά και για τα ωραία εκείνα χρόνια και το σήμερα.
“Θέλω να θυμίσουμε στο κοινό το αίσθημα μιας εποχής που τώρα λείπει”
-Άλλη μια φορά στο Ηράκλειο για καλό σκοπό. Τι περιλαμβάνει η μουσική σας παράσταση;
“Άλλη μια φορά και έπονται και άλλες πρώτα ο Θεός, και αυτές πάλι θα είναι για καλό σκοπό. Η παράσταση περιλαμβάνει κείνα τα χρόνια που κάθε αυγή ξεκινούσε μια πηγή για να ξεδιψάσει την καρδιά και την ψυχή με «τρεχούμενο νερό». Τραγούδια που μιλούσαν για αγάπη, για μια μπουκιά ψωμί, για πράγματα απλά, καθημερινά, για το όνειρο κα την ελπίδα για μέρες καλύτερες. Κι όλα αυτά για να θυμίσουμε το κοινό αίσθημα εκείνης της εποχής που τώρα λείπει. Είναι ανάγκη να υπάρξει ένα σύμφωνο συμβίωσης σε εποχές που όλα ξεθωριάζουν.
Όλα ξεκινούν μέσα από τον χρόνο που σε ένα μου όνειρο μου χτυπά την πόρτα και μου ζητά να τον γυρίσω πίσω κι εγώ επιλέγω να σταματήσω τα ρολόγια του χθες σε μια νύχτα που είχε τη δική της ιστορία στο πατρικό μου σπίτι, που γιόρταζε μια ξεχωριστή χαρά, αφού μετά από έναν χρόνο ο πατέρας μου που ήταν κατάκοιτος από αυτοκινητιστικό ατύχημα – λίγοι τα γνωρίζουν – ξαναστέκεται όρθιος και τραγουδά μαζί με τους φίλους του που μας επισκέφτηκαν για να γιορτάσουν μαζί μας και να τραγουδήσουν.
Τον Βασίλη Τσιτσάνη, τον Γιώργο Ζαμπέτα και τη Βίκυ Μοσχολιού. Μέσα από το σενάριο που έγραψα το οποίο βασίζεται στις βιωματικές μου μνήμες, θα συνδέω αφηγηματικά τα γεγονότα εκείνης της νύχτας, ενώ ηθοποιοί και κομπάρσοι υπό τη σκηνοθεσία της εξαίρετης σκηνοθέτιδας και ηθοποιού, Σοφίας Δερμιτζάκη, θα ενσαρκώνουν τους πρωταγωνιστές της παράστασης, το πατέρα, τη μάνα μου κι έμενα στην παιδική μου ηλικία, τον Βασίλη, τον Γιώργο, τη Βίκυ και τους φίλους μας που θα χορέψουν Χορευτικά Λαϊκά Σύνολα του Στέλιου Καφετζάκη στην ασπρισμένη μας αυλή με το στρωμένο τραπέζι, τραγούδια χασάπικα, ζεϊμπέκικα και χασαποσέρβικα.
Τις μεγάλες επιτυχίες των Μπιθικώτση, Τσιτσάνη Ζαμπέτα και Μοσχολιού θα αποδώσει η Λαϊκή Ορχήστρα «Μπιθικώτση» που αποτελείται από κορυφαίους μουσικούς (τον μαέστρο της, σύνθετη και πιανίστα, Νίκο Στρατηγό, στο μπουζούκι τον δεξιοτέχνη Μανώλη Μιχαλάκη – συνεργάτη επί σειρά ετών της Βίκυς Μοσχολιού- και στα κρουστά τον Σπύρο Γλένη συνεργάτη του Γιάννη Πάριου).
Τα τραγούδια θα ερμηνεύσουν ο πολύ σπουδαίος τραγουδιστής Κώστας Σμοκοβίτης που άφησε τη σφραγίδα του με το τραγούδι «Καλημέρα Ήλιε» – (θα τον μεθύσουμε τον ήλιο), ο διακεκριμένος ερμηνευτής Σωτήρης Δογάνης, που χρόνια συνεργαζόμαστε και του χρωστώ πολλά, η Αντιγόνη Μπούνα, με τη βελούδινη υπέροχη φωνή, και η πολλά υποσχόμενη στο τραγούδι, η Ηρακλειώτησα Ιωάννα Καρανίκα. Το όλο καλλιτεχνικό σχήμα θα πλαισιώνει η Μικτή – Παιδική & Νεανική Χορωδία της Π. Ε. Ηρακλείου Κρήτης υπό τη διεύθυνση της μαέστρου της Λένας Χατζηγεωργίου.
Ευχαριστώ την αγαπημένη μου φίλη Μαίρη Παχιαδάκη, – πρόεδρο του Συνδέσμου Μελών Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου και Ν. Ηρακλείου, – όσο το σύνολο του επιτελείου της για την ευκαιρία η παράστασή μας να αφιερωθεί και να συμβάλει στο λειτούργημά τους για το “Σπίτι των Αγγέλων”. Ευχαριστώ την Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου, τον Δήμο Ηρακλείου, τους συνεργάτες μου καλλιτέχνες, αλλά και τους ερασιτέχνες για τη φιλική τους συμμετοχή, καθώς και τους ευγενικούς υποστηρικτές της παράστασης που έχει ιερό σκοπό.
Καλώ όλους τονίζοντας ότι δεν πρέπει να λείψει κανείς. Μπορούμε να γίνουμε ο καθένας μας αντίδωρο αγάπης για αυτά τα παιδιά, που τους έκλεψαν το χαμόγελο, χωρίς να τα ρωτήσουν. Καιρός να τους το επιστρέψουμε και ξέρω πως εδώ στην Κρήτη έχετε ψυχή και λόγο”.
-Είχατε γνωρίσει από κοντά αυτούς τους θρύλους της ελληνικής μουσικής;
“Για μένα ο Τσιτσάνης, ο Ζαμπέτας και η Μοσχολιού ήταν η πνευματική μου οικογένεια. Είχα την τύχη να τους ζήσω πίσω από τα φώτα σε στιγμές που δεν είδε και δε χειροκρότησε κανείς. Στις παραστάσεις της ψυχής τους”.
-Τι θυμάστε χαρακτηριστικά από τον καθένα;
“Ο Βασίλης Τσιτσάνης, που ήταν ο αδελφικός φίλος του πατέρα μου, μού αγόρασε την πρώτη μου σχολική τσάντα και κασετίνα κείνα τα δύσκολα χρόνια για την οικογένειά μου. Ο Ζαμπέτας ερχόταν σχεδόν κάθε μέρα σπίτι μαζί με τη γυναίκα του και τα παιδιά του, που ήμασταν φίλοι. Θυμάμαι τη Βίκυ πόσο μου συμπαραστάθηκε σε δύσκολές μου στιγμές δίνοντάς μου δύναμη. Όταν έφυγε για τη γειτονιά των αγγέλων ο πατέρας μου κι εκείνη έδινε μάχη για τη ζωή της, μού είχε πει «Άννα πες του να μη με πάρει κοντά του ακόμα. Εσένα σ’αγαπά πολύ και θα σε ακούσει»… Τι να πρωτοθυμηθώ από τους μύθους του ελληνικού μας τραγουδιού. Δεν χωράει ένας ωκεανός τις μνήμες μου κοντά τους…
-Ο τίτλος της παράστασης “Πού ‘ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια“ έχει μια νοσταλγία για το παρελθόν. Τι έκανε εκείνα τα χρόνια ωραία και σε τι διαφέρουν από το σήμερα;
“Ήμασταν τυχεροί επειδή γεννηθήκαμε περίπου στα μέσα του 20ού αιώνα, και προλάβαμε να γνωρίσουμε το παραδοσιακό από τους γονείς μας.
Όσοι γεννηθήκαμε εκεί, στα μέσα της δεκαετίας του 1960, είμαστε κατά κάποιο τρόπο ο άξονας της ζυγαριάς.
Από τη μια μεριά ήταν οι παλιοί, το κατεστημένο, από το άλλο οι νέοι και η αντίδραση. Κι εμείς στη μέση, οι ισορροπιστές. Εμείς του ’60 οι εκδρομείς είμαστε δίψυχοι: συντηρητικής ψυχοσύνθεσης και συμπεριφοράς ανατρεπτικής, γιατί μυρίσαμε τον βασιλικό και τον ασβέστη, γιατί από την τρύπια στέγη μας μπαίνανε τα αστέρια. Γιατί τα τραγούδια που μας μεγάλωσαν ξύπναγαν συνειδήσεις. Γιατί όπως έχω γράψει σε ένα μου στίχο σήμερα όλα είναι αλλιώς στην Ελλάδα του 2017.
Σας τον παραθέτω:
«Βαθύ σκοτάδι και σιωπή αγρίεψαν οι ουρανοί δαγκώνει με θυμό η νύχτα
ποιος είπε απόψε καληνύχτα ποιος μου σταυρώνει το κορμί;
Πάλιωσαν ξύλινοι σταυροί βρέχει μια κόκκινη βροχή λες και τη μάτωσε η πίκρα ποιοι εκτέλεσαν την αλήθεια; Ποιοι μας υψώνουν τη φωνή;
Άγρυπνε ασκητή εαυτέ μου δικέφαλε σταυραετέ μου γέμισες από υποσχέσεις
βαρέθηκες τις κούφιες λέξεις λεύτερος πέτα κι όπου βγει.
Το αίμα πάγωσε εντός μου στένεψε ο κόσμος και το φως μου.
Στέρεψε το νερό στη βρύση, ο ήλιος έγειρε στη δύση, μα ξημερώνει ανατολή…
Βουνό και πέτρα η αντοχή πήρα μολύβι και χαρτί κι έγραψα γράμμα στην ειρήνη
μα το παρέλαβε η οδύνη και οι παράξενοι καιροί
Ξύπνα μου είπε μια φωνή πλάσε τον κόσμο απ την αρχή
μαζί με σένα και μα μένα να βάλουμε στον ήλιο στέμμα στο πιάτο ζυμωτό ψωμί».
Αυτή τη διαφορά βρίσκω από εκείνα τα χρόνια με το σήμερα που οφείλουμε να παραδώσουμε στα παιδιά μας καλύτερο για να μην ντρεπόμαστε να τα κοιτάξουμε αύριο στα μάτια”.
Ένα μουσικό δρώμενο για το “Σπίτι των Αγγέλων”
«Που ‘ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια…» είναι ο τίτλος της μουσικής παράστασης της Αννας Μπιθικώτση με τα τραγούδια των θρύλων Βασίλη Τσιτσάνη, Γρηγόρη Μπιθικώτση και Βίκης Μοσχολιού, που θα πραγματοποιηθεί σήμερα Τετάρτη, στις 9 το βράδυ, στο κηποθέαρο «Ν. Καζαντζάκης».
Πρόκειται για μια εκδήλωση αλληλεγγύης και υποστήριξης για το «Σπίτι των Αγγέλων» που διοργανώνει ο Σύνδεσμος Μελών Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου και Ν. Ηρακλείου, υπό την αιγίδα της Περιφεριακής Ενότητας Ηρακλείου και του Δήμου Ηρακλείου.
Σε συνέντευξη τύπου χθες στην Περιφέρεια Κρήτης ο αντιπεριφερειάρχης Ηρακλείου Ευριπίδης Κουκιαδάκης, η πρόεδρος των Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου Μαίρη Παχιαδάκη, η λογοτέχνης Άννα Μπιθικώτση, η σκηνοθέτις της παράστασης Σοφία Δερμιτζάκη, ο ερμηνευτής Σωτήρης Δογάνης, η μαέστρος της χορωδίας της ΠΕ Ηρακλείου Λένα Χατζηγεωργίου αναφερόμενοι στην εκδήλωση επισήμαναν ότι θα συνυπάρξουν επί σκηνής σε μια παράσταση υψηλής αισθητικής, ερμηνευτές, χορωδίες, μουσικοί, ηθοποιοί και χορευτικά σύνολα, συστήνοντας ένα μουσικό δρώμενο μέσα από τραγούδια που ταξίδεψαν στην αθανασία οι τέσσερεις από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους του ελληνικού τραγουδιού.
Είσοδος: 8 ευρώ.