Ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης ένας από τους πιο άξιους ηθοποιούς της γενιάς του ντύνεται φέτος “Ράφτης Κυριών’’, στην ξεκαρδιστική φάρσα του Ζωρζ Φεντώ που θίγει μέσα από το πρίσμα της κωμωδίας τα κακώς κειμενα προσώπων αλλά και μιας κοινωνίας που λεει ψέματα στον ίδιο της τον εαυτό της.
-”Ο Μουλινό, τονίζει ο γνωστός ηθοποιός μιλώντας στην ‘’Π’’, “είναι ένας ήρωας που διαπερνά διαχρονικά όλες τις εποχές, γιατί πολύ απλά προσπαθεί να σώσει το τομάρι του, να επιβιώσει, ό,τι κι αν αυτό σημαίνει και σήμερα, λέγοντας ψέματα και στους άλλους και στον ίδιο του τον ευατό”.
– Μέσα από πόρτες που κλείνουν και ανοίγουν, πρόσωπα μπαίνουν και βγαίνουν φέρνοντας στην παράσταση εκπλήξεις, γέλιο και ανατροπές.
Ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης απαντώντας στην ερώτηση τι θα ήθελε να κρύβει σε προσωπικό επίπεδο μια πόρτα που ανοίγει… επισημαίνει: “Νομίζω ότι αυτό που θα ήθελα να μου φέρει είναι ψυχική ηρεμία, πολλή αγάπη.
Κι από κει και πέρα υπέροχα ταξίδια, είτε πραγματικά σ’ ολόκληρο τον κόσμο είτε θεατρικά που είναι τα αγαπημένα μου.Θα ήθελα επίσης να έχω κοντά μου τους ανθρώπους που αγαπώ, με υγεία. Πολλά πράγματα ζητάω. Απλώς εύχομαι η πόρτα αυτή να μην μου φέρει δυσαρεστες εκπλήξεις”.
Ό ίδιος μιλά ακόμα για το τι θα ήθελε να… κρατήσει πίσω της μια πόρτα που κλείνει, για τους μίζερους ανθρώπους για την αλήθεια, το ψεύδος και την Κρήτη.
«Έχω πει πιο πολλά “όχι” απ’ ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς»
Ο Μουλινό είναι ένας από τους πιο σπαρταριστούς ήρωες της παγκόσμιας δραματουργίας.
Ουσιαστικά ο Φεντώ με το πρώτο του αυτό έργο, μας εισάγει στο περίφημο είδος της κωμικής φάρσας, όπου πόρτες ανοίγουν και κλείνουν και ανθρωποι εμφανίζονται κι εξαφανίζονται ως δια μαγείας.
Από τις παρεξηγήσεις των συναντήσεων τους τούς προκύπτουν κωμικές καταστάσεις.
Ο Μουλινό είναι ένας ήρωας που διαπερνά διαχρονικά όλες τις εποχές, γιατί πολύ απλά προσπαθεί να σώσει το τομάρι του, να επιβιώσει, ό,τι κι αν αυτό σημαίνει και σήμερα, λέγοντας ψέματα και στους άλλους και στον ίδιο του τον εαυτό.
Όλο αυτό ο Φεντώ το κάνει μέσα από την ‘’κλειδαρότρυπα” της κωμωδίας και απαλύνει κατά κάποιο τρόπο τον πόνο που μπορεί να προκαλέσει ένας τετοιος ήρωας στα μάτια του θεατή. Είναι μια πανέξυπνη φάρσα, μια υπέροχη σάτιρα για την τότε κοινωνία αλλά και γενικότερα της κοινωνία που λέει ψέματα στον ίδιο της τον εαυτό.
-Το έργο, όπως είπατε, παίζει με το κλασικό σκηνικό της φάρσας που είναι η πόρτα η οποία ανοιγοκλείνει και κρύβει πρόσωπα και εκπλήξεις. Εσείς προσωπικά τι θα θέλατε να φέρει μια πόρτα που ανοίγει;
Ωραία ερώτηση. Τι θα μπορούσε να φέρει; Ένα εκατομμύριο ευρώ… δύσκολο. ’Οχι, αστειεύομαι. Νομίζω ότι αυτό που θα ήθελα να μου φέρει είναι ψυχική ηρεμία, πολλή αγάπη. Κι από κει και πέρα υπέροχα ταξίδια, είτε πραγματικά σ’ ολόκληρο τον κόσμο είτε θεατρικά που είναι τα αγαπημένα μου. Θα ήθελα επίσης να έχω κοντά μου τους ανθρώπους που αγαπώ, με υγεία. Πολλά πράγματα ζητάω. Απλώς εύχομαι η πόρτα αυτή να μην μου φέρει δυσαρεστες εκπλήξεις.
-Και τι να κρατήσει πίσω της μια πόρτα που κλείνει;
Μια πόρτα που κλείνει θα ήθελα να αφήσει πίσω της ανθρώπους που επένδυσα σ’ αυτούς και καταστάσεις και την όποια μιζέρια μπορεί να έφεραν στην δική μου τη ζωή, γιατί είναι ένα πράγμα που δεν μ’ αρέσει καθόλου να το κουβαλάω μέσα μου ή να το έχω δίπλα μου. Απεχθάνομαι τους μίζερους ανθρώπους.
-Ο Μουλινό είναι ένας ήρωας που λέει συνεχώς ψέματα. Θεωρείτε ότι η αλήθεια είναι πανάκεια ή έχουμε δικαίωμα σε κάποια ψεύδη που θα τα χαρακτηρίζαμε ζωτικά;
Αυτά είναι θέματα που τα έχουν λύσει πολύ μεγάλοι άνθρωποι του πνεύματος, της ιατρικής, της ψυχολογίας και της ψυχιατρικής. Το ζωτικό ψεύδος είναι απαραίτητο για να επιβιώσει ο άνθρωπος, η ανάγκη να πιστέψουμε σε κάτι. Για κάποιον αυτό μπορεί να είναι ο Θεός, ο οποιοσδήποτε Θεός, είτε ο ίδιος μας ο εαυτός, για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στη ζωή.
Τώρα καμιά φορά και τα μικρά ψέματα απαλύνουν τον πόνο και ίσως να είναι αναγκαία, φτάνει να μην είναι ακραία ώστε να δημιουργήσουν δραματικές καταστάσεις.
Ο Μουλινό πολύ απλά πέφτει στην παγίδα του με τα ψέματα αυτά και στο τέλος αυτό το ζωτικό ψεύδος τον πνίγει, φτάνοντας στο σημείο, πράγμα που απεύχομαι για μένα αλλά και για όλο τον κόσμο, να πιστεύει ότι το ψέμα που ζει είναι η ίδια του η αλήθεια. Καμιά φορά οι άνθρωποι φτάνουν σ’ αυτό το σημείο κι αυτό είναι πιο δραματικό από το να ζήσουν στην αλήθεια όσο οδυνηρή κι αν είναι.
-Παρόλο που έχετε παίξει όλα τα είδη θεάτρου, φαίνεται ότι τον τελευταίο καιρό σας έχει κερδίσει η κωμωδία;
Δόξα τω Θεώ έχω περάσει από πολλά θεατρικά είδη, αρχαία τραγωδία, κωμωδία, μιούζικαλ, σύγχρονα έργα, έχω παίξει στην τηλεόραση και στο σινεμά. Ίσως τελευταία και λόγω της συμμετοχής μου στη γνωστή τηλεοπτική σειρά “Το σόι” μπορεί να έπαιζα περισσότερο κωμωδίες ή να κάνω κάποια πράγματα ελαφρού είδους όπως έλεγαν οι παλαιότεροι. Αλλά αυτό δεν σημαίνει κάτι. Ανά πάσα στιγμή μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Ήδη του χρόνου προγραμματίζω ένα πολύ σημαντικό έργο που είναι δραματικό -ιστορικό θρίλερ θα μπορούσα να πω. ’Εχω ήδη ξεκινήσει τις πρόβες.
-Θεωρείτε ότι είστε τυχερός αφού μέσα στην κρίση δουλεύετε διαρκώς στο θέατρο και στην τηλεόραση;
Νομίζω ότι κάποια στιγμή η τύχη θα σ’ εγκαταλείψει αν δεν κάνεις κάτι κι εσύ, αν δεν την αξιοποιήσεις. Έχω δουλέψει πολύ και σκληρά από 19 χρονών στο θέατρο και έχω διανύσει 22-23 χρόνια. Τα τελευταία δέκα χρόνια είμαι και πιο έντονα στην τηλεόραση. Δεν μπορεί κάποιος να φαίνεται συνέχεια τυχερός. Πρέπει να αξιοποιείς τα πράγματα και να εκμεταλλεύεσαι τις ευκαιρίες που σου δίνονται. Χρειάζονται ικανότητες Βέβαια από ένα σημείο κι έπειτα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο πού θα πεις τα “ναι”. Γιατί κυρίως από τα ‘’όχι” θα προχωρήσεις, όπως έλεγαν κι οι παλιοί.
– Έχετε πει “ναι” σε κάποιες δουλειές για να μην μείνειτε χωρίς δουλειά;
Έχω πει πολλά “όχι”, πιο πολλά από ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Εκείνα τα “ναι” μάλλον θα μου έδιναν περισσότερη φήμη, ποιος ξέρει, αλλά σίγουρα θα μου έδιναν περισσότερα χρήματα. Προσπαθώ, δεν λέω ότι το πετυχαίνω πάντα, να είμαι περήφανος γι’ αυτά που κάνω και να μαθαίνω μέσα από τα λάθη μου. Δεν έχω φτάσει ακόμα στο σημείο να σκεφτώ μ’ αυτόν τον τρόπο, δηλαδή να κάνω κάτι μονο και μόνο γιατί δεν έχω δουλειά. Προσπαθώ να αξιοποιήσω αυτό που έχω φτιάξει μέχρι τώρα και να κάνω ένα βήμα παραπέρα σε κάθε σεζόν.
– Γνωρίζετε την Κρήτη. Τι σας αρέσει στο νησί μας;
Δεν γνωρίζω πολύ καλά το νησί, αν και έχω έρθει πολλές φορές για περιοδείες. Εχω παίξει στο Ηράκλειο, στα Χανιά, στο Ρέθυμνο, στον Άγιο Νικόλαο. Θα ήθελα να την έχω γυρίσει περισσότερο ειδικά τα χωριά της. Έχω κάνει μόνο μια μικρή βόλτα. Νομίζω ότι αν έρθω, και θέλω να έρθω, η Κρήτη θα με εκπλήξει.
Αύριο στο Ηράκλειο ο “Ράφτης Κυριών”
Η θεατρική παράσταση “Ράφτης Κυριών”, θα παρουσιαστεί αύριο Τετάρτη 13 Ιουνίου, στις 9 το βράδυ, στο Θέατρο Τεχνόπολις”, σε σκηνοθεσία και μετάφραση Δημήτρη Μυλωνά.
Παίζουν:
Αλέξανδρος Μπουρδούμης: Μουλινό
Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου: κυρία Αιγκρεβίλ
Ελένη Βαΐτσου: Ρόζα
Άννα Ελεφάντη: Σουζάν
Ευθύμης Μπαλαγιάννης: Ετιέν
Δημοσθένης Φίλιππας: Μπασσινέ
Ελεάννα Στραβοδήμου: Υβόν
Μαρία Χανου: Πομπινέτ
Γιάννης Σαμψαλάκης: Ωμπέν
Σκηνοθεσία – Μετάφραση: Δημήτρης Μυλωνάς
Σκηνικά: Αμαλία Αντώνη
Κοστούμια: MILTOS
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης
Επιμέλεια κίνησης: Ειρήνη Κυρμιζάκη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Βίκυ Παναγιωτοπούλου
Βοηθοί Σκηνογράφου: Ιωάννα Γιαννακοπούλου και Ανριέττα Γκιώνη
Τιμή στην Προπώληση: 12€
Τιμή στο Ταμείο: 15€
Ανέργων, ΑΜΕΑ, Φοιτητικό: 10€
Προπώληση διαδικτυακά στο: http://www.ticket365.gr/parastaseis/14831—ράφτης-κυριών-του-ζωρζ-φεντώ
Σημεία προπώλησης: Βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκης – Πολυχώρος Τεχνόπολις.