Κάποιοι έχουν τη θεμελιωμένη αντίληψη ότι διαχειρίζονται με συγκλονιστική επιτυχία τα δημοτικά θέματα
Αν κάποιος απευθυνθεί στο μέσο Ηρακλειώτη και τον ρωτήσει κατά πόσο τον απασχολούν οι επόμενες δημοτικές εκλογές, η πλειοψηφική απάντηση που θα εισπράξει, είναι ότι το εκλογικό αποτέλεσμα είναι νωπό και αυτό που περιμένει, είναι έργο και λύσεις στα προβλήματα του.
Όμως, στο εσωτερικό της Λότζια η απάντηση είναι αντεστραμμένη, αφού κάποιοι, θέλουν να είναι πιο έτοιμοι από τους άλλους για την «επόμενη μέρα», που είναι φανερό ότι θα δημιουργηθεί ένα νέο πολιτικό περιβάλλον σε σχέση με τα πρόσωπα και τους συσχετισμούς δυνάμεων.
Ερμηνεύοντας τις προθέσεις του σημερινού δημάρχου Β.Λαμπρινού, ότι δεν θα είναι ξανά υποψήφιος, εξελίσσεται δυναμικά, ένα κλίμα πολιτικών ζυμώσεων, με σκοπό να συγκροτηθούν προοπτικά νέα σχήματα (για να διεκδικήσουν τη Λότζια στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση), που μπορεί και να αλλάξουν άρδην τα δεδομένα, όπως σήμερα έχουν διαμορφωθεί.
Κάποιοι μάλιστα έχουν απορροφηθεί τόσο πολύ σε αυτό το πολιτικό σκηνικό, που νομίζουν ότι οι άλλοι δεν τους βλέπουν, κάτι που καταρρίφθηκε σε μια από τις τελευταίες συνεδριάσεις της Εκτελεστικής Επιτροπής, όπου ο ίδιος ο Δήμαρχος με καθαρό, ευθύ και αυστηρό τρόπο τους κάλεσε να ασχοληθούν με τα θέματα της πόλης και να αφήσουν κατά μέρος τη διαδοχολογία.
Κάπου εδώ μπαίνουμε και στην ουσία του προβλήματος, αφού είναι φανερό ότι εντός της Λότζια μερικοί, θεωρούν ότι μπορούν να υπάρξουν και την επόμενη μέρα, επειδή τους το χρωστάει η ζωή, επειδή έχουν κληρονομικό δικαίωμα, ή επειδή αισθάνονται πολιτικοί γίγαντες καθώς πορεύονται κάτω από τον ήλιο του μεσημεριού.
Ασφαλώς η ανθρώπινη φιλοδοξία δεν πρέπει να ποινικοποιείται συνολικά και με τρόπο ισοπεδωτικό αφού έχει αποδειχτεί σε πολλές περιπτώσεις ότι αποτελεί κινητήρια δύναμη και στο πεδίο της πολιτικής δράσης. Αλλά μερικοί, φαίνεται ότι έχουν αντικειμενική δυσκολία να αντιληφθούν ότι αυτό από μόνο του δεν είναι ικανό για να τους οδηγήσει στο στόχο τους.
Δηλαδή, το να περιφέρεις τον εαυτό σου, από γραφείο σε γραφείο, με ύφος Σίσυφου, ενώ η ενασχόληση με την καθημερινότητα να γίνεται με τρόπο γραφειοκρατικό, στη βάση της διεκπεραίωσης, δεν μπορεί να πιστώνεται ως ικανοποιητική παραγωγή δημοτικού έργου, αντίστοιχη των αναγκών που υπάρχουν.
Όραμα, φαντασία, εξωστρέφεια, διάθεση για σύγκρουση και ανατροπή είναι πια κρίσιμα ζητούμενα. Στον αντίποδα όλων αυτών κάποιοι έχουν τη θεμελιωμένη αντίληψη ότι διαχειρίζονται με συγκλονιστική επιτυχία τα δημοτικά θέματα όταν η καθημερινότητα δείχνει πόσο αβαθής είναι η σχέση τους με τα προβλήματα του δήμου, όπου μερικοί μερικοί μπερδεύουν ακόμα και τα γεωγραφικά του όρια.
Ασφαλώς και δεν είναι απαγορευτικό κάποιος να επιτρέπει στον εαυτό του να σιτίζεται με αυταπάτες, αλλά η κοινωνία δεν μπορεί να πορεύεται με μνήμη χρυσόψαρου, όταν τα προβλήματα κοχλάζουν και οι ευθύνες γι αυτά γίνονται μπαλάκι.