Ολοένα και περισσότερα γίνονται τα περιστατικά βίας στα σχολεία ενώ ανησυχητικό είναι, παράλληλα, το γεγονός πως τα συναντάμε ακόμα και σε παιδιά Δημοτικού!
Το τελευταίο διάστημα, όπως λέει στην «Π» ο πρόεδρος της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Δήμου Ηρακλείου, κ. Γιώργος Σκεπάρνης, έχει αυξηθεί ο αριθμός, η έντασή τους ενώ ένας τρίτος παράγοντας είναι πως, πλέον, πολλά συμβαίνουν σε μικρότερες ηλικίες.
«Στέλνουμε τα παιδιά μας στο σχολείο και δεν ξέρουμε αν θα τα πάρουμε σώα» αναφέρει. Για αυτό, όπως λέει, ευθύνεται και η κατάσταση των σχολικών κτηρίων αλλά και τα περιστατικά βίας.
Οι γονείς ζητούν να υπάρξουν παρεμβάσεις για το αυτονόητο, να γίνουν προσλήψεις και του προσωπικού που θα μπορέσει να παρέχει ειδικευμένη βοήθεια σε όποιο παιδί την έχει ανάγκη.
Ο ίδιος τονίζει πως το σχολείο δεν είναι ένας αποστειρωμένος χώρος που λειτουργεί αυτόνομα και ανεπηρέαστα από τις συνθήκες που επικρατούν στην κοινωνία. Η βία που συναντάμε εκτός σχολείου μεταφέρεται και μέσα στις αίθουσες.
Οι γονείς ζητούν να υπάρξουν μόνιμοι διορισμοί κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων ακόμα και νοσηλευτών καθώς φαίνεται πως η υγεία, ψυχική και σωματική, μπαίνει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα από τους ιθύνοντες. Το πρόβλημα με τις ειδικότητες είναι πως τοποθετούνται στα σχολεία για λίγους μήνες, μοιράζονται από σχολική μονάδα σε σχολική μονάδα. Έτσι, σε ένα σχολείο μπορούν να βρίσκονται δύο με τρεις ώρες τη βδομάδα, αυτό σημαίνει πως δεν υπάρχει χρόνος να δουν παιδιά, ακόμα και αν χρειάζονται αποδεδειγμένα βοήθεια.
Ο κ. Σκεπάρνης αναφέρει πως πολλές φορές χρειάζονται βοήθεια τόσο οι θύτες όσο και τα θύματα, μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για παιδιά.
Η ένωση, στη σχετική ανακοίνωση, τονίζει πως τις τελευταίες μέρες πληθαίνουν οι καταγγελίες για περιστατικά σχολικής βίας στα σχολεία του Ηρακλείου, από σχολικό εκφοβισμό, παρενοχλήσεις σεξουαλικού περιεχομένου μέχρι και όπλα.
«Ως Ένωση Γονέων Μαθητών Δήμου Ηρακλείου θεωρούμε ότι το σχολείο θα πρέπει να προωθεί τις αξίες της ομαδικότητας, της αλληλοβοήθειας, της συνεργασίας, της αλληλεγγύης σε αντίθεση με τον ανταγωνισμό και την ατομική στάση που αποτελούν θερμοκήπιο για τη δημιουργία κλίματος απειλής, στοχοποίησης του αδύνατου, του μικρού, του διαφορετικού, αυτοπροβολής και επιβολής.
Για την αντιμετώπιση όλων αυτών των φαινομένων είναι απαραίτητη η στελέχωση όλων των σχολείων με όλο το απαραίτητο επιστημονικό δυναμικό, με μόνιμους ειδικούς ψυχικής υγείας, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, όχι σε περιστασιακή βάση αλλά σε καθημερινό πρόγραμμα, που δεν θα αντικαθίστανται κάθε χρόνο με καινούργιους, ώστε να γνωρίζουν πλήρως το σχολικό περιβάλλον, να μπορούν να προλαμβάνουν, να βοηθήσουν αλλά και να αντιμετωπίσουν τα περιστατικά βίας που δυστυχώς παρατηρούνται σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.
Με αυτό τον τρόπο και οι εκπαιδευτικοί θα βοηθηθούν στο δύσκολο έργο τους από την στιγμή που βρίσκονται χωρίς μέριμνα από την πολιτεία, χωρίς επιμόρφωση και στήριξη στη διαχείριση τέτοιων ζητημάτων, με πολλούς μαθητές ανά τμήμα, με ολοένα και περισσότερη γραφειοκρατία, άσχετη με το πραγματικό τους έργο που είναι η εκπαίδευση και η ανάπτυξη της πολύπλοκης σχέσης παιδαγωγού/μαθητή.
Αντίστοιχες ελλείψεις, κενά και υποστελέχωση παρατηρείται και στις απαραίτητες δομές υποστήριξης μαθητών και οικογενειών έξω από το σχολείο. Σήμερα, δεν υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε δωρεάν κρατικές δομές ψυχικής υγείας, κρίσιμης σημασίας, ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν και να βοηθήσουν τα παιδιά μας αλλά και τις οικογένειες να αντεπεξέλθουν στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Το αντίθετο, ολοένα και συρρικνώνονται τέτοιες δομές δείχνοντας πως οι κυβερνήσεις διαχρονικά αντιμετωπίζουν το θέμα.
Ενδεικτικά να αναφέρουμε την υποστελέχωση όλων των κρατικών δομών, με τελευταία καταγγελία στην Παιδοψυχιατρική Κλινική του ΠΑΓΝΗ που έχει οδηγήσει στα πρόθυρα του κλεισίματος το εν λόγω τμήμα και η οποία καλύπτει όλη την Κρήτη αλλά και τα Δωδεκάνησα, οδηγώντας έτσι τις οικογένειες με προβλήματα στον ιδιωτικό τομέα, με υψηλότατο κόστος και για όσες βεβαίως μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά», σημειώνουν οι γονείς.
Ζητούν μαζικούς, μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών, ώστε να χτίζεται σταθερή παιδαγωγική σχέση μαθητή- εκπαιδευτικού, σύγχρονα ασφαλή σχολικά κτήρια, ενίσχυση των συλλογικών δραστηριοτήτων σε κάθε σχολείο με ομάδες θεατρικές, αθλητικές, μουσικές, περιβαλλοντικές, που θα ενισχύουν τις σχέσεις μέσα στη σχολική κοινότητα, αναβάθμιση στο σχολικό πρόγραμμα όλων των καλλιτεχνικών μαθημάτων και της φυσικής αγωγής σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, πρόληψη αποκλειστικά από κοινωνικούς επιστήμονες των Κέντρων Πρόληψης και των Δήμων.
Καμία εμπλοκή ΜΚΟ και ιδιωτών σε προγράμματα πρόληψης στα σχολεία, μαζικούς μόνιμους διορισμούς κοινωνικών επιστημόνων για να στηρίζουν τη σχολική ζωή και άμεση και πλήρη στελέχωση της Παιδοψυχιατρικής του ΠΑΓΝΗ και του Ιατροπαιδαγωγικού Κέντρου του Βενιζελείου (ΚΟΙ.ΚΕ.Ψ.Υ.Π.Ε.) με όλο το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό.
Ο κ. Σκεπάρνης αναφέρει πως από πλευράς γονέων ασκούνται πιέσεις για να καλυφθούν οι ανάγκες στο νοσοκομείο. Υπάρχουν καταγγελίες από γονείς που δεν μπορούσαν να κλείσουν ραντεβού, αναγκάζονταν να απευθυνθούν σε ιδιώτες, οι οποίοι και πάλι είναι λίγοι, πέρα από το κόστος. Έτσι, έπρεπε να περάσουν μήνες για να έχουν μία γνωμάτευση ενώ έμεναν χωρίς παράλληλη στήριξη ή μοιράζονταν την παράλληλη με άλλα ένα ή δύο παιδιά, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ουσιαστική βοήθεια.