«Ακούμε συχνά, είπε μεταξύ άλλων, από τους κοσμογυρισμένους πλέον φοιτητές μας ότι το Πανεπιστήμιο Κρήτης κάνει εξαιρετική δουλειά. Φοιτήτριά μας που βρέθηκε για κάποιο διάστημα στη Χαϊδελβέργη, σπουδάζοντας σε μεταπτυχιακό επίπεδο κλασική φιλολογία, λέει ότι στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης το πρόγραμμα ήταν πιο ολοκληρωμένο και ότι, εντέλει, οι σπουδές της σε μας της έδωσαν να εφόδια να σταθεί παντού. Και ένας φοιτητής μας που έκανε τις πρώτες σπουδές του στη Σορβόννη, στο Παρίσι, στον τομέα της ψυχολογίας, είναι πανευτυχής ανάμεσά μας σπουδάζοντας τώρα στη Φιλολογία, προπτυχιακές σπουδές, και διατυμπανίζοντας πως τέτοιο φιλικό από κάθε άποψη περιβάλλον δεν είχε γνωρίσει στη γαλλική πρωτεύουσα. Από παντού ακούμε καλά λόγια.
Κάτι σημαντικό συμβαίνει στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Ακόμα και σε συνθήκες που δεν είναι οι καλύτερες για τις ανθρωπιστικές σπουδές, σε συνθήκες κρίσης –για να το πούμε με το όνομά του– δεν το βάζουμε κάτω. Μειώθηκαν οι φοιτητές στα μαθήματά μας, δεν γεμίζουν πια τα αμφιθέατρα, δεν γεμίζουν καν οι μικρές τάξεις, όμως όταν μπαίνουμε για μάθημα, ξυπνά το κέφι και η επιθυμία να κινητοποιήσουμε τη σκέψη και τη φαντασία του ακροατηρίου μας. Η Φιλοσοφική Σχολή διαθέτει δάσκαλους παθιασμένους. Και παθιασμένους ερευνητές. Και αυτό το πάθος οι φοιτητές το καταλαβαίνουν. Κάποιοι το κάνουν δικό τους και καταλήγουν στα ωραία αποτελέσματα για τα οποία θα ακούσουμε σε λίγο.
Φυσικά δεν επαναπαυόμαστε. Η κρίση στις ανθρωπιστικές σπουδές, που είναι παγκόσμια, είναι ανάγκη να αναστραφεί. Ο καινούργιος κόσμος της τεχνολογίας δεν μπορεί να στερηθεί τη σκέψη των αιώνων. Θα είναι ένας άχαρος κόσμος, ένας παγερός κόσμος. Έχουμε όλοι ανάγκη τη λογοτεχνία, την τέχνη, τον στοχασμό. Μπορεί να μην αποφέρει άμεσο κέρδος ή άμεση ωφέλεια, μπορεί πλέον να μην είναι ορατός ένας άμεσος διορισμός στην Εκπαίδευση για τους αποφοίτους μας, όμως η λογοτεχνία, η τέχνη, ο στοχασμός βρίσκεται στα κύτταρα του ανθρώπου, στα χρωμοσώματά του. Το «ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος» είναι μια ακριβής και τέλεια συμπυκνωμένη διατύπωση. Εννοείται βέβαια ότι πρέπει να φροντίσουμε και για τον άρτον, και προς αυτή την κατεύθυνση εργαζόμαστε ήδη στη Φιλοσοφική Σχολή. Πώς οι σπουδές μας θα απολήγουν ξανά σε επαγγέλματα..»