Μητρότητα και εργασία δύσκολα συνδυάζονται, ιδιαίτερα για τις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς που καλούνται να επιστρέψουν στα θρανία ακόμα και πριν σαραντίσουν τα μωρά τους!
Ο φόβος των κυρώσεων αλλά και μήπως βρεθούν σε κάποιο μακρινό σχολείο τις οδηγεί στην απόφαση ακόμα και να «κόψουν» την άδειά τους για να μη χάσουν τη θέση τους στον πίνακα αναπληρωτών!
Αύριο, Σάββατο 23 Νοεμβρίου και ώρα 12:00 το μεσημέρι στα Προπύλαια, πραγματοποιείται πανελλαδική συγκέντρωση από τις ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών, ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, ΟΙΕΛΕ, με τη στήριξη της ΑΔΕΔΥ. Την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου στις 2 το μεσημέρι, το Συντονιστικό Αναπληρωτών Αδιόριστων Εκπαιδευτικών, πραγματοποιεί συγκέντρωση στο Υπουργείο Εργασίας.
Σε κάλεσμά τους, τονίζουν πως «η σύμβαση εργασίας δεν μπορεί να ορίζει τον οικογενειακό προγραμματισμό των εργαζομένων. Να βάλουμε τέλος στην ανακύκλωση των ελαστικά εργαζόμενων και στην πρόσληψη των γυναικών εφόσον είναι «παραγωγικές»».
«Το σχολείο θέλει σταθερό προσωπικό»
Η κ. Άννα Στουμπίδη, υπεύθυνη των νηπιαγωγών για το σύλλογο «Δ. Θεοτοκόπουλος» και αντιπρόσωπος στη ΔΟΕ, αναφέρει στην «Π» πως η αυριανή κινητοποίηση αφορά στο κορυφαίο ζήτημα της αδιοριστίας και της εξίσωσης των δικαιωμάτων των αναπληρωτών και μόνιμων εκπαιδευτικών και τονίζει πως το κάθε σχολείο έχει ανάγκη από σταθερό και μόνιμο προσωπικό.
Για τη συγκέντρωση στο Υπουργείο Εργασίας που θα ακολουθήσει, αναφέρει πως αφορά στην προστασία της μητρότητας και επισημαίνει ότι οι αναπληρώτριες έχουν μειωμένη άδεια σε σχέση με τις διορισμένες εκπαιδευτικούς, τη στιγμή που κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά στα σχολεία. Όπως εξηγεί, η διάκριση αφορά σε όλες τις άδειες, όπως τις αναρρωτικές και τις ετήσιες άδειες, όπου οι αναπληρώτριες είναι θιγμένες.
Με επαπειλούμενη κύηση στην εργασία!
«Αναπληρώνουμε τους εαυτούς μας, καλύπτουμε οργανικά κενά και όχι κενά που προκύπτουν κατά τη διάρκεια του έτους», αναφέρει η δασκάλα, κ. Χρυσούλα Δοξαστάκη. Εργάζεται από τη σχολική χρονιά 2010- 2011, έχει διδάξει σε σχολεία σε Τεφέλι, Αρχάνες, Σκαλάνι, Αμουργέλες ενώ μία χρονιά, όταν ο μεγάλος της γιος ήταν 15 μηνών, εργάστηκε στη Μυτιλήνη. Τότε, είχε δηλώσει τη συγκεκριμένη περιοχή υπό το φόβο ότι θα έμενε εκτός σχολείου.
Η κ. Δοξαστάκη αναφέρει πως οι εκπαιδευτικοί από την Κρήτη είναι σε καλύτερη θέση από τους συναδέλφους τους από τη Β. Ελλάδα, όπου δεν υπάρχουν πολλά κενά και κάθε χρόνο, άνθρωποι παντρεμένοι με παιδιά μαθαίνουν δύο μέρες πριν πού θα πάνε, ξεσπιτώνονται με όλη την οικογένεια, τα παιδιά αλλάζουν σχολεία…
Η ίδια έχει δύο γιους, ηλικίας επτά και δύο χρονών, επειδή δεν μπορούσε να λάβει άδεια για επαπειλούμενη εγκυμοσύνη, αναγκαζόταν να πηγαίνει στο σχολείο με αποκόλληση πλακούντα. Όταν εργάστηκε στη Μυτιλήνη, ο σύζυγός της έμενε Ηράκλειο και ο ίδιος και το μωρό τους πήγαιναν και έρχονταν στην Κρήτη.
Όπως λέει, η ίδια δεν πρόλαβε να εκμεταλλευτεί το νέο καθεστώς, που δίνει επιπλέον 3,5 μήνες στις νέες μητέρες. Μέχρι πρότινος, μία έγκυος μπορούσε να λάβει περίπου δύο μήνες πριν και δύο μετά από τη γέννα.
«Έχουμε τις ίδιες υποχρεώσεις αλλά όχι τα ίδια δικαιώματα με τις συναδέλφους μας», αναφέρει η κ. Δοξαστάκη.
«Είναι πολύ σκληρό να αφήνουμε τα μωρά μας»
Η θεολόγος από την Αθήνα κ. Πηνελόπη Κασιδόκωστα είναι αναπληρώτρια από τη σχολική χρονιά 2009- 2010, αρχικά είχε εργαστεί ως ωρομίσθια, ενώ έχει διδάξει σε σχολεία της Πάτρας και στην Κρήτη, μεταξύ άλλων, σε Κρουσώνα και Τύλισο. Έχει δύο γιους, ηλικίας τεσσάρων και δύο χρονών, στο μεγάλο της παιδί αναγκάστηκε να επιστρέψει στην τάξη πριν ακόμα κλείσει τον πρώτο του μήνα.
«Παρουσιάστηκα στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης ενώ ακόμα θήλαζα, θυμάμαι πως στις τοποθετήσεις είχαμε καθυστερήσει και πονούσα. Όταν πήγα στο σχολείο, και στα δύο μου παιδιά, με θυμάμαι να τρέχω στο διάλειμμα για να βγάλω το γάλα.
Στο μικρό μου, μου είχαν παραχωρήσει στο σχολείο, όπου δίδασκα, μία αίθουσα βιβλιοθήκης για αυτό το σκοπό», περιγράφει. Στη δεύτερη εγκυμοσύνη, εργαζόταν ως τις αρχές του 8ου μήνα και καθημερινά πήγαινε στον Κρουσώνα.
«Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, κάθε χρόνο προστίθενται επιπλέον κενά και δεν οδηγεί πουθενά. Αφήνουμε τα μωρά μας πάρα πολύ μικρά και τρέχουμε στα σχολεία. Είναι πάρα πολύ σκληρό, ακόμα και η ψυχολογία της μαμάς δεν έχει επανέλθει από τη γέννα», αναφέρει.
«Το καθεστώς είναι τιμωρητικό»
Η φιλόλογος κ. Ειρήνη Μελεσσανάκη εργάζεται ως αναπληρώτρια επί έντεκα σχολικά χρόνια. Έχει βρεθεί σε Ηράκλειο, Λασίθι και Χανιά ενώ, επειδή έχει αρκετά μόρια από τις συμμετοχές της στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ των 2006 και 2008, δεν βρέθηκε πολλές φορές μακριά από το σπίτι της. Έχει τρία παιδιά, πεντέμισι χρονών και δίδυμα δυόμισι ετών.
Στη δίδυμη κύηση, έπρεπε να οδηγεί ως το Αρκαλοχώρι, κάτι που ήταν πολύ δύσκολο για την ίδια. «Έχουμε ένα τιμωρητικό καθεστώς, αν λείψεις παραπάνω από 15 μέρες, αλλάζει εντελώς το μισθολογικό ενώ δεν παίρνεις ούτε προϋπηρεσία», αναφέρει.
Όπως λέει, οι εργαζόμενες είναι δύο ταχυτήτων, μόνιμες και αναπληρώτριες. Φυσικά και δεν υπάρχει κάποια κόντρα μεταξύ τους, ωστόσο, χρειάζεται πολιτική βούληση για να εξισωθούν τα δικαιώματα και να προστατευτεί η μητρότητα.