Μεγάλο το ενδιαφέρον για τη φωτογραφική έκθεση για την βία

Τα περιστατικά βίας αφορούν ανθρώπους όλων των ηλικιών είτε είναι άντρες είτε είναι γυναίκες. Είναι ένα σκληρό ζήτημα που ταλανίζει την κοινωνία και αποτελεί ακόμη ταμπού για τα μέλη της.

Το 12ο Γυμνάσιο Ηρακλείου στον Κατσαμπά, με αφορμή την διεθνή ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών στις 25 Νοεμβρίου, αποφάσισε να συμβάλει με τον δικό του τρόπο ώστε να σπάσει -έστω και ελάχιστα- ένα από τα σημαντικότερα στερεότυπα, αυτό της βίας κατά των γυναικών.

Μία φωτογραφική έκθεση με όνομα «Σπάζοντας τη σιωπή» φιλοξενείται στον χώρο του σχολείου από την περασμένη Δευτέρα μέχρι σήμερα και είναι ανοιχτή πρωινές και απογευματινές ώρες (5:30-8:30) για όλο τον κόσμο που ενδιαφέρεται να την επισκεφθεί.

Η «Π» βρέθηκε στο 12ο Γυμνάσιο όπου μίλησε με τον διευθυντή του σχολείου κ. Γιώργο Παυλίδη, αλλά και μαθητές που παρακολούθησαν την έκθεση.

Ο Γιώργος Παυλίδης είναι διευθυντής στο 12ο Γυμνάσιο Ηρακλείου στη φωτογραφική έκθεση για τη βία

«Γενικά το σχολείο μας κάνει πολλές δράσεις εκτός τα προγράμματα σχολικών δραστηριοτήτων και πολλές φορές οι παγκόσμιες ημέρες, όπως η διεθνής ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, είναι μία αφορμή να κάνουμε κάποιες δράσεις» ανέφερε ο κ. Παυλίδης.

Παρουσιάζεται μία έκθεση από μία ομάδα καλλιτεχνών ευαισθητοποιημένη σε κοινωνικά θέματα. Ο διευθυντής του σχολείου είδε τη δουλειά τους και θέλησε να συνδυάσει το φωτογραφικό υλικό με την εσπερίδα που είχε προγραμματιστεί για τη διεθνή αυτή ημέρα, το Σάββατο 25 Νοεμβρίου στις 7 το απόγευμα με θέμα «Ενδοοικογενειακή και συντροφική βία κατά των γυναικών. Μεθοδολογία αντιμετώπισής της» με ομιλητή τον κ. Σερμάκη Ιωάννη και «Η παιδική κακοποίηση και οι συνέπειες της στην ψυχική υγεία του παιδιού» με ομιλήτρια  την κ. Παναγιωτάκη Μαρία.

Κάποια από τα εκθέματα της έκθεσης για την βία
Κάποια από τα εκθέματα της έκθεσης

«Είχαμε έναν ενδοιασμό, να το τολμήσουμε; Είναι δύσκολο θέμα. Για την ηλικία των παιδιών ήταν πολύ σκληρές οι εικόνες. Η κακοποίηση είναι ένα ζήτημα πολύ δύσκολο και καμιά φορά μπορεί να το βιώνουμε κιόλας ή να έχουμε γνώση για κάποιο περιστατικό στην ίδια πολυκατοικία, στη γειτονιά μας ή σε συγγενείς, αλλά όταν το βλέπουμε σαν φωτογραφία, σαν εικόνα, μας σοκάρει» πρόσθεσε ο κ. Παυλίδης.

Ακόμη επεσήμανε το γεγονός ότι τα παιδιά θεωρούν ότι η βία είναι κάτι απλό εξαιτίας των βιωμάτων τους, ακόμη και από ηλεκτρονικά παιχνίδια βίας.

Οι εντυπώσεις των παιδιών

Μία γυναίκα που προσπαθεί να ξεφύγει από τον οργισμένο της άντρα, ο οποίος την έχει γεμίσει με σημάδια μίσους και οργής, στην ψυχή και το σώμα. Φόβος και απόγνωση, ζωγραφισμένα στα μάτια μίας κακοποιημένης γυναίκας που δεν σπάει τη σιωπή της και μένει έρμαιο του μαρτυρίου που ζει.

Αυτές είναι κάποιες από τις εικόνες που αντίκρυσαν τα παιδιά. Τα συναισθήματά τους δεν θα μπορούσαν παρά να είναι πρωτόγνωρα. Οργή και θλίψη τα κυρίευσε. Πράξεις που έπρεπε να γνωρίζουν τι μορφή παίρνουν στο ανθρώπινο σώμα. Μία φωτογραφική έκθεση που όπως λένε εκείνα αξίζει να αφιερώσεις λίγο χρόνο για να την επισκεφθείς.

Η Αλεξάνδρα Πλακωτάρη, μαθήτρια της 3ης Γυμνασίου, είπε: «Να σας πω την αλήθεια, σοκαρίστηκα λίγο με τα χτυπήματα που είδα στην κοπέλα και σήμερα έβαλα τα κλάματα. Λυπήθηκα κάπως».

Η συμμαθήτριά της, Χρυσούλα Σακελλάρη, από τη μεριά της δήλωσε και εκείνη σοκαρισμένη από το θέαμα που αντίκρυσε και είπε χαρακτηριστικά: «Όταν μπήκαμε στο μάθημα και είδα τις εικόνες, μού τράβηξαν την προσοχή, δηλαδή έβλεπα τις εικόνες και δεν πρόσεχα στο μάθημα. Σκεφτόμουν, παράδειγμα, ότι μπορεί να συμβεί και σε μένα ή να έχει συμβεί σε κάποιο συγγενή μου και να έχει κλειστεί στον εαυτό του».

Τέλος, ένα από τα αγόρια του σχολείου που είδαν τις εικόνες της έκθεσης, ο Μιχάλης Βραχασωτάκης, μαθητής 2ας Γυμνασίου, εξέφρασε με τόλμη την άποψή του για το φαινόμενο της βίας σε γενικό πλαίσιο.

«Μου φάνηκε τρομακτική. Είχα σκεφτεί μία αντίστοιχη εικόνα που την είχα δει λίγο πιο κάτω από το σπίτι μου. Ήταν κάτι το διαφορετικό από την έκθεση» είπε, ενώ συμπλήρωσε: «Αν έχει συμβεί κάτι σε κάποιον να το πει αμέσως, δηλαδή μην περιμένει να περάσουν έξι μήνες που θα το έχουν ξεχάσει όλοι και να το πει μετά. Είναι άδικο. Αν δω κάποιον να χτυπάει έναν άλλο, ό,τι κι αν είναι αυτό, ακόμη και σκυλί, που το σκυλί έχει ψυχή, αλλά δεν μιλάει, θα του πω κάτι για να σταματήσει ό,τι κάνει».

Αποτελεί μία δράση που έχει θετικό αντίκτυπο στον χαρακτήρα των παιδιών σε ηλικίες που απορροφούν τις πληροφορίες ακόμη σαν σφουγγάρια.

«Σπάσε τη σιωπή σου και μην φοβάσαι να πεις τι σου συμβαίνει» είναι το μήνυμα που θέλουν να στείλουν μέσα από τη δική τους εμπειρία, γιατί είναι ένα θέμα που ενδιαφέρει όλο τον κόσμο, όχι μόνο τα παιδιά.

Διαβάστε επίσης :