Ήταν ο άνθρωπος που τους έμαθε τα πρώτα τους γράμματα και τους μίλησε για τις αξίες της ζωής.
Με δάκρυα στα μάτια, μαθητές που πέρασαν από τα θρανία του 15ου Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου αποχαιρέτησαν το Σάββατο τον αγαπημένο δάσκαλό τους Τάσο Σπέγκα, που «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 57 χρονών, αφού πάλεψε γενναία με τον καρκίνο.
Η κηδεία του τελέστηκε το Σάββατο στον Ιερό Ναό Παναγίτσας στον Μασταμπά, όπου είπαν το τελευταίο αντίο συνάδελφοί του που έσπευσαν να σταθούν στο πλευρό της συζύγου του, Κατερίνας Καρπέτα η οποία για χρόνια υπηρετούσε μαζί του στο ίδιο σχολείο.
Ο Τάσος Σπέγκας είχε το τελευταίο διάστημα κρατηθεί μακριά από τη μεγάλη του αγάπη, τα θρανία, λόγω της αρρώστιας του.
Η διευθύντρια του 15ου Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου κ. Κατερίνα Σταματοπούλου αναφέρει στην «Π» πως από τη χρονιά 1997- 98, ο ίδιος και η σύζυγός του συνέδεσαν τη ζωή τους με το σχολείο. Ο εκλιπών είχε διατελέσει υποδιευθυντής του σχολείου ενώ η κ. Καρπέτα έχει περάσει από τη θέση της διευθύντριας.
«Ήταν πολύ περήφανος για τα δύο του παιδιά που σταθήκαν κοντά του σε όλη τη διαδρομή», αναφέρει η κ. Σταματοπούλου και προσθέτει πως «ήταν ένας άνθρωπος αφοσιωμένος στην περιφέρεια του σχολείου μας».
Στην ιστοσελίδα του σχολείου έχει αναρτηθεί το εξής αποχαιρετιστήριο μήνυμα «Ο αγαπητός συνάδελφος, Τάσος Σπέγκας,πρόσωπο αναφοράς για το 15ο Δ.Σ, Ηρακλείου δεν είναι πια μαζί μας.
Συνέδεσε τη σταδιοδρομία του ιστορικά με το σχολείο μας, καθιστώντας αυτό και την κοινωνία γύρω απ’ αυτό συνειδητή επιλογή του για πολλά χρόνια. Μόρφωσε πολλά παιδιά και κατέθεσε ευρυμάθεια, αξιόπιστη γνώ-ση, δύναμη και αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο.
Συμπαραστεκόμαστε στην συνοδοιπόρο της ζωής του, συνάδελφο, Κατερίνα Καρπέτα, και τα παιδιά για τα οποία ήταν περήφανος και τον τίμησαν».
Στην κηδεία μίλησαν η κ. Σταματοπούλου, ο πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας Ηρακλείου «Δ. Θεοτοκόπουλος» κ. Γιώργος Μακράκης και ο διευθυντής στο Δημοτικό Σχολείο Ροδιάς, π. Αντώνης Κασσωτάκης.
«Ήταν ένας εκπαιδευτικός που έχαιρε της εκτίμησης των συναδέλφων του και των μαθητών του.
Ήταν ήρεμος και πράος αλλά, παράλληλα, διεκδικητικός για το σχολείο του με έναν ιδιαίτερο τρόπο», αναφέρει ο κ. Μακράκης. Ιδιαίτερη εντύπωση του έκανε το γεγονός ότι πολλοί μαθητές του εκλιπόντος, που σήμερα φοιτούν στο Γυμνάσιο και το Λύκειο, δεν τον ξέχασαν παρά τα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από τη στιγμή που τους έκανε μάθημα και παρευρέθηκαν στην κηδεία για να αποχαιρετήσουν τον δάσκαλό τους.