από την τελετή ορκωμοσίας των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής της διεύθυνσης πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Ηρακλείου
Με νέο «αίμα» και αυτή τη φορά μόνιμο, καλύπτονται πλέον τα σχολεία της ειδικής αγωγής

Θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει κανείς και ιστορική στιγμή! Η συγκίνηση δεν έλειψε χθες από την τελετή ορκωμοσίας των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής της διεύθυνσης πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Ηρακλείου.

Πέρασαν πάνω από δέκα χρόνια από την τελευταία φορά που είχαμε διορισμό μόνιμων εκπαιδευτικών και χθες έγινε ένα πρώτο βήμα για την κάλυψη των χιλιάδων αναγκών που υπάρχουν στα σχολεία της χώρας.

Μαζί με τη χαρά που ένιωθαν όλοι, επικρατούσε και ο προβληματισμός καθώς περιμένουν με αγωνία τους διορισμούς στη γενική αγωγή ενώ τονίζουν ότι υπάρχουν ακόμα πολλά κενά σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

 

Στην τελετή  ορκωμοσίας των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής της διεύθυνσης πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Ηρακλείου
Χθες έγινε η ορκωμοσία των διορισθέντων στο Ηράκλειο

Στην τελετή, που έγινε στο αμφιθέατρο των 53ου και 54ου Δημοτικού Σχολείου Ηρακλείου (κτίριο της Παλιάς Παιδαγωγικής Ακαδημίας), παρευρέθηκε χθες ο περιφερειακός διευθυντής εκπαίδευσης Κρήτης, κ. Μανώλης Καρτσωνάκης, ο οποίος συνεχάρη τους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς λέγοντάς τους ότι είναι μία όμορφη μέρα για την εκπαίδευση, διότι μετά από πολλές προσπάθειες ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες κι έτσι να είναι εκείνοι οι πρώτοι μετά από δώδεκα χρόνια που θα ενισχύσουν το εκπαιδευτικό σύστημα ως μόνιμοι εκπαιδευτικοί και όχι ως αναπληρωτές που ήταν μέχρι τώρα.

Τους κάλεσε να στηρίξουν το δημόσιο σχολείο επιδεικνύοντας ευθύνη και συνέπεια, μέσα από το λειτούργημα του εκπαιδευτικού και ιδιαίτερα του εκπαιδευτικού της ειδικής αγωγής. Ο κ. Καρτσωνάκης διαβεβαίωσε τους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς ότι οι διοικητικές υπηρεσίες θα είναι αρωγοί στο έργο τους.

Ο περιφερειακός διευθυντής ευχήθηκε στους νέους εκπαιδευτικούς να έχουν υγεία και δύναμη στο έργο τους, να απολαύσουν το νέο ταξίδι ζωής που ανοίγεται μπροστά τους με όλες τις δυσκολίες αλλά και τις χαρές που θα τους προσφέρει. Χαρές όπως τα χαμόγελα των μαθητών και μαθητριών τους καθώς και την θετική στάση των γονιών και οικογενειών τους.

Μετά από χρόνια ήρθε η δικαίωση

Αισθάνονταν λίγο σα νομάδες καθώς για χρόνια όργωναν από άκρη σε άκρη την χώρα προκειμένου να καλύψουν κενά σε σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Όμως, τελικά ήρθε ο πολυπόθητος διορισμός και μαζί με αυτόν και η δικαίωση για τους κόπους και τις στερήσεις τους. Η κ. Κωνσταντίνα Οικονομοπούλου εργάστηκε συνολικά 12 χρόνια ως αναπληρώτρια σε Αθήνα και Ηράκλειο, είναι φιλόλογος ειδικής αγωγής και υπηρετεί την δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Αισθάνεται, όπως λέει, χαρά και ικανοποίηση, όμως, χρειάζεται ο κλάδος να συνεχίσει να διεκδικεί την κάλυψη των αναγκών των σχολείων. Τονίζει ότι, ουσιαστικά, αναπλήρωναν τους εαυτούς τους τόσα χρόνια και δεν κάλυπταν έκτακτες ανάγκες λόγω, για παράδειγμα, αδειών εκπαιδευτικών.

Η κ. Οικονομοπούλου σημειώνει ότι είναι η πρώτη φορά που έχουμε διορισμούς μονίμων εκπαιδευτικών στην ειδική αγωγή και είναι σημαντικό και για τα παιδιά να έχουν σταθερούς καθηγητές για να είναι και το αποτέλεσμα καλύτερο.

Επί δέκα χρόνια ήταν αναπληρωτής ο κ. Κωνσταντίνος Γεωργιάδης, τεχνολόγος γεωπόνος. Έχει δουλέψει σε σχολεία στον Πειραιά και στο Ηράκλειο. Όπως λέει, οι συνθήκες εργασίας δεν του επέτρεψαν να δημιουργήσει οικογένεια και τώρα η σύντροφός του διορίστηκε στην Αργολίδα.

Είναι, φυσικά, ικανοποιημένος από το διορισμό του αλλά σημειώνει πως εξακολουθούν να υπάρχουν χιλιάδες κενές θέσεις στα σχολεία που είναι ανάγκη να καλυφθούν. «Τώρα, νιώθω ότι όλη η πορεία μου δικαιώθηκε», αναφέρει. Η κ. Μαρία Χατζάκη σημειώνει πως οι τωρινοί διορισμοί είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου και πρέπει να ακολουθήσουν και άλλοι.

Είναι κοινωνιολόγος και έντεκα χρόνια αναπληρώτρια σε διάφορα μέρη της Ελλάδας και σε όλες τις γωνιές της Κρήτης. Έχει δύο παιδιά και ήταν δύσκολο να γυρίζει από μέρος σε μέρος για να εργαστεί.

Τονίζει πως όταν είδε το όνομά της στους πίνακες των διοριστέων δεν χάρηκε ιδιαίτερα γιατί ένιωθε ότι η δικαίωση άργησε να έρθει. Κάνει λόγο για μια γλυκόπικρη αίσθηση και τονίζει πως στην ειδική αγωγή δεν υπήρχαν οργανικές θέσεις και κάθε χρόνο οι αναπληρωτές κάλυπταν τα δικά τους κενά.