Μην ακούς αυτά που λένε ότι ο χρόνος πιέζει, είναι ασφυκτικός, είναι χρήμα.
Εντάξει, μπήκες φουριόζο αλλά για κούλαρε, σε παρακαλώ. Σε σένα το λέω, 2018, που εισέβαλες στη ζωή μας με ύφος χιλίων καρδιναλίων και ένα τουπέ μέχρι τον ουρανό. Ποιο νομίζεις ότι είσαι, για ρώτα και το προηγούμενο πώς έφυγε; Κακήν κακώς, σχεδόν κλοτσηδόν και γερασμένο. Σε ενημερώνω προκαταβολικά, για να μην πεις σε 12 μήνες ότι δεν στο είπα. Τότε που θα φεύγεις κι εσύ παρωχημένο και ξεπεσμένο.
Στα λέω αυτά γιατί θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σου. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους. Αυτό με τους λογαριασμούς μην το πάρεις τοις μετρητοίς και αρχίζεις και μου στέλνεις μπιλιετάκια και τελεσίγραφα. Και μην αφήνεις την εφορία και τους άλλους φορείς του Δημοσίου, μα και τις τράπεζες να σε εκμεταλλεύονται και να χρησιμοποιούν τους μήνες και τις ημέρες σου για να με εκβιάζουν και να μου βάζουν το μαχαίρι στον λαιμό. Σε ικετεύω, μη συναινέσεις σε τέτοια εγκλήματα, όπως έκαναν τα προηγούμενα από σένα.
Κι ούτε να γίνεις πιεστικό απέναντί μου. Μην ακούς αυτά που λένε ότι ο χρόνος πιέζει, είναι ασφυκτικός, είναι χρήμα. Αγνόησέ τα και δείξε χαρακτήρα, αν θες να σε αγαπήσω και να σε μνημονεύω. Σκέψου και την υστεροφημία σου και άρχισε να την κτίζεις από τώρα σιγά σιγά, σαν το αφορολόγητο! Ξέρεις πόσο άσχημο είναι να φεύγεις και να σου λένε στον αγύριστο και παράλληλα να σε μουντζώνουν; Το ξέρω, προτρέχω, μα το κάνω για να προλάβω το κακό, να σε προστατεύσω – ένα πράγμα.
Αν θες να τα πάμε καλά να είσαι γενναιόδωρο μαζί μου και μην αφήσεις σημάδια πάνω μου. Τα πριν από σένα δεν με σεβάστηκαν και το βλέπεις. Τα γκρίζα και τα λευκά στο κεφάλι μου δεν είναι σοφία, αλλά μαλλιά που στέκουν πεισματικά εκεί για να μου θυμίζουν πόσο με πλήγωσαν τα 49 που προηγήθηκαν της αφεντιάς σου.
Συγνώμη που σε πήρα από τα μούτρα, δεύτερη μέρα σε τούτο τον μάταιο κόσμο. Μα να, ήθελα να σου ανοίξω τα μάτια και να σε τσιγκλήσω λιγουλάκι για να πορευτείς ευχάριστα, ανακουφιστικά, ειρηνικά και ανεπαίσθητα. Κυρίως ανεπαίσθητα. Καλώς ήρθες λοιπόν, τώρα ξέρεις. Δεν δικαιούσαι να μας… ξεράνεις.