H κρητική γη είναι έτοιμη να υποδεχθεί σήμερα στην αγκαλιά της τον Ευγένιο Γκέραρντ. Ο μεγάλος Ολλανδός ξεκίνησε ήδη για το τελευταίο μεγάλο ταξίδι του, στο οποίο αναμένεται να τον συνοδεύσει πλήθος κόσμου που άρχισε να καταφθάνει από χθες στην Κρήτη.
Η σορός του μεταφέρθηκε από χθες το απόγευμα στο σπίτι του στην Ελιά σκεπασμένη με τη σημαία του ΟΦΗ και σήμερα από τις 12 το μεσημέρι θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα από τον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεή-μονα, ενώ στις 2 θα ακολουθήσει το τελευταίο “αντίο”. Στο σπίτι του έφτασαν χθες και τα πρώτα στεφάνια από τα οποία ξεχωρίζουν του Βαρδή Βαρδινογάννη, της Αναστασίας και του Νίκου Βαρδινογιάννη. Πολύς κόσμος, συγχωριανοί του, αλλά και φίλοι του έσπευσαν από την πρώτη στιγμή κοντά στην οικογένειά του, ενώ σήμερα αναμένονται και τα μέλη της οικογένειάς του από την Ολλανδία. Στο μεταξύ δεν έχουν τελειωμό οι ανακοινώσεις και τα συλλυπητήρια για τον χαμό του Ευγένιου Γκέραρντ απ’ όλη την Ελλάδα. Ο χαμός του 77χρονου Ολλανδού έχει προκαλέσει συγκίνηση σε όλο τον χώρο του ποδοσφαίρου και όχι μόνο με τα μηνύματα αποχαιρετι-σμού να είναι πάρα πολλά. Είναι τεράστιο το κύμα αγάπης από γνωστούς ανθρώπους του αθλητισμού αλλά και από τον απλό κόσμο που γνώρισε από τον κοντά τον «Γκεραρντάκη». Η «Π» δημοσιεύει σήμερα άρθρα, εμπειρίες, μαντινάδες γνωστών δημοσιογράφων και δηλώσεις ανθρώπων του ποδοσφαίρου για τον Γκέραρντ λίγο πριν από το καλό κατευόδιο…
Συλλυπητήρια
Ο δήμαρχος Χερσονήσου κ. Μαστοράκης στη συλλυπητήρια δήλωσή του μεταξύ άλλων αναφέρει: “Με συγκίνηση και θλίψη αποχαιρετούμε τον συντοπίτη μας, τον σπουδαίο προπονητή και άνθρωπο, τον Ευγένιο Γκέραρντ. Μια μεγάλη απώλεια, για την οποία δε θρηνεί μόνο ο αθλητικός κόσμος, αλλά ολόκληρη η τοπική κοινωνία. Ο θρυλικός προπονητής του ΟΦΗ άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην ομάδα, καθώς με τον επαγγελματισμό και το ήθος του την οδήγησε σε ένδοξες στιγμές σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ο Ευγένιος Γκέραρντ αγάπησε τόσο πολύ τούτο τον τόπο, που του χάρισε το όνομά του και η Κρήτη τον αγάπησε τόσο πολύ που του χάρισε την ψυχή της. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια”. Ο πρώην δήμαρχος Ηρακλείου κ. Κουράκης τόνισε: “Ήταν ο προπονητής που παρέμεινε πολλά χρόνια στη θέση του και οδήγησε την αγαπημένη ομάδα όλων των Ηρακλειωτών σε αγωνιστικούς θριάμβους. Παράλληλα αγάπησε και αγαπήθηκε από τους Κρητικούς και την Κρήτη και «πολιτογραφήθηκε» Κρητικός. Άφησε το αποτύπωμά του όχι μόνο στον ΟΦΗ, αλλά και στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το παράδειγμά του είναι αξιομίμητο. Τα θερμά μου συλλυπητήρια στους οικείους του”.
Συλλυπητήριες ανακοινώσεις εξέδωσαν ο Σύλλογος Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών του ΟΦΗ, ο Σύλλογος Προπονητών Ποδοσφαίρου Ηρακλείου, ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Βιομηχανικής Περιοχής Ηρακλείου, ο Α.Ο.Κ. Χανιά κ.ά.
![]()
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΗΤΣΟΣ: «Έφυγε ο Φέργκιουσον της Ελλάδας»
“Όλοι οι ποδοσφαιριστές που είχαν προπονητή τον Γκέραρντ τον έβλεπαν σαν πατέρα. Έμεινε τόσα χρόνια στον ΟΦΗ γιατί ταίριαξε με την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Στεναχωρηθήκαμε όλοι πάρα πολύ. Αγάπησε την Ελλάδα τόσο πολύ που ταυτίστηκε με την Κρήτη, για αυτό τον θεωρούσαν Κρητικό. Ο Γκέραρντ έφερε αρκετά πράγματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ήταν τυχερός που ήρθε με την οικογένεια Βαρδινογιάννη στον ΟΦΗ και έδειξε τις πραγματικές του δυνατότητες. Βγήκαν τα πολλά θετικά του, δύσκολα να ξανασυμβεί αυτό που έγινε με τον Γκέραρντ στον ΟΦΗ τότε. Οι ομάδες του παίζουν πάντα επιθετικά, είχε το ολλανδικό στυλ ποδοσφαίρου. Δυστυχώς το ελληνικό ποδόσφαιρο έγινε πιο φτωχό, έφυγε ο Φέργκιουσον της Ελλάδας”.
![]()
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΣ: “Ήταν δεύτερος πατέρας…”
Δεν πρέπει να υπάρχει προπονητής που να αγαπήθηκε από τους παίκτες του περισσότερο. Αν υπάρχει μια ιστορία με τον Γκέραρντ ή μια φράση του Γκέραρντ, αυτή κατατίθεται πάντα σαν τεκμήριο σοφίας. Ο Γκέραρντ για όλους ήταν κάτι παραπάνω από προπονητής. Ολοι δέχονται ότι επηρέασε καταλυτικά τον χαρακτήρα τους, το ποδοσφαιρικό τους γούστο, τη γενικότερη αντίληψή τους για τη ζωή. Στο πρόσωπό του οι παίκτες του δεν έβλεπαν απλά ένα καλό προπονητή ή ένα μεγάλο δάσκαλο, αλλά κάποιον που σημάδεψε τα πιστεύω τους, μαθαίνοντάς τους να αγαπούν το σπορ, πρώτα από όλα. Για όλους ο Γκέραρντ υπήρξε ένα είδος «δεύτερου πατέρα», και για αυτό οι παίκτες που δούλεψαν μαζί του πρέπει να αισθάνονται αρκετά τυχεροί. Ο Γκέραρντ δεν ήταν ούτε διοικητής ούτε παιδαγωγός: Ήταν ένας προφήτης που μπόλιασε τους παίκτες του με την αγάπη για το ποδόσφαιρο, πράγμα που στην Ελλάδα έχουμε ανάγκη. Μετέφερε στην Κρήτη τη γνώση του για το ποδόσφαιρο και την ολλανδική συνταγή του: Αναβάθμισε τις Ακαδημίες, έφτιαξε το προπονητικό κέντρο, έπεισε τους παίκτες του για την αξία της προπόνησης, απαιτούσε επαγγελματισμό από τους παίκτες του, αλλά και συνέπεια στις πληρωμές από τη διοίκηση. Για τη μεθοδικότητά του τον εκτιμούσε ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης, για την εργατικότητά του τον χρησιμοποιούσαν ως παράδειγμα όλοι. Όμως το μυστικό ήταν πάντα η αγάπη του για το νησί και τους ανθρώπους του: Αυτή τον όπλιζε πάντα με την υπομονή και την επιμονή, που η δουλειά αυτή απαιτεί. Παράξενο δεν είναι ότι έμεινε στον ΟΦΗ δεκαπέντε χρόνια. Παράξενο έμοιαζε σε όλους ότι έφυγε”.
![]()
ΝΙΚΟΣ ΣΥΡΙΓΩΝΑΚΗΣ: (σύμβουλος Αθλητισμού Περιφέρειας Κρήτης)
“ Ο αθλητικός κόσμος της Κρήτης και όλης της Ελλάδας πενθεί για την αδόκητη απώλεια του Ευγένιου Γκέραρντ.
Μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες της χώρας μας που υπηρέτησε τον αθλητισμό με ήθος και καθαρό πρόσωπο. Ο άνθρωπος-προπονητής Ευγένιος Γκέραρντ έχει συνδέσει τ’ όνομά του με επιτυχίες και συνέβαλε αποφασιστικά στην ανάδειξη του κρητικού ποδοσφαίρου, μέσα από τη δημιουργία μιας δικής του σχολής. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του και ο Θεός να τον αναπαύσει”.
![]()
ΚΩΣΤΑΣ ΚΙΑΣΣΟΣ: «Σε ευχαριστώ που με διαμόρφωσες σαν άνθρωπο»
Με ένα συγκινητικό βίντεο που «ανέβασε», ο Κώστας Κιάσσος αποχαιρέτησε βουρκωμένος από την Αγγλία, όπου βρίσκεται, τον μεγάλο δάσκαλο:
«Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του Μίστερ, στον Μανώλη, στην Κατερίνα. Θέλω από τη μεριά μου να σε ευχαριστήσω για όλα αυτά που έχεις κάνει για μένα κι όλα αυτά που έδωσες αυτά τα χρόνια. Ήταν πάρα πολλά. Δεν φθάνει μόνο ένα ευχαριστώ. Με διαμόρφωσες και σαν άνθρωπο. Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να πω. Αλλά, είναι ίσως λίγο δύσκολο για εμένα αυτή τη στιγμή. Σ’ ευχαριστώ για όλα. Δεν θα μπορώ να είμαι εκεί πέρα, στο μεγάλο σου αντίο. Ίσως να μην έχω τη δύναμη κιόλας να το κάνω. Βρίσκομαι μακριά, θα έρθω όμως σύντομα να σε δω. Εύχομαι να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει και θα σε κοιτάζω εκεί ψηλά, γιατί ξέρω ότι κι από εκεί θα χαμογελάς. Όπως χαμογελάς, σε όλα τα παιδιά που είχες, όλα αυτά τα χρόνια. Θα σ’ αγαπάω για πάντα, καλό ταξίδι Ευγένιε”.
![]()
ΣΩΤΟΣ ΠΑΙΔΑΚΗΣ (δημοσιογράφος)
“Το ποδόσφαιρο έγινε φτωχότερο και ο ΟΦΗ ορφάνεψε. Ο Ευγένιος Γκεραρντάκης έφυγε για το μεγάλο ταξίδι. Ο Γκεραρντάκης ήταν Κρητικός, η αλήθεια δεν είναι άλλη και βρήκε την ανάπαυση στης Κρήτης την αγκάλη”.
![]()
Κώστας Βασιλάκης (δημοσιογράφος)
”Ο Γκέραρντ, πέρα από προπονητής, ήταν παιδαγωγός, με όλο το βάρος που έχει αυτή η λέξη. «Δεν με ενδιαφέρει να βγάζω μόνο καλούς ποδοσφαιριστές, θέλω να βγάζω και καλούς ανθρώπους», μου είπε κάποτε σε μια συνέντευξη. Είχε όλα τα νέα παιδιά σαν δικά του παιδιά και προσπαθούσε να τα μάθει με την πειθώ. Δεν του άρεσαν οι τιμωρίες και τα πρόστιμα, τα σιχαινόταν. «Εγώ- μας έλεγε- τους δείχνω τον δρόμο και προσπαθώ να τους διδάξω σωστά, αυτό προϋποθέτει δουλειά και θέληση. Εάν κάποιοι δεν το αντιλαμβάνονται, αναλαμβάνουν την ευθύνη. Κανένας δεν έγινε καλύτερος με τιμωρίες και πρόστιμα». Δεν τον γράφω Ολλανδό ούτε τον αποκάλεσα ποτέ έτσι, γιατί ήταν ένας γνήσιος Κρητικός, έχοντας την ευγένεια, την αρχοντιά και τη μεγαλοσύνη, των αμάλαγων Κρητικών. Καλοστραθιά Ευγένιε”.
![]()
Κώστας Βεζυράκης (δημοσιογράφος)
«Ο Γκέραρντ υπήρξε ο αναμορφωτής του ΟΦΗ και του κρητικού ποδοσφαίρου. Ανέβασε τον ΟΦΗ επίπεδο και μαζί του η ομάδα και ο κόσμος της γνώρισαν μεγάλες στιγμές. Προσωπικά αισθάνομαι ευγνώμων στον Γκέραρντ, γιατί η δική του παρουσία και οι επιτυχίες του ΟΦΗ μού έδωσαν την ευκαιρία να αναδείξω τη δουλειά μου όλα αυτά τα χρόνια. Ταξιδέψαμε πολύ, βιώσαμε από κοντά τις επιτυχίες του ΟΦΗ και γνωρίσαμε αυτόν τον άνθρωπο που αγάπησε πολύ την ομάδα αλλά και τον τόπο του. Ήταν πολύ καλός προπονητής και ωραίος άνθρωπος. Θυμάμαι το πρώτο ευρωπαϊκό ταξίδι στο Σπλιτ, αλλά και πολλές άλλες ευχάριστες στιγμές όπως την ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ που έδωσε το εισιτήριο για το ΟΥΕΦΑ. Ο Ολλανδός ήταν εργασιομανής και από τα χέρια του πέρασαν σπουδαίοι παίκτες που αργότερα έκαναν μεγάλη καριέρα στην Ευρώπη. Τον θυμάμαι να είναι πάντα διαθέσιμος σε ό,τι του ζητούσαμε. Είχα πολύ καλή σχέση μαζί του και παρά το γεγονός ότι είχαμε 10 χρόνια διαφορά με φώναζε «Κωστάκη». Με τον θάνατό του λυπήθηκα πολύ, ένιωσα σα να χάνω ένα μέλος της οικογένειαάς μου, γιατί πάντα θεωρούσα τον Γκέραρντ οικογένειά μου. Εύχομαι να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει και συλλυπητήρια στην οικογένειά του».
![]()
ΚΩΣΤΑΣ ΚΕΦΑΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: «Ο Γκέραρντ δεν ήταν ένας από μας»
Η συναισθηματική πλευρά του αποχαιρετισμού στον Ευγένιο Γκέραρντ, ειδικά για εμάς τους Ηρακλειώτες ανάμεσα στα 40 και στα 50, που ζήσαμε τον μεγάλο ΟΦΗ του Ολλανδού κυρίως όταν ήμασταν παιδιά, έφηβοι ή νέοι επαγγελματίες, είναι δύσκολη αλλά και απλή: Μαζί με τον Γκέραντ αποχαιρετάμε τις καλύτερες ποδοσφαιρικές μας αναμνήσεις. Ό,τι κι αν ζήσουμε από εδώ και εμπρός, δύσκολα θα συγκριθεί με τα απογεύματα στο «Γεντί Κουλέ», εκεί, περί τα μέσα της δεκαετίας του 80’, όταν μαθαίναμε να αγαπάμε την μπάλα, παρακολουθώντας τον Βέρα, τον Ίσις, τον Νιόπλια, τον Σαμαρά και όλους τους υπόλοιπους να «κεντούν» στο χορτάρι.
Ο Ολλανδός που έγινε Κρητικός, δίχως να γίνει κιόλας. Διότι αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, όταν αποχαιρετάμε τον Γκέραρντ γράφοντας ότι ήταν ένας από εμάς, δεν κολακεύουμε εκείνον. Κολακεύουμε τους εαυτούς μας.
Πράγματι ο Ευγένιος αγάπησε ειλικρινά και βαθιά την Κρήτη και τους ανθρώπους της. Τα χαρακτηριστικά τους ταίριαξαν με τη δική του ιδιοσυγκρασία. Ανοιχτόκαρδος, γενναιόδωρος, με εξαιρετική αίσθηση του χιούμορ, αγάπη για το καλό φαγητό, το καλό κρασί και τις καλές παρέες, ο «Γκεραρντάκης» βρήκε στον τόπο μας την ανθρώπινη ζεστασιά που στην κεντρική Ευρώπη συνήθως περιχαρακώνεται σε αυστηρά προκαθορισμένα όρια. Αυτή η πλευρά μας τον κράτησε μέχρι τέλους στην Ελλάδα και την Κρήτη.
Ο Γκέραρντ προσαρμόστηκε απόλυτα. Ποτέ, όμως, δεν αφομοιώθηκε. Απόλαυσε τη ζωή σαν Κρητικός. Αλλά δούλεψε σαν Ευρωπαίος: Μεθοδικά, συγκροτημένα, με πλάνο, οργάνωση, συγκεκριμένες ιδέες. Μακριά από το σύνηθες χύμα του νεοελληνικού «παραγωγικού μοντέλου». Το γεγονός ότι δεν κατάφερε να αφήσει πίσω του ένα στέρεο οικοδόμημα, οφείλεται λιγότερο στον ίδιο και περισσότερο σε όσους διαχειρίστηκαν τον ΟΦΗ προπονητικά και διοικητικά από τη στιγμή που έφυγε ο Ολλανδός. Έφτιαξε μια ολλανδική ομάδα και την παρέδωσε σε Έλληνες. Τα αποτελέσματα τα ξέρετε.
Ούτε στη φολκλόρ «κρητικοσύνη», την ψευτοπαλικαριά, τη μεγαλοστομία, των ανόητων μαντινάδων και της προκάτ «λεβεντιάς» ενέδωσε ο Ευγένιος. Παρέμεινε μέχρι τέλους υπερήφανος, λιγομίλητος, ευγενής, άρχοντας. Κρητικός μεν, αλλά από εκείνους τους παλιούς, τους καλούς, που βρίσκεις στα χωριά της Κρήτης, δυστυχώς όλο και πιο σπάνια, και όχι αυτούς που βρίσκεις καθημερινά πια στα τηλεοπτικά πρωινάδικα.
Καλό του ταξίδι”.
![]()
ΑΡΗΣ ΑΣΒΕΣΤΑΣ: «Την κληρονομιά του Γκέραρντ δεν την παρέλαβε κανείς»
«Διαβάζω δεξιά και αριστερά στα social media για την κληρονομιά που άφησε ο Ευγένιος Γκέραρντ, φεύγοντας από τον μάταιο τούτο κόσμο. Πού είναι ρε παιδιά αυτή η κληρονομιά; Την βλέπει πουθενά κανείς γύρω του; Την έχει καρπωθεί κάποιος και την κρύβει;
Η αλήθεια είναι πως ο Γκέραρντ άφησε, αλλά κανείς δεν πήγε να παραλάβει…Ούτε καν ο ίδιος ο ΟΦΗ, που ζει με τις αναμνήσεις των επιτυχιών του Γκέραρντ, αλλά σταμάτησε εκεί. Ουδείς παραδειγματίστηκε για να συνεχίσει το έργο του…Πόσο μάλλον το υπόλοιπο ελληνικό ποδόσφαιρο…
Διαβάζω ότι άφησε νοοτροπία. Βλέπει κανείς σωστές νοοτροπίες;
Διαβάζω ότι άφησε ήθος, όμως ήθος και ελληνικό ποδόσφαιρο παραμένουν ασύνδετες έννοιες!
Διαβάζω ότι άφησε προγραμματισμό, σκάουτινγκ και τρόπους ανάδειξης ταλέντων.
Ας μην κρυβόμαστε: Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο Γκέραρντ τα δίδαξε όλα αυτά. Όμως, αποδοχή της κληρονομιάς ουδείς έκανε! Όλοι έκαναν αποποίηση!
Η κληρονομιά του Γκέραρντ είναι μόνο αναμνήσεις στο μυαλό όσων συνεργάστηκαν μαζί του. Και παραμένουν αναμνήσεις. Είναι οι εικόνες που έχουμε από τις επιτυχίες του. Και εμείς, μόνο αναμνήσεις κερδίσαμε από αυτόν, που τον ζήσαμε στο μεγαλύτερο μέρος της πορείας του.
Το έργο του, όχι απλά δεν το μιμήθηκε κανείς, αλλά ούτε καν μπήκε στον κόπο να το «διαβάσει»!
Στιγμάτισε το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά το στίγμα έμεινε βαθιά πίσω στο χρονολόγιο.
Δεν το μετέφερε κανείς στις μεταγενέστερες εποχές.
Τυχεροί όσοι ζήσαμε την εποχή του. Άτυχοι όσοι δεν γνώρισαν το έργο του. Και δεν θα το γνωρίσουν ποτέ. Διότι τα καλά στο ποδόσφαιρό μας, δεν επαναλαμβάνονται. Μόνο τα κακά μιμούμαστε.
Βέβαια, ίσως εν τέλει αυτό που αφήνει πίσω του να είναι σημαντικότερο από το ποδόσφαιρο: Τη συμπάθεια όλου του κόσμου, την αναγνώριση της προσωπικότητας και της ποιότητάς του.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει…».