Ο Ρότζερ Φέντερερ ανήκει σε εκείνη τη σπάνια κατηγορία αθλητών που κάποια στιγμή, μπορεί να θεωρήθηκαν μεγαλύτερες οντότητες από το ίδιο το άθλημα που υπηρετούν. Ενας αληθινός παγκόσμιος σταρ, που αν μη τι άλλο σημάδεψε μία ολόκληρη εποχή στο τένις, αλλά και συνολικά στον παγκόσμιο αθλητισμό.
Το 1998 έκανε το ντεμπούτο του στο ATP Tour, συμμετέχοντας στο τουρνουά Γκστάαντ και σιγά-σιγά άρχισε να ανεβαίνει τα… σκαλιά. Τον Σεπτέμβριο του 1999 μπήκε για πρώτη φορά στο Top-100 της παγκόσμιας κατάταξης, το 2000 στη Μασσαλία έπαιξε τον πρώτο τελικό του και το 2001 κατέκτησε τον παρθενικό τίτλο του στο Μιλάνο.
Από εκεί και πέρα, η «εκτόξευση» ήταν θέμα χρόνου. Το 2002 κατέκτησε το πρώτο του τουρνουά Masters, στο Αμβούργο (νωρίτερα είχε ηττηθεί στον τελικό του Μαϊάμι), και μπήκε στην πρώτη δεκάδα της κατάταξης. Το πρώτο γκραν σλαμ ήρθε το 2003 στο Λονδίνο (πού αλλού…) με νίκη επί του Μαρκ Φιλιππούση στον τελικό και στις 2/2/2004 ανέβηκε για πρώτη φορά στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης. Έμελλε να μείνει εκεί συνολικά 310 εβδομάδες.
Η εξαετία 2004-2009 σηματοδοτεί την περίοδο της απόλυτης κυριαρχίας του Φέντερερ. Σχεδόν απόλυτης για την ακρίβεια, καθώς η εμφάνιση του -σχεδόν ανίκητου στο χώμα- Ράφα Ναδάλ, τού στέρησε την ευκαιρία να πανηγυρίσει το 4/4 στα γκραν σλαμ μίας χρονιάς. Το 2004, το 2006 και το 2007 κατέκτησε τον τίτλο σε Γουίμπλεντον, US Open και Australian Open, αλλά δεν τα κατάφερε στο Παρίσι, χάνοντας τις τελευταίες δύο χρονιές από τον Ισπανό στον τελικό.
Αν και ο Ναδάλ απειλούσε την κυριαρχία του, ο Φέντερερ έμεινε για άλλον ένα χρόνο στην κορυφή. Το 2009 ήταν η χρονιά που έμελλε να «σπάσει την κατάρα» του Ρολάν Γκαρός, νικώντας στον τελικό τον Σουηδό Ρόμπιν Σόντερλινγκ, ο οποίος νωρίτερα είχε φροντίσει να του… ανοίξει το δρόμο, αποκλείοντας στον 4ο γύρο τον Ναδάλ.
Επανήλθε στην κορυφή και στο Γουίμπλεντον και έφτασε ως τον τελικό των άλλων δύο γκραν σλαμ, χάνοντας στη Μελβούρνη από τον Ναδάλ και στη Νέα Υόρκη από τον Αργεντινό Χουάν Μαρτίν Ντελ Πότρο. Με τη νίκη του στο Australian Open του 2010, ο Ελβετός ολοκλήρωσε ένα απίθανο σερί 4,5 χρόνων, κατά το οποίο μετείχε σε 18 από τους 19 τελικούς γκραν σλαμ!
Από το 2013, διαδοχικοί τραυματισμοί (κυρίως στη μέση) επηρέασαν την καριέρα του και σταδιακά ο Φέντερερ περιόρισε τις συμμετοχές του, εστιάζοντας κυρίως στα μεγάλα τουρνουά.
Εκτός από τα 20 γκραν σλαμ και τους συνολικά 103 τίτλους του στο ATP Tour, ο Φέντερερ είναι έξι φορές νικητής του τελικού τουρνουά της σεζόν (ATP Finals), ενώ κατέκτησε το Davis Cup του 2014 και τρία Hopman Cup.
Τα κέρδη του μόνο από τη συμμετοχή του στα διάφορα τουρνουά, κατά τη διάρκεια της 24ετούς επαγγελματικής καριέρας του, ξεπερνούν τα 130 εκατ. δολάρια, ποσό που τον φέρνει στην τρίτη θέση όλων των εποχών, πίσω από τους δύο μεγάλους αντιπάλους του.
Το 2020 ήταν πρώτος στη σχετική λίστα Forbes, με συνολικά έσοδα που άγγιζαν τα 100 εκατ. δολάρια. Διαθέτει ένα σημαντικό μέρος αυτών των χρημάτων σε φιλανθρωπικό έργο, μέσω του Ιδρύματος Ρότζερ Φέντερερ, που βοηθά πολύ φτωχά παιδιά στην Αφρική.
Ο σπουδαίος Ελβετός τενίστας, ενημέρωσε τους φίλους του τένις (και όχι μόνο) με γραπτή ανακοίνωση ότι κρεμάει τη ρακέτα.Μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Στην οικογένειά μου στο τένις και όχι μόνο
Από όλα τα δώρα που μου έδωσε το τένις όλα αυτά τα χρόνια, το μεγαλύτερο, χωρίς αμφιβολία, ήταν οι άνθρωποι που γνώρισα στην πορεία: οι φίλοι μου, οι ανταγωνιστές μου και κυρίως οι οπαδοί που δίνουν στο άθλημα ζωή. Σήμερα, θέλω να μοιραστώ μερικά νέα με όλους σας.
Όπως πολλοί από εσάς γνωρίζετε, τα τελευταία τρία χρόνια μου έφεραν προκλήσεις με τη μορφή τραυματισμών και χειρουργικών επεμβάσεων. Έχω δουλέψει σκληρά για να επιστρέψω σε πλήρη αγωνιστική φόρμα. Γνωρίζω όμως επίσης τις ικανότητες και τα όρια του σώματός μου και το μήνυμά του προς εμένα τον τελευταίο καιρό ήταν ξεκάθαρο. Είμαι 41 χρονών. Έχω παίξει περισσότερους από 1500 αγώνες για 24 χρόνια. Το τένις μου φέρθηκε πιο γενναιόδωρα από ό,τι θα ονειρευόμουν ποτέ, και τώρα πρέπει να αναγνωρίσω ότι είναι η ώρα να τελειώσω την ανταγωνιστική μου καριέρα.
Το Λάβερ καπ την επόμενη εβδομάδα στο Λονδίνο θα είναι η τελευταία μου διοργάνωση ATP. Θα παίξω περισσότερο τένις στο μέλλον, φυσικά, αλλά όχι στα γκραν σλαμ ή στο τουρ.
Αυτή είναι μια γλυκόπικρη απόφαση, γιατί θα μου λείψουν όλα όσα μου έδωσε η περιοδεία. Αλλά ταυτόχρονα, υπάρχουν τόσα πολλά να γιορτάσουμε. Θεωρώ τον εαυτό μου έναν από τους πιο τυχερούς ανθρώπους στη γη. Μου δόθηκε ένα ιδιαίτερο ταλέντο να παίζω τένις και το έκανα σε ένα επίπεδο που δεν φανταζόμουν ποτέ, για πολύ περισσότερο από όσο πίστευα ποτέ δυνατό.
Θέλω, λοιπόν, να σας ευχαριστήσω όλους από τα βάθη της καρδιάς μου, σε όλους σε όλο τον κόσμο που βοήθησαν να πραγματοποιηθούν τα όνειρα ενός νεαρού Ελβετού μπολ μόλι.
Τέλος, στο παιχνίδι του τένις: Σε αγαπώ και δεν θα σε αφήσω ποτέ».
