Ο Νίκος Ρογκαβόπουλος παραδέχθηκε πως η πορεία της Εθνικής στο Παγκόσμιο U19 ήταν αποτυχημένη, στάθηκε στο μικρό χρόνο συμμετοχής των παικτών και τόνισε ότι ελπίζει πως σύντομα τα πράγματα θα αλλάξουν.
Η Εθνική Εφήβων κατέλαβε τελικά την 10η θέση στο Παγκόσμιο U19, μία θέση που με βάση την εικόνα της ήταν και αυτή που της άξιζε. Ο Νίκος Ρογκαβόπουλος μίλησε στην ιστοσελίδα της ΕΟΚ για την πορεία της ομάδας, όπου αναφέρθηκε στο μικρό χρόνο συμμετοχής που είχαν μέσα στην σεζόν 2018/19 αυτός και οι συμπαίκτες του, την ήττα στον κρίσιμο αγώνα με την Αργεντινή στην φάση των ομίλων και τους μελλοντικούς στόχους της ομάδας.
-Τι γεύση σάς αφήνει αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο U19;
“Είμαι πολύ περήφανος για την ομάδα μας. Όλα τα παιδιά δώσαμε το 100%, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Βιώσαμε πολλά συναισθήματα στη διάρκεια αυτού του τουρνουά και πήραμε πολλά χρήσιμα μαθήματα για το μέλλον”.
-Τι έφταιξε και η ομάδα δεν τερμάτισε ψηλότερα;
“Σίγουρα έπαιξαν ρόλο τα προβλήματα που είχαμε στην προετοιμασία με τις απουσίες αρκετών παικτών, από τραυματισμούς ή συμμετοχή των ομάδων μας στα playoffs. Δεν μπορέσαμε να εμφανιστούμε όσο έτοιμοι θέλαμε από το ξεκίνημα της διοργάνωσης λόγω αυτών των συνθηκών. Στοίχισε όμως ακόμη περισσότερο το παιχνίδι στον όμιλο με την Αργεντινή, που αν το είχαμε πάρει θα μπορούσαμε να είχαμε έναν πιο βατό αντίπαλο από τη Γαλλία στους “16”.
-Έπαιξε ρόλο ότι τα περισσότερα παιδιά δεν έχετε πολύ χρόνο συμμετοχής στις ομάδες σας στη διάρκεια της σεζόν;
“Πιθανώς να φταίει. Κακά τα ψέματα, πολλά παιδιά είχαν λίγο χρόνο συμμετοχής στη διάρκεια της σεζόν. Εγώ δεν έπαιξα στο εφηβικό και στην πρώτη ομάδα δεν είχα πολλές συμμετοχές, χωρίς να θέλω να κατηγορήσω κάποιον. Απλώς αναφέρω πώς είναι γενικότερα η κατάσταση. Από την πλευρά μου θα συνεχίσω να δουλεύω, όπως και τα άλλα παιδιά. Είμαστε όλοι διψασμένοι να παίξουμε και ελπίζω να μας δοθεί η ευκαιρία να αγωνιστούμε. Είδαμε κι εδώ πως όσο σημαντικό είναι το μπάσκετ, είναι και η διαχείριση των συναισθημάτων. Εμείς κερδίζαμε και παρασυρόμαστε, χάναμε και απογοητευόμασταν. Αυτά είναι διαχείριση συναισθημάτων που την μαθαίνεις με τα παιχνίδια. Ήταν κάτι που εμάς μας έλειπε”.
-Τι κρατάς και τι πετάς από τη διοργάνωση;
“Μακάρι να μπορούσαμε να ξαναπαίξουμε το τελευταίο πεντάλεπτο του αγώνα με την Αργεντινή. Ή να κάναμε μια… αντιστροφή αποτελεσμάτων και να τους κερδίζαμε εμείς πρώτα με επτά πόντους. Δεν μετανιώνω όμως για τίποτα. Τα πράγματα ήρθαν έτσι και μαθαίνουμε από όλα αυτά. Προχωράμε και εύχομαι καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά και τα μέλη του σταφ”.
-Θα ήθελες να στείλεις ένα τελευταίο μήνυμα;
“Θέλω να ευχαριστήσω όλα τα μέλη της ομάδας, τους συμπαίκτες μου, το σταφ και όλους τους προπονητές. Είχαμε άψογη συνεργασία. Είναι δουλειά του κόουτς να μας βάζει τις φωνές και ξέρουμε ότι το κάνει για το καλό μας. Αυτό που έλεγε πως πρέπει μετά από κάθε αγώνα να έχουμε πολλές γρατζουνιές και μελανιές ήταν πολύ σωστό. Αν δεν παλέψεις, δεν κερδίζεις τίποτα. Είτε παίζεις με τον τελευταίο, είτε με τον καλύτερο, πρέπει να παλέψεις για να έχεις τύχη. Δεν είναι μόνο θέμα ταλέντου, αλλά και καρδιάς”.