Η κατάρρευση του Εργοτέλη εκτός από τους πιστούς του φίλους, έχει στεναχωρήσει ιδιαίτερα τους ανθρώπους που μόχθησαν για να τον φέρουν στη βιτρίνα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Όπως ο Γιώργος Σουλτάτος που χαρακτήρισε «ήττα» αυτό που συμβαίνει στον σύλλογο αλλά έδωσε κι έναν τόνο αισιοδοξίας στην ανάρτησή του:
«Στην Εθνική Ελλάδος, στις μεγάλες κατηγορίες, στο εξωτερικό.
Όσο υπάρχουν αυτά τα παιδιά, και θα υπάρξουν και πολλά ακόμα, η ιδέα αυτής της ομάδας θα παραμένει αναλλοίωτη και στο μυαλό όλων των πραγματικών φιλάθλων στην Κρήτη και σε όλη την Ελλάδα.
Η προσφορά του σωματείου αυτού στον αθλητισμό της χώρας είναι τεράστια.Το 2004 ακούσαμε πρώτη φορά για ποδοσφαιρικό πολιτισμό, για ποδοσφαιρική «υγεία», για οικογένειες στο γήπεδο για τη χαρά του αθλήματος και μόνο.
Ο Εργοτέλης χάραξε την πορεία του με τιμιότητα, σεβασμό προς το άθλημα και τους ανθρώπους του αλλά και με κοινωνικό αίσθημα.
Επεδίωξε να αλλάξει ένα βαθιά ριζωμένο κατεστημένο που ήθελε τα σωματεία να πουλούν οπαδισμό, να πρόσκεινται σε άλλα σωματεία για να κερδίσουν εύνοια, να κοροϊδεύουν το ποδόσφαιρο και μαζί τον ίδιο τους τον εαυτό.
Ο καλύτερος όμως δεν κερδίζει πάντα, αυτή είναι η μαγεία του ποδοσφαίρου.
Έρχονται και ήττες, καμιά φορά βαριές. Οι μεγάλες ομάδες είναι εκείνες που καταφέρνουν να διαχειριστούν αυτές τις ήττες.
Πορευόμαστε λοιπόν με το κεφάλι ψηλά, με τις ίδιες αξίες! Κρατάμε την ευγενή μας πορεία, την ιστορία μας, τις καλές μας στιγμές και αναμένουμε την επιστροφή μας στις νίκες.
Για ένα παππού που έβλεπε ένα παιχνίδι με αγωνία, για ένα παιδί του Μαρτινέγκο που ονειρευόταν να παίξει στα μεγάλα σαλόνια!
Υ.Γ. Καλό θα ήταν ο Ηρακλειώτης φίλαθλος του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού κ.ο.κ. να θυμηθεί ότι το δικό του παιδί θα πάει στον Εργοτέλη να μάθει και να δει μπάλα και πολιτισμό, την δική του πόλη θα στηρίξει. Το Ηράκλειο από αύριο θα είναι πολύ φτωχότερο χωρίς τον Εργοτέλη εκεί που του αρμόζει.