Με το ασημένιο μετάλλιο στο στήθος και στο σκαλί του 2ου βάθρου του Ευρωπαϊκό Κύπελλο Μπάσκετ Κωφών ανέβηκε ο Γιάννης Ερηνάκη.
Ο Χανιώτης παίκτης της Κρητικής ομάδας Μινωας μίλησε στο patris.gr για την μεγαλύτερη διάκριση του συλλόγου, που έπειτα από δίκη του προσωπική πρωτοβουλία δημιούργησε ομάδα μπάσκετ.
Συγκεκριμένα ο Μίνωας συμμετείχε για πέμπτη φορά στη συγκεκριμένη Ευρωπαϊκή Διοργάνωση Κυπέλλου Καλαθοσφαίρισης Σωματείων Κωφών της DIBF, όμως για πρώτη βρέθηκε στον τελικό όπου και αντιμετώπισε το μεγάλο φαβορί και της φετινής διοργάνωσης, Invasport Dnipro. Εκεί έμεινε στο 74-46, όμως παρόλα αυτά έγραψε τη δίκη του ιστορία καταλαμβάνοντας την καλύτερη θέση της ιστορίας του. Ο γκαρντ μίλησε για το συγκεκριμένο παιχνίδι τον τίτλο αλλά και την ομάδα.
Επίσης αναφέρθηκε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μια ομάδα Κωφών στην Ελλάδα. Εκτός των άλλων είπε πως επιλέχθηκε να κοουτσάρει το σύνολο ο Γιώργος Γωνιωτάκης αλλά και τους στόχους που έχει βάλει εκείνος ως παίκτης αλλά και ως άνθρωπος από εδώ και στο εξής.
Όταν ξεκίνησε ο Μινωας από την Κρήτη είχες σκεφτεί ότι θα φτάσει κάποια στιγμή σε πανευρωπαϊκό μετάλλιο;
«Το 2012 με προσωπική μου πρωτοβουλία δημιουργήθηκε η ομάδα μπάσκετ στο σύλλογο του Μινωα Κρήτης. Στο παρελθόν τρεις φορές καταφέραμε να περάσουμε στην 4αδα στο Eurocup deaf αλλά δεν είχαμε καταφέρει να πάρουμε μετάλλιο. Φέτος είναι η 1η φορά. Από την αρχή που δημιουργήθηκε η ομάδα πίστευα ότι μπορούμε να καταφέρουμε να φτάσουμε στο βάθρο και φέτος έγινε πραγματικότητα».
Ποσό δικαιωμένος αισθάνεσαι που μια δικιά σου… πρωτοβουλία φέρνει τόσες επιτυχίες;
«Νιώθω υπερήφανος για κάθε μέλος της ομάδας μας ξεχωριστά, παίκτες, προπονητές, διοίκηση και φιλάθλους. Μπορεί να ήταν δική μου ιδέα αλλά μόνος μου δε θα μπορούσα να κάνω τίποτα, όλοι μαζί τα καταφέραμε».
Τι δυσκολίες μπορεί να συναντήσει μια ομάδα μπάσκετ κωφων, σε ένα πρωτάθλημα, πόσο μάλλον ευρωπαϊκό; Υπάρχουν άνθρωποι που στηρίζουν το όραμα σας;
«Στο πανελλήνιο πρωτάθλημα τα πράγματα είναι εύκολα, γιατί γνωριζόμαστε λίγο πολύ όλοι οι Έλληνες παίκτες μεταξύ μας. Όταν συμμετέχουμε όμως σε πρωταθλήματα στο εξωτερικό η δυσκολία είναι πολύ μεγαλύτερη, καθώς έχουμε να αντιμετωπίσουμε παίκτες όλων των εθνικών ομάδων που είναι όλοι πολύ καλοί. Σε κάθε μας προσπάθεια με το Μινωα Κρήτης έχουμε πάντα υποστηρικτή μας την Περιφέρεια Κρήτης. Είναι πάντα δίπλα μας και σε ότι χρειαστούμε.
Επίσης έχουμε την υποστήριξη πολλών χορηγών αλλά και όλων των ανθρώπων που αγαπούν το άθλημα και την ομάδα μας».
Τι είναι αυτό το ξεχωριστό στοιχείο που υπάρχει στον Μίνωα και οδηγεί την ομάδα σε τόσες επιτυχίες;
«Ο στόχος της ομάδας μας είναι πάντα ψηλός, δεν παίζουμε απλά για να παίξουμε. Κάθε χρόνο έχουμε στόχο να κερδίσουμε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και να πάμε στο Eurocup.
Για να το καταφέρουμε αυτό προσπαθούμε να κάνουμε καλές μεταγραφές με δυνατούς παίκτες. Το βασικό μας πλεονέκτημα είναι ότι είμαστε μια δεμένη ομάδα, μια οικογένεια και αυτό βγαίνει και στο γήπεδο».
Όντως υπάρχει αυτό το ιδιαίτερο δέσιμο με τον κόουτς Γωνιωτακη, που φαίνεται προς τα έξω να έχει η ομάδα;
«Τον προπονητή μας Γιώργο Γωνιωτάκη δεν τον ήξερα προσωπικά, αλλά τον είχα αντιμετωπίσει ως αντίπαλο προπονητή σε αγώνες της ΕΚΑΣΚ που συμμετέχω. Το 2017 όταν κατακτήσαμε την 4η θέση στην Ολυμπιάδα στην Σαμψούντα της Τουρκίας ο προπονητής Γιώργος Γωνιωτάκης μου έστειλε προσωπικό μήνυμα με ευχές και συγχαρητήρια για την επιτυχία μας και μπορώ να πω ότι ξαφνιάστηκα ευχάριστα! Τοτε σκέφτηκα ότι θα μπορούσαμε να του προτείνουμε να γίνει προπονητής μας στην ομάδα του Μινωα.
Η 1η μου κίνηση ήταν να το συζητήσω με τη διοίκηση του Μίνωα και η απάντηση τους ήταν θετική! Από εκεί και μετά είμαστε παρέα στα γήπεδα με το Μινωα. Εδώ να πούμε και ένα μεγάλο ευχαριστούμε στον Γιώργο Γωνιωτάκη, ο οποίος όλα αυτά τα χρόνια πέρα από την αγάπη του είναι μαζί μας εθελοντικά».
Είσαι ένας αθλητής που αγωνίζεσαι στο τοπικό της ΕΚΑΣΚ έχεις συμμετοχή στην εθνική, ποιοι είναι οι στοχοι σου τόσο όσον αφορά το μπάσκετ αλλά και γενικότερα τη ζωή;
«Καθώς συμμετέχω σε πολλές ομάδες με διαφορετικά πρωταθλήματα, πηγαίνω βήμα βήμα τη φορά. Στόχος μου τώρα ήταν να πάμε καλά στο Eurocup, όπου και τα καταφέραμε λαμβάνοντας τη 2η θέση, επόμενο βήμα είναι να τα πάμε καλά με την ομάδα του ΟΑΧ στην ΕΚΑΣΚ και ο επόμενος μεγάλος στόχος είναι να συμμετέχω του χρόνου τον Νοέμβριο στην Ολυμπιάδα κωφών στο Τόκιο στην Ιαπωνία. Στη ζωή εκτός γηπέδου εύχομαι να είμαι γέρος και υγιής, όπως και η οικογένεια μου για να μπορώ να προσφέρω τόσο σε οικογενειακό επίπεδο όσο και σε επαγγελματικό και κοινωνικό».
Η κοινωνία ανταποκρίνεται σε αυτή σας την προσπάθεια; Πόσο εύκολα ένα παιδί με κώφωση μπορεί να ενταχθεί και να ασχοληθεί με το άθλημα στην Ελλάδα αλλά και εδώ στην Κρήτη;
«Το να είσαι κωφός στην Ελλάδα έχει από μόνο του πολλές δυσκολίες αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. Όσον αφορά το μπάσκετ είναι δύσκολο για τα κωφά παιδιά να ενταχθούν σε ομάδες, γιατί δεν υπάρχουν πολλά παιδιά κωφά όσα ακούοντα. Θέλει πολύ επιμονή, υπομονή και πολύ προσωπική δουλειά. Νιώθω βέβαια πολύ τυχερός που στο νησί μας έχουμε ομάδα κωφών γιατί είναι λίγες οι ομάδες αυτές στην Ελλάδα»