Ο Γιάννης Κουνδουράκης στη διάρκεια της διαδρομής στα Μονοπάτια της Κνωσού και του Γιούχτα knossos run
Ο Γιάννης Κουνδουράκης στη διάρκεια της διαδρομής

Ένας εκ των αθλητών του αγώνα, ο Γιάννης Κουνδουράκης με επιστολή του μας περιγράφει πώς έζησε την διοργάνωση.

“Με χαρά έλαβα μέρος στον 6ο αγώνα “στα Μονοπάτια της Κνωσού και του Γιούχτα knossos run 23χλμ 1100+».

Ήταν η 6η φορά που παίρνω μέρος μιας και είναι στην πόλη που ζω και πρέπει να στηρίζουμε τέτοιες διοργανώσεις!

Το πρωινό λοιπόν της Κυριακής στάθηκα στην εκκίνηση για να ξαναζήσω την εμπειρία που ξεκινά από τον αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού και τερματίζει στο χωριό Αρχάνες!

Η διαδρομή είναι πανέμορφη εναλλάσσοντας εικόνες που δεν πιστεύεις ότι υπάρχουν τόσο κοντά στο Ηράκλειο.

Τα πρώτα χλμ. πέρασαν γρήγορα αφού είναι σε αγροτικό δρόμο, τα δύσκολα άρχισαν μετά το 5,5 που η ανηφόρα μεγαλώνει. Στο 7ο βέβαια σε αποζημιώνει μιας και το φαράγγι που ακολουθούσε είναι φανταστικό, τεχνικό μονοπάτι σχετικά εύκολο. Από το 8,5-10,5 χλμ. ακολουθούσε άσφαλτος με ελαφριά ανηφόρα για να σε οδηγήσει στο μινωικό νεκροταφείο Φουρνί.

4 χλμ. που άρχιζαν με μονοπάτι πάνω σε πλάκες και μετά χωματόδρομο σε πευκοδάσος και τελείωνε με κατέβασμα σε καλντερίμι (που θέλει προσοχή).

Τα επόμενα 3 χλμ. ήταν άσφαλτος,1 κατηφόρα (έτσι για ξεκούραση) και τα 2 πολλή ανηφόρα για να πας στη θέση Ανεμοσπηλιά. Ήδη το ρολόι έγραφε 16,5χλμ και 700+,ήξερα ότι έχω να ανέβω ακόμα 400+ σε 2 χλμ μόλις, ενυδάτωση λοιπόν και πάμε να ανέβουμε στον Γιούχτα (το ιερό βουνό του μινωικού πολιτισμού) τα πόδια βαριά και στα πρώτα μέτρα το δείχνουν.

Με πόνο στους τετρακέφαλους φτάνω στο ιερό κορυφής (804 υψόμετρο) στο 1,5 χλμ. φαίνεται η εκκλησία. Λέω να τρέξω λίγο μπας και με αφήσουν οι κράμπες. Καλά έκανα γιατί σιγά-σιγά όλα πέρασαν! Φουλ κατηφόρα τώρα, τεχνικό κομμάτι με πολλές πέτρες, ευτυχώς το ξέρω καλά και έτσι περνάω και τρία άτομα. Και έτσι με ανεβασμένο το ηθικό πάω προς το χωριό για τερματισμό!

Εκεί με περιμένει η γυναίκα με τον γιο μου, ο πιο όμορφος τερματισμός!

Μπορεί να μην έκανα ατομικό ρεκόρ (ζέστη και κούραση από τη δουλειά) αλλά όλα ήταν άψογα.

Ευχαριστώ πολύ τον φίλο και συναθλητή Καμπαξή Παντελή για την άψογη οργάνωση του αγώνα. Ραντεβού τού χρόνου!”.