Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Δ. Ηρακλείου στις 8/10/2018, ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων των αθλουμένων στο κολυμβητήριο του «Λίντο» ανέδειξε την απαράδεκτη από κάθε άποψη απόφαση του ΔΣ του ΕΑΚΗ να επιβάλει νέο κεφαλικό φόρο 5€ ανά αθλούμενο στο κολυμβητήριο και όχι μόνο. Ήδη έχει επιβάλλει 2€ ανά αθλούμενο στο Εθνικό Στάδιο (Κόρακα) και στο κλειστό γυμναστήριο «Λίντο» αντίστοιχα.
Η Λαϊκή Συσπείρωση του Δήμου Ηρακλείου σε ανακοίνωσή της αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Η κίνηση αυτή του ΕΑΚΗ εντάσσεται στη λογική «το κράτος δεν δίνει χρήματα άρα πλήρωσε αθλούμενε ή γονέα αν θέλεις να έχεις εσύ ή το παιδί σου τις στοιχειώδεις υπηρεσίες». Δυστυχώς αυτή η λογική δεν είναι καινούργια. Δεν την έφερε για πρώτη φορά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, από την οποία έχουν διοριστεί τιμητικά τα μέλη του ΕΑΚΗ. Αποτελεί πάγια πολιτική των κυβερνήσεων καθώς και της συντριπτικής πλειοψηφίας των τοπικών Αρχών (Δήμων και Περιφέρειας).
Ονομάζεται «ανταποδοτικότητα» και σημαίνει στην πράξη άλλη μια φορολογία.
Αυτή την πολιτική αποδέχονται και οι δημοτικές Αρχές στο Δ. Ηρακλείου. Θέλεις καθαριότητα; Πλήρωσε τέλη καθαριότητας. Θέλεις να έχει φως η γειτονιά σου; Πλήρωσε τέλη ηλεκτροφωτισμού. Θέλεις να αθληθείς στο Παγκρήτιο Στάδιο;
Πλήρωσε συνδρομή. Θέλεις το παιδί σου να πάει στον παιδικό σταθμό –αν φυσικά είσαι τυχερός και το πάρουν; Πλήρωσε τροφεία. Ακόμα και στο..θάνατο πληρώνουμε στο δημοτικό κοιμητήριο τέλη. Φόροι και τέλη χωρίς τελειωμό για κάθε περίσταση και δραστηριότητα. Μόνο την …ανάσα μας δεν έχουν φορολογήσει ακόμη!
Επειδή πλησιάζουν και εκλογές για δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια ας έχουν το νου τους τα λαϊκά στρώματα.
Η διοίκηση του ΕΑΚΗ (με πρόεδρο δημοτική σύμβουλο της παράταξης ΣΥΡΙΖΑ/ΛΑΕ) και οι δημοτικοί σύμβουλοι της πλειοψηφίας, μπορεί για πολλά να κάνουν πως διαφωνούν μεταξύ τους αλλά πάντα στο τέλος υπερψηφίζουν το χαράτσωμα των δημοτών στο «χώρο ευθύνης τους» (δημοτικά τέλη και φόρους οι μεν, εισιτήρια στους αθλούμενους οι δε).
Σε τίποτα δεν διαφέρουν από την κεντρική πολιτική σκηνή με το γνωστό διπολικό παιχνίδι των τάχα μεγάλων μεταξύ τους διαφωνιών αλλά της ομόθυμης ψήφισης των μνημονίων (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ κ.ά. πλην ΚΚΕ)”.