ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι ατυχία στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει. Άτυχος ήταν ο 51χρονος Ηρακλειώτης βιοπαλαιστής που περίμενε με τη μηχανή του το φανάρι για να πάει στο σπίτι του και του ήρθε το δένδρο κατακέφαλα και τον σκότωσε. Όταν συμβαίνουν αυτά δεν μπορείς να μιλάς για ατυχία επειδή παραμονές της πρεμιέρας τραυματίστηκαν Τσιλιανίδης, Ντουρμισάι και νωρίτερα οι Καμάου, Γρίβας και ξέμεινες από επιθετικούς…

…Όταν  ο προπονητής σου τόνιζε από τον Μάιο ότι δεν πρέπει να φτάσει και φέτος η ομάδα να φορμαριστεί τον Δεκέμβριο λόγω Μουντιάλ και επίσης πριν από ένα μήνα  έλεγε ότι θέλει την ομάδα του έτοιμη όχι στις 20 αλλά στις 15 Αυγούστου…

…Όταν  έχεις όλο τον χρόνο μπροστά σου από τις αρχές Μαρτίου που τελειώνει η κανονική διάρκεια της σεζόν και όπως λες ξεκινάς από τότε τον προγραμματισμό σου…

…Όταν βλέπεις την ομάδα σου να συμπεριφέρεται σαν «τουρίστας» στα πλέι άουτ και να ξευτιλίζεται με τριάρες από Ιωνικούς  και πεντάρες από Βόλους…

…Όταν αναχωρείς για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας στην Ολλανδία έχοντας κάνει μόλις μια μεταγραφική προσθήκη…

…Όταν ξεκινάει το πρωτάθλημα και είσαι η μοναδική ομάδα που δεν έχεις αποκτήσει ακόμα τον βασικό φορ και όλες οι υπόλοιπες κινήσεις ήταν της τελευταίας στιγμής…

…Όταν ακόμα και τον Φαν Ντάινεν  που δεν τον υπολογίζεις αλλά έχει παίξει σχεδόν σε όλα τα φιλικά τον αφήνεις να φύγει τρείς μέρες πριν την έναρξη του πρωταθλήματος…

…Όταν παίρνεις στην αποστολή ένας 18χρονο παιδί το οποίο είχες αγνοήσει στην προετοιμασία και περιμένεις να μπει για να σε ξελασπώσει…

…Όταν ξεκινάς βασικό ένα ποδοσφαιριστή που έχει κάνει μόλις τρείς προπονήσεις και όσο καλός κι αν είναι ακόμα δεν γνωρίζει ούτε τα ονόματα των συμπαικτών του…

…Όταν άλλη ομάδα είσαι στην προετοιμασία και άλλη στο πρωτάθλημα…

…Όταν γενικά έχεις καταστρατηγήσει ως ομάδα τους κανόνες της ποδοσφαιρικής λογικής και μόνο ο τερματοφύλακας παίζει στην κανονική του θέση…

Τότε δεν σου φταίει τίποτα και κανένας που πας  στην πρεμιέρα με μόλις ένα επιθετικό, που η ομάδα είναι τελείως απροετοίμαστη και έρχεται ένα δυνατό χαστούκι που σε κάνει να βλέπεις αστεράκια(και δεν είναι…του Τσάμπιονς Λιγκ).

Τότε, δεν υπάρχει πλέον χρόνος. Στέρεψε κι αυτός  μαζί με τις δικαιολογίες. Το πρωτάθλημα ξεκίνησε και δεν μπορεί να(σε)περιμένει. Δεν μπορείς να λες ότι χρειάζεται χρόνος όταν είχες όλο το χρόνο μπροστά σου και τον άφησες να περνάει όπως οι Σκωτσέζοι περιμένοντας να ωριμάσει το ουίσκι.

Τότε δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις, γιατί εδώ μιλάμε για ποδόσφαιρο και όταν καταργείς τους κανόνες  του  δεν δικαιούσαι να  βάζεις ψηλά τον πήχη γιατί την εικόνα σου όταν θα επιχειρήσεις να τον περάσεις δεν θα ήθελες να την δει κανείς…