Μπασκετικές αναμνήσεις, μέρος… Έχουμε χαθεί στους αριθμούς, αφού ο Μιχάλης Δασκαλάκης μέσα – πλέον – από το FB (κρΑχ πραγματικό προχθές που κατέρρευσε!) δεν αφήνει κανέναν μπασκετικό να ξεχάσει. Συνεχώς τους υπενθυμίζει τη ζωή τους, τη ζωή που έζησε μέσα (κυρίως) από την οικογένεια της ΓΕΗ.
Βέβαια έχει την πίκρα ότι “κοίταζα περισσότερο τα παιδιά της ΓΕΗ παρά τα δικά μου όταν ήταν μικρά, αλλά έχω μία υπέροχη γυναίκα που με στήριξε”, μας είπε… εμπιστευτικά!
Και τα δικά του παιδιά μπορεί να του έχουν χαρίσει εγγόνια και καθημερινά χαίρεται την οικογένειά του, όμως και τα μπασκετικά δεν τον αφήνουν χωρίς αγάπη.
“Αρκεί ένα λεπτό για να ερωτευτείς, μία ώρα για να συμπαθήσεις και μια μέρα για να αγαπήσεις αλλά δεν αρκεί μία ολόκληρη ζωή για να ξεχάσεις”, είχε πει ο Όσκαρ Ουάιλντ. Και τα κορίτσια (και όχι μόνο, μια και τ’ αγόρια παλαιότερα είχαν πράξει κάτι παρόμοιο) της ΓΕΗ δεν ξεχνούν (όπως και ο υπογράφων) τον μέντορά τους αλλά και ο Δασκαλάκης συνεχίζει να είναι κοντά τους σε κάθε ευκαιρία.
Όπως προχθές, σε συνάντηση (reunion) που διοργάνωσαν – άλλο λοιπόν το FB για τις αναμνήσεις κι άλλο το διά ζώσης – στη “Θαλασσινή Αύρα” όπου είχε μπόλικη αύρα από μπάσκετ. Επί 5 ώρες, με οικοδέσποινα την Ελένη Παπαδάκη. Και του 77χρονου κόουτς του φάνηκαν λίγες…
“Μια πρώτη συνάντηση (reunion) μετά απο καιρό των αθλητριών της ΓΕΗ έγινε στη “Θαλασσινη Αύρα” με την οικοδέσποινα Ελένη Παπαδάκη να μας ανεβάζει με τα τραγούδια της. Είχαμε αρκετό καιρό να τα πούμε από κοντά και να θυμηθούμε παλιές ωραίες στιγμές που πέρασε μαζί όλη αυτή η αγαπημένη παρέα της ΓΕΗ. Δεν τα προλάβαμε βέβαια όλα μέσα σε 5 ώρες.
Αλήθεια, πότε πέρασαν; Κι ετσι μέχρι το τέλος του μήνα η δεύτερη συνάντηση μαζί με τις απούσες που δεν μπόρεσαν, θα δώσει νέες εκπλήξεις και μοναδικές χαρές που προσφέρουν μόνο τα αγαπημένα πρόσωπα αυτής της οικογένειας της ΓΕΗ που πάντα ζει στις καρδιές μας”, έγραψε ο κόουτς. Ε, πώς να τα πούνε όλα;
Ήταν εκεί κορίτσια – αθλήτριες τριών γενεών και ο Μιχάλης (μας) έχει κοουτσάρει πάνω από 2.000 αγώνες, χωρίς παρακαλαώ να δεχτεί τεχνική ποινή, με την ΓΕΗ (διέκοψε το τμήμα μπάσκετ το 2005-06) να διατηρεί το ρεκόρ των 11 συνεχόμενων σεζόν γυναικείας ομάδας σε εθνική κατηγορία. Με συγχωρείς, κόουτς, αλλά η ΓΕΗ (κορίτσια) έχει κι άλλο ρεκόρ. Διά στόματος ή καλύτερα γραψίματος από την παλιά, την Ουρανία Ρινακάκη.
“Έχω παίξει σε τρεις ομάδες στο Ηράκλειο. Αυτό το “Follow up ” της ΓΕΗ δεν το έχει καμία άλλη (όσο τουλάχιστον ξέρω). Τη διαφορά την κάνει ένας. Κι εκείνος είναι ο Μιχάλης Δασκαλάκης. Ο ευπατρίδης του ηρακλειωτικου, και όχι μόνον, μπάσκετ .
Κι όσο κι αν, κατά τη γνώμη μου, τα reunion γενικώς αφήνουν μια γλυκόπικρη γεύση όπως οι αναμνήσεις, κάθε φορά που συναντιόμαστε βρίσκουμε τον τρόπο να δυναμώνουμε τους δεσμούς μας και μεταξύ μας και με το άθλημα που αγαπήσαμε και να κλείνουμε το επόμενο ραντεβου. Να είναι καλά ο αίτιος Μιχάλης Δασκαλάκης”.
Λοιπόν, δεν έχει καθόλου άδικο…
Τυχερός, λοιπόν, ο Μιχάλης Δασκαλάκης που όμως δεν έχει ξεχάσει να δίνει εντολές! Γεωργία Γαλυφιανάκη, ακούς;
“Ελένη Παπαδάκη εκτός από την πρωτιά στη “φωνή” είσαι πρώτη και στις ασίστ… Δεν το ξέχασες το άθλημα, με τις υπόλοιπες να σκοράρουν όλες η κάθε μια με τον τρόπο της. Κι εσύ Γεωργία Γαλυφιανάκη την άλλη φορά από την Αθήνα να έρθεις μαζί με την Ελένη Δρετάκη. Τελείωσε!!
Κορίτσια μου σας ευχαριστώ όλες για τις ξεχωριστές στιγμές που μου δώσατε πάλι… Η ΓΕΗ έχει κάνει καλή δουλειά!”.
Η Παπαδάκη, που είχε και την ευθύνη να τραγουδά, βλέποντας συναθλήτριές της κι όχι μόνο, να το ευχαριστιούνται, έγραψε:
“Απίστευτες στιγμές περνάμε όλα τα χρόνια μαζί σας κύριε Μιχάλη… Η οικογένεια της ΓΕΗ θα είναι για πάντα στις καρδιές μας και στην ζωή μας… Χάρηκα πολύ που σας είδα όλους και έρχονται και άλλες συναντήσεις. Σας αγαπάω όλους και μου είχατε λείψει”.
Στην όμορφη αυτή βραδιά ήταν: Εύα Μαυρογιάννη, Βάσω Γιαλούση, Ουρανία Ρινακάκη, Μαρία Χαραλαμπάκη, Ειρήνη Βλαχάκη, Γεωργία Γαλυφιανάκη, Αγγελική Φραγκάκη, Βάνα Γαλυφιανάκη, Δοσία Χανιωτάκη, Ρίτσα Πετρόσογλου, Εβελίνα Μπάκιντα και Ελένη Παπαδάκη.
Άντε, κορίτσια, και στην επόμενη με το καλό!