Οι λόγοι της μεγάλης κατρακύλας του ΟΦΗ

Άλλη μια χρονιά που ξεκίνησε με όνειρα και φιλοδοξίες καταλήγει να παίρνει διαφορετική μορφή  για τον ΟΦΗ. Από κει που η ομάδα ξεκίνησε με στόχο την εξάδα και την είσοδο στα  πλέι οφ στο πρωτάθλημα και την καλή πορεία στο κύπελλο, κυρίως μετά την κλήρωση που γέννησε προσδοκίες τουλάχιστον για την παρουσία στα ημιτελικά, έχει βρεθεί να κυνηγάει την παραμονή στην κατηγορία και με συνθήκες που δεν είναι καθόλου  ευνοϊκές.

Η διαδρομή ξεκίνησε με πατημένο το πόδι στο  γκάζι και τον ΟΦΗ να πετυχαίνει μεγάλες νίκες κόντρα σε Άρη, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ αλλά στην συνέχεια ήρθαν τα πάνω κάτω. Ήδη έχει αλλάξει ένας προπονητής και όπως όλα δείχνουν είναι θέμα χρόνου να αλλάξει και δεύτερος.

Ο Πέπε Μελ που ανέλαβε από τις 14 Δεκεμβρίου, δεν κατάφερε, παρά το βαρύ βιογραφικό που κουβαλάει, να αλλάξει την κατάσταση στον ΟΦΗ και να τον σταματήσει από τον κατήφορο. Ο Ισπανός σε 11 αγώνες σε πρωτάθλημα και κύπελλο μετράει 7 ήττες, 3 ισοπαλίες και μόλις μια νίκη με συνολικό γκολ 7-20. Ανάμεσα στις ήττες ήταν και οι δυο με τον Παναιτωλικό  στο κύπελλο που σήμαναν τον άδοξο  αποκλεισμό από τον θεσμό που ήταν το τελευταίο…αποκούμπι μετά την τραγική πορεία στο πρωτάθλημα.

Το αποτέλεσμα,  ωστόσο,  που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η εντός έδρας ήττα από την Κηφισιά που βάζει την ομάδα στην… πρίζα, με τον στόχο πλέον να είναι η παραμονή στην κατηγορία. Κι αν οι δυο βασικοί στόχοι έμειναν ανεκπλήρωτοι εδώ απαγορεύεται να υπάρξει αποτυχία γιατί το τίμημα θα είναι βαρύ.

Το εγχείρημα του Μιχάλη Μπούση, ο οποίος διανύει την 6η του χρονιά στο τιμόνι της διοίκησης, τραντάζεται συθέμελα. Μόνο ένα ισχυρό σοκ μπορεί να σταματήσει την πορεία προς την καταστροφή και για την ώρα αυτό είναι η αλλαγή προπονητή, που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις είναι δρομολογημένη.

Η «Π» θα επιχειρήσει σήμερα να καταγράψει τους βασικούς λόγους που έφεραν τον ΟΦΗ σε αυτό το σημείο.

1. Οι προπονητές

Ο Βάλντας Νταμπράουσκας ενώ είχε την απόλυτη στήριξη από διοίκηση και κόσμο μετά την περσινή πετυχημένη πορεία του και είχε και  όλο τον χρόνο να δουλέψει και να παρουσιάσει την δική του ομάδα υπέπεσε σε τραγικά λάθη.

Σημαντικότερα η εμμονή του με το σύστημα (αν και όταν ήρθε το 3-5-2  δεν ήταν από τα αγαπημένα του το υιοθέτησε πλήρως), η οποία  ήταν τέτοια σε σημείο να αποψιλώσει την ομάδα από επιθετικούς καθώς  και η απαίτηση του για μικρό ρόστερ. Λάθος αποδείχθηκε και η επιλογή του αντικαταστάτη του με τον Μελ να έχει διαφορετική νοοτροπία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένας προπονητής που εκπροσωπεί ένα άλλο τρόπο παιχνιδιού να μην έχει στην διάθεση του τα κατάλληλα εργαλεία για να κάνει την δουλειά του και να προσκρούσει σε τοίχο.

2. Οι χειρισμοί Λυσάνδρου

Καλώς απομακρύνθηκε ο Νταμπράουσκας αλλά κακώς ήρθε ο Μελ. Η επιλογή του Διευθύνοντος Συμβούλου Μηνά Λυσάνδρου ήταν ατυχής γιατί έγινε για λόγους εντυπωσιασμού και όχι ουσίας. Ο Μελ είναι ένα καλό όνομα στην χώρα του, με πλούσιο βιογραφικό σε καλές ομάδες αλλά η φιλοσοφία του είναι δεν ταιριάζει με το υλικό που βρήκε στον  ΟΦΗ.

Ακόμα κι έτσι πάντως το πρόβλημα μπορούσε να διορθωθεί αν γίνονταν οι κατάλληλες μεταγραφικές κινήσεις και στον σωστό χρόνο.

Ο Μελ από την πρώτη στιγμή ζήτησε ενίσχυση αλλά και οι  μεταγραφές καθυστέρησαν και δεν ήρθαν οι παίκτες που ήθελε ο Ισπανός. Ο κ. Λυσάνδρου που χειρίστηκε τα μεταγραφικά έχει την απόλυτη ευθύνη σε αυτό το κομμάτι.

3. Οι προτεραιότητες της διοίκησης

Την μεταγραφική περίοδο του Γενάρη το ρόστερ του ΟΦΗ χρειαζόταν ενίσχυση και όχι αποδυνάμωση.

Η διοίκηση την ώρα που θα έπρεπε να  διαπραγματεύεται  τις μεταγραφές είχε βάλει ως προτεραιότητα τις πωλήσεις ποδοσφαιριστών. Στόχος να μπουν χρήματα στα ταμεία της ομάδας. Κι αν η αποχώρηση του Καρώ δεν προσμετράται στις απώλειες δεν ισχύει το ίδιο και για τους Πασαλίδη, Ντίκο που αν όχι βασικοί θα ήταν τουλάχιστον υπολογίσιμες μονάδες στο rotation.

Ο ΟΦΗ είχε οικονομικά οφέλη από αυτές τις παραχωρήσεις αλλά αγωνιστικά βγήκε ζημιωμένος.

Ο κ. Λυσάνδρου λειτούργησε προφανώς βάσει του πλάνου  που έθεσε η ιδιοκτησία και εκ του αποτελέσματος  αποδείχθηκε καλός διαχειριστής αλλά ως υπεύθυνος του ποδοσφαιρικού τμήματος απέτυχε παταγωδώς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του πρόχειρου σχεδιασμού ότι ο ΟΦΗ τρέχει τελευταία ώρα των μεταγραφών να βρει στόπερ  για να καλύψει το κενό που αφήνει ο τραυματισμός του Μπρεσάν.

4. Το τετράμηνο του τρόμου

Η εικόνα του ΟΦΗ εντός αγωνιστικού χώρου τους τέσσερις τελευταίους μήνες τρομάζει. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και λένε την(πικρή) αλήθεια. Η χειρότερη επίθεση στο πρωτάθλημα με μόλις 17 γκολ και άμυνα που έχει δεχθεί γκολ στα 18 από 21 παιχνίδια. Η ειρωνεία είναι ότι κράτησε το μηδέν με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ στο Ηράκλειο όπου κέρδισε τους αντιπάλους του και το τρίτο ματς ήταν με την Κηφισιά στο ουδέτερο της Λαμίας.

Παίκτες όπως ο Τοράλ και ο Μπάκιτς που ήταν από τους πρωταγωνιστές πέρυσι παραμένουν ´άσφαιροιª στο πρωτάθλημα ενώ ο Φελίπε είναι πρώτος σκόρερ με μόλις 4 γκολ και γενικά το σκοράρισμα παραμένει άλυτος γρίφος.  Το πρόβλημα ωστόσο για τον ΟΦΗ δεν είναι μόνο ότι δεν σκοράρει αλλά ότι δεν δημιουργεί ενώ δέχεται συνεχώς γκολ από κακές επιστροφές στο  αμυντικό transition.

5. Όλοι περιμένουν τον Μπούση

Όταν μια ομάδα δεν πάει καλά ο κύριος υπεύθυνος είναι ο επικεφαλής της. Στην προκειμένη περίπτωση την μεγαλύτερη ευθύνη για την πορεία του ΟΦΗ έχει ο Μιχάλης Μπούσης. Λίγο η διαφορετική νοοτροπία του, λίγο η απόσταση, λίγο το ότι έχει παραδώσει  την λειτουργία της ΠΑΕ στον Μηνά Λυσάνδρου τον έχουν κάνει να μοιάζει αποκομμένος από την πραγματικότητα.

Έξι χρόνια τώρα, μπορεί να έχει νοικοκυρέψει οικονομικά την ομάδα, να έχει κάνει βήματα στο μάρκετινγκ και τις δημόσιες σχέσεις αλλά ο ΟΦΗ εκτός από ΠΑΕ είναι και ποδοσφαιρική ομάδα και σε αυτό το κομμάτι τα έχει κάνει ρόιδο.

Το θέμα είναι τι σκέφτεται ο ίδιος για το μέλλον του στον ΟΦΗ και αν αναγνωρίζει τα λάθη του για να τα διορθώσει. Το 2025 γιορτάζεται το ιωβηλαίο των 100 χρόνων από την ίδρυση του συλλόγου και είναι μια χρυσή ευκαιρία για μια επανεκκίνηση. Θα είναι έγκλημα ο ΟΦΗ να μην βρίσκεται μεταξύ των κορυφαίων του ελληνικού ποδοσφαίρου…