Να μιλήσουμε με όρους μεταφυσικής, ή ποδοσφαιρικής λογικής για το παιχνίδι του ΟΦΗ στην Τρίπολη;
Το να μην έχει νίκη η κρητική ομάδα σε 14 αγώνες σε αυτό το γήπεδο σε επίπεδο μεγάλης κατηγορίας είναι ένα θέμα που σηκώνει συζήτηση αλλά η μεταφυσική είναι ένα ωραίο μυστήριο άλλοθι για να κρύψει αδυναμίες και προβλήματα-και ο ΟΦΗ είχε πολλά από αυτά στο ματς με τον Αστέρα.
Το 3-0 έκανε θόρυβο γιατί ο ΟΦΗ προερχόταν από δυο σερί νίκες σε πρωτάθλημα και κύπελλο με ισάριθμες ανατροπές. Ποτέ όμως δεν κερδίζεις ένα παιχνίδι, έχοντας στο μυαλό σου τι έκανες στο προηγούμενο.
Το ότι ο ΟΦΗ κέρδισε ΠΑΟΚ και Βόλο δεν σημαίνει ότι έγινε αυτόματα, η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε ο Λαμπρόπουλος στις δηλώσεις του μετά το τέλος της αναμέτρησης. Μια χαρά τα είπε ο αρχηγός. Αν κάποιοι το πίστεψαν κακό του κεφαλιού τους- το ίδιο ισχύει και για τους άλλους που όταν χάνει ο ΟΦΗ φέρνουν την καταστροφή. Αν δει κανείς τα περισσότερα φετινά παιχνίδια του ΟΦΗ αυτό που θα διαπιστώσει είναι ότι όταν νικάει το οφείλει στην επίθεση του. Τρία γκολ με Άρη, τρία με Βόλο στο πρωτάθλημα, τρία στις Σέρρες, τρία με Βόλο στο κύπελλο, δυο με ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα, δυο με Παναιτωλικό στο κύπελλο. Από την αρχή της χρονιάς όμως, από τα πρώτα φιλικά το πρόβλημα ήταν και εξακολουθεί να είναι η άμυνα- ο ΟΦΗ δεν έχει φτιαχτεί για να αμύνεται και αυτό πληρώνει στις απώλειες που έχει μέχρι τώρα.
Σε 17 αγώνες φιλικούς και επίσημους από το καλοκαίρι μόνο σε δυο κράτησε το μηδέν: στα ματς προετοιμασίας με Καλλιθέα στο Ηράκλειο(0-0) και με Ατρόμητο στο Περιστέρι(1-0). Στα υπόλοιπα τρία από ΑΕΚ και Αστέρα δυο από Άρη, Παναιτωλικό (πρωτάθλημα), Πανσερραικό, ένα από Παναθηναικό, Βόλο (πρωτάθλημα), Λεβαδειακό, ΠΑΟΚ, Ατρόμητο, ένα από Παναιτωλικό και Βόλο στο κύπελλο τρία από Μπέβερεν και Μπέρσχοτ, ένα από Μπρέντα μας κάνουν σύνολο 26. Πριν φύγει ο Δέλλας αυτό είχε στο μυαλό του για να διορθώσει αλλά δεν πρόλαβε και η υποχρέωση πέρασε στα χέρια του διαδόχου του Μίλαν Ράσταβατς που ούτε κι αυτός πρόλαβε-όχι ακόμα τουλάχιστον.
Ο Σέρβος προπονητής που στις προηγούμενες ομάδες του διακρινόταν για την συντηρητική του φιλοσοφία, μπαίνοντας σε μια έτοιμη ομάδα με μια συγκεκριμένα νοοτροπία απέφυγε να παρέμβει: από την μια έκανε πολύ καλά γνωρίζοντας και ο ίδιος ότι θα ήταν μεγάλο ρίσκο να το επιχειρήσει αλλά από την άλλη το πρόβλημα διαιωνίζεται και λύση δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Είναι καλό να υπάρχει το επιθετικό dna αλλά μόνο αν συνοδεύεται και με κάλυψη από την άμυνα και ο ΟΦΗ αυτό δεν το έχει και δεν είναι θέμα(μόνο) των αμυντικών.
Η βαριά ήττα στην Τρίπολη ήρθε απλά να το υπενθυμίσει σε όσους το ξέχασαν μετά τις τελευταίες σημαντικές νίκες. Τα υπόλοιπα για τις κατάρες και τα μεταφυσικά φαινόμενα είναι απλά για να έχουμε να γράφουμε. Αν παίξεις μπάλα θα κερδίσεις ακόμα και στο Μπερναμπέου μια στις χίλιες. Στην Τρίπολη ο ΟΦΗ ποτέ δεν ήταν καλύτερος όλα αυτά τα χρόνια και ποτέ δεν ποτέ δεν έφτασε κοντά στο να πάρει τη νίκη.
Ακόμα και το γκολ είναι δυσεύρετο σε αυτό το γήπεδο: τελευταίος παίκτης του ΟΦΗ που σκόραρε εκεί ήταν ο Δεληγιαννίδης στις 15/12/2018 στην ήττα με σκορ 2-1.
Ενδεχομένως να κάνει και καλό στον ΟΦΗ αυτή η ήττα-το είχε πει και ο Πιτίνο ότι οι ήττες είναι σαν το λίπασμα: βρωμάνε αλλά κάνουν καλό. Αν σκεφτούμε, μάλιστα, ότι πιθανότατα θα βρει τον Αστέρα μπροστά του και στον δρόμο προς τον τελικό του κυπέλλου, είναι καλύτερα που ήρθε τώρα η σφαλιάρα για να την…ακούσουν όλοι στον οργανισμό και να προετοιμαστούν για την συνέχεια. Ούτως ή άλλως πρέπει να αλλάξει η αμυντική προσέγγιση για να σταματήσει να ξεκινάει η ομάδα με ένα γκολ παθητικό από τα αποδυτήρια.
Ο Ελένιο Ερέρα που έκανε γνωστό το κατενάτσιο σε ολόκληρο τον κόσμο είχε πει «Αν ο έρωτας περνάει απ’ το στομάχι, τότε οι τίτλοι φιλτράρονται μέσα από μια ισχυρή άμυνα». Από τον ΟΦΗ δεν ζητάει κανείς να παίξει κατενάτσιο αλλά και λίγη άμυνα δεν βλάπτει…