Ο Τούρκος αθλητής της σκοποβολής εξήγησε γιατί έχει το χέρι στη τσέπη σε κάθε του βολή

Η σεμνότητα είναι τρόπος ζωής για τον Τούρκο «αργυρό» Ολυμπιονίκη της σκοποβολής, Γιουσούφ Ντικέτς, ο οποίος κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στο μεικτό ομαδικό αγώνισμα 10 μέτρων με αεροβόλο πιστόλι και άθελα του, έγινε διάσημος, μετά τις φωτογραφίες που τον δείχνουν ν’ αγωνίζεται σχεδόν… αδιάφορος, με το χέρι στην τσέπη, χωρίς προστατευτικά γυαλιά ή κράνος, και που έχουν κάνει τον γύρο του κόσμου.

«Είμαι ο ίδιος άνθρωπος… Την επόμενη ημέρα μετά το αργυρό μετάλλιο, όλοι μου μιλούσαν για το πόσες φορές κοινοποιήθηκαν οι φωτογραφίες μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αλλά αυτό δεν με ενδιαφέρει, συνεχίζω την ζωή μου, όπως πριν», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο, από το προπονητήριο, όπου προπονείται στην Άγκυρα.

 

 

Η χαλαρή του πόζα έχει γίνει σύμβολο νίκης, καθώς αρκετοί αθλητές στο Παρίσι, τον μιμήθηκαν μετά την κατάκτηση ενός μεταλλίου, όπως ο σταρ του άλματος επί κοντώ, ο Σουηδός, Αρμάντ Ντουπλάντις.

 

 

Ακόμη και ο «ισχυρός άνδρας» του X, ο Έλον Μασκ, μοιράστηκε ένα βίντεο με τον Ντικέτς, που είχε 170 εκατομμύρια προβολές! Την ίδια ώρα, κυκλοφορούν βιντεοπαιχνίδια ή κινούμενα σχέδια που τον παρουσιάζουν ως μυστικό πράκτορα, μετατρέποντάς τον σε μια φιγούρα σύμβολο αδιαφορίας και αυτοπεποίθησης.

Για τον 51χρονο Ντικέτς, η πραγματική επιτυχία είναι αυτό το Ολυμπιακό μετάλλιο, το πρώτο για την Τουρκία στο αεροβόλο πιστόλι 10 μέτρων.

«Κάποιοι νόμιζαν ότι το χέρι μου στην τσέπη μου ήταν ένδειξη αλαζονείας, δεν ξέρουν τίποτα για εμένα ή για την αθλητική σκοποβολή», λέει γελώντας και προσθέτει: «Το κάνω μόνο για να κρατήσω το σώμα μου πιο σταθερό, για να είμαι σε ισορροπία και για τίποτε άλλο».

Πρώην αξιωματικός της χωροφυλακής που έχει συνταξιοδοτηθεί εδώ και ένα χρόνο, ο Τούρκος Ολυμπιονίκης, προτιμά να πυροβολεί χωρίς προστατευτικό εξοπλισμό: «Αφού φωτογραφίζω με τα δύο μάτια ανοιχτά, δεν νιώθω άνετα με γυαλιά, κράνη ή οποιοδήποτε άλλο αξεσουάρ. Γι’ αυτό δεν τα χρησιμοποιώ».

 

 

Είναι μία επιλογή, που υιοθετεί και η συμπαίκττρια του, Σεβάλ Ιλάϊντα Ταρχάν, η οποία επίσης βάζει το χέρι στην τσέπη, φορώντας ένα σκουφάκι ως μοναδικό αξεσουάρ.

«Μόλις δείξαμε στον κόσμο ότι μπορείς να πετύχεις χωρίς να χρειάζεσαι εξοπλισμό», πιστεύει ο Ντικέτς, ο οποίος εκτιμά πως η στάση του, εκτός από αυτοπεποίθηση, συμβολίζει το Ολυμπιακό πνεύμα:

«Το δίκαιο παιχνίδι, η άρνηση του ντόπινγκ και η δοκιμή του ταλέντου και της ανθρώπινης ανατομίας στη φυσική τους κατάσταση είναι μέρος του Ολυμπιακού πνεύματος. Υπάρχει κάτι όμορφο, φυσικό σε αυτόν τον κόσμο που το εκτίμησε, που με κάνει χαρούμενο».

Είναι επίσης αποτέλεσμα 24 ετών έντονης πρακτικής στη σκοποβολή, ένα άθλημα που άρχισε από την χωροφυλακή, κατακτώντας, πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, πολλά παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

 

 

Ο Ντικέτς προπονήθηκε για τουλάχιστον τέσσερις ώρες την ημέρα και έξι ημέρες την εβδομάδα για έναν χρόνο, προκειμένου να προετοιμασθεί για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ θέλει να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στο Λος Αντζελες, το 2028: «Είμαστε μια από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο, μπορώ να πω μάλιστα ότι είμαστε η καλύτερη. Εργασθήκαμε τόσο σκληρά που καταρρίψαμε ένα Ολυμπιακό ρεκόρ. Απλώς δεν είχαμε τύχη την ημέρα του τελικού».

Ο Ντικέτς αποκάλυψε και μία συνομιλία που είχε με τον Μασκ: «Τον ρώτησα εάν τα ρομπότ θα μπορούσαν να κατακτήσουν ένα μετάλλιο με τα χέρια τους στην τσέπη. Δεν νομίζω, γιατί υπάρχουν πράγματα που ούτε η τεχνολογία, ούτε τα χρήματα μπορούν να επιτύχουν, γιατί απαιτούν καρδιά».