Για πρώτη φορά συμμετείχε στο κυρίως ταμπλό του Γουΐμπλετον ο Γιάννης Βουράκης
Τι δουλειά έχει ένας Ηρακλειώτης στα καρτ του Γουίμπλετον; Εχει και παραέχει αφού είναι ο μοναδικός Ελληνας με χάλκινο διεθνές σήμα διαιτητή (Bronze Badge) και μπορεί άνετα να… τριγυρνάει στα μυθικά αυτά γήπεδα, να βλέπει σπουδαίους αθλητές και να είναι μέρος της διαδικασίας ενός αγώνα.
Ο λόγος για τον Γιάννη Βουράκη που από το παρκέ των γηπέδων μπάσκετ έχει βρεθεί στα χωμάτινα, σκληρά ή με συνθετικό χορτοτάπητα γήπεδα τένις ανά την Ευρώπη, μέσα σε λίγα χρόνια. Κι αν το 2018 για πρώτη φορά βρέθηκε σε προκριματικά ενός Grand Slam φέτος το ξεπέρασε αυτό και παρέμεινε για 12 μέρες στο κυρίως ταμπλό του Wimbledon.
Και όταν του το ανακοίνωσαν πήγε η.. γη να τον καταπιεί διότι… “Είχα κλείσει να πάω σε αγώνες στην πορτογαλία και έπρεπε να αποδεσμευθώ αφού ήθελα να συνεχίσω στο Wimbledon. Εψαχνα αντικαταστάτη αλλά δεν έβρισκα. Την τελευταία μέρα διορίας που μου είχαν βάλει για να απαντήσω, βρήκα τελικά έναν Ουρουγουανό που θα πήγαινε εκεί για διακοπές και έτσι έγινε…”
Ο δρόμος για να φτάσει στη χάλκινη κατηγορία των διαιτητών τένις μόνο με ροδοπέταλα δεν ήταν στρωμένος. Αλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι δεν υπάρχει άλλος στην Ελλάδα. Στην Gold κατηγορία είναι η Εύα Ασδεράκη, για να ξέρετε… Επίσης κάθε χρόνο περίπου 150 αιτήσεις στη σχολή του Αμβούργου κάνουν διαιτητές και περνούν 14 αλλά περνούν 7 τις εξετάσεις. Ε, ο Βουράκης ως καθηγητής πληροφορικης, προγραμμάτισε τη ζωή του, τους στόχους του και τα θέλω του και να τον στην αφρόκρεμα της Ευρωπαϊκής διαιτησίας τένις.
Μότο του, η ρήση του Ανίβα. Οταν δεν υπάρχει δρόμος, τον ανοίγω…
“Η ενασχόλησή μου με το τένις ξεκίνησε στις αρχες του 2000 ως χομπίστας – ερασιτέχνης παίκτης.
Όντας τότε στην ηλικία των 30 αποφάσισα να σταματήσω την αγωνιστική μου δραστηρίοτητα με το μπάσκετ και έψαχνα να βρω ένα αθλημα το οποίο θα μου ταίριαζε και θα με συντρόφευε για την υπόλοιπη ζωή μου. Γρήγορα το τένις με κέρδισε τόσο πολύ ώστε αποφάσισα να παρακολουθήσω μια Εθνική Σχολή Διαιτησίας που θα γινόταν στο Ηράκλειο το 2006, για να μάθω καλύτερα τους κανονισμούς του”, μας λέει ξετυλίγοντας το κουβάρι των αναμνήσεών του.
“Στη συνέχεια μου ζητήθηκε να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου ως Διαιτητής καρέκλας σε ένα διεθνές τουρνουά τένις ITF που θα γινόταν στις αθλητικές εγκαταστάσεις του Θάλασσα club.
Εκεί με είδε ένα Σέρβος επιδιαιτητής ο οποίος με παρότρυνε να συνεχίσω την ενασχόλησή μου με τη διαιτησία διότι φαινόταν ότι μπορούσα να ανταποκριθώ.
Σε εκείνο μάλιστα το τουρνουά γνώρισα και την σημερινή κορυφαία διαιτητή (Gold Badge) Σέρβα Marijiana Veljovic.
Ε, αυτό ήταν για τον Βουράκη. Εμπολιάστηκε για καλά με το άθλημα.
“Την Άνοιξη του 2012 μαζί με τον Αντώνη Καλαιτζάκη και τον Μανώλη Κληρονόμο, σκεφτήκαμε να προτείνουμε στον κ. Σαπουνάκη την διεξαγωγή διεθνών τουρνουά τένις στις εγκαταστάσεις του Lyttos Beach.
Έκτοτε τα συγκεκριμένα τουρνουά διεξάγονται ανελλιπώς μέχρι και σήμερα.
Μέσα από αυτά τα τουρνουά μου δόθηκε η δυνατότητα να εξελίξω τις ικανότητές μου στη διαιτησία και το 2013 να καταφέρω να αποκτήσω το πρώτο διεθνές Σήμα Διαιτητή (White Badge).
Αυτό μου έδωσε τη δυνατότητα να ταξιδέψω στο εξωτερικό (κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες) και να έρθω σε επαφή και με άλλους διαιτητές και επιδιαιτητές”.
Δεν του έφτανε μόνο αυτό. Ηταν και η πανδημία του κοροναϊόυ, ήταν και η άνοδος του τένις στα χώρα λόγω Τσιτσιπά και…
“Έχοντας πλέον αρκετά μεγάλη εμπειρία αποφάσισα ένα βράδυ του 2017 να δηλώσω συμμετοχή στην επόμενη Σχολή Διαιτησίας (Bronze Badge).
Γνώριζα ότι οι πιθανότητες να γίνω αποδεκτός ήταν ελάχιστες διότι αρκετοί άλλοι είχαν προσπαθήσει πριν από εμένα αλλά δε τα είχαν καταφέρει κυρίως διότι οι θέσεις ήταν αρκετά περιορισμένες και οι ενδιαφερόμενοι αρκετοί από όλο τον κόσμο.
Στο μυαλό μου είχα ξεκαθαρίσει ότι παρόλο που οι πιθανότητες να έπαιρνα το σήμα του Bronze Badge ήταν ελάχιστες (τόσο λόγω ηλικία όσο και λόγω πιθανοτήτων – το 50% θα περνούσε), θα προσπαθούσα να προετοιμαστώ όσο καλύτερα μπορούσα.
Για 2 λοιπόν μήνες, έχοντας την αμέριστη συμπαράσταση της οικογένειάς μου και κυρίως της γυναίκας μου Ελένης, αφιέρωσα αρκετές ώρες μελέτης των κανονισμών όλως των διοργανώσεων (ITF, ATP, WTA, Grand Slams, Davis Cup, Fed Cup).
Φτάνοντας στο Αμβούργο και ολοκληρώνοντας τη Σχολή ήμουν απόλυτα ικανοποιημένος με την προσπάθεια που είχα καταβάλει. Τελικά και πάλι προς μεγάλη μου έκπληξη ήμουν στους 7 που έλαβαν τον Σήμα του Bronze Badge Διαιτητή καρέκλας.
Αυτό πλέον ήταν το διαβατήριο για να πάω σε μεγαλύτερα τουρνουά (Challenger) καθώς επίσης να γίνω αποδεκτός και σε πολύ μεγάλα τουρνουά ως διαιτητής γραμμών (Προκριματικά Wimbledon, ATP Doha, WTA Βουκουρέστι, Davis Cup Λιθουανία, Davis Cup, Fed Cup Αθήνα)”.
Οσοι διαιτητές bronze badge θελήσουν, καταθέτουν τα χαρτιά τους για silver και μετά αν η ετήσια έκθεση που κάνουν οι ITF, ATP και WTA με τη δουλειά και τις επιδόσεις τους, το επιτρέπει, φτάνουν στο gold badge.
“Να μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις του”
Ο συμπολίτης μας κ. Βουράκης λόγω ηλικίας (πάνω από 50) δύσκολα θα φτάσει στο gold. Ετσι στοχεύει αλλού…
“Από το 2019 είμαι ορισμένος από την ΕΦΟΑ ως Officiating Manager στην Ελλάδα, με στόχο την ανάπτυξη της Ελληνικής Διαιτησίας Τένις. Τα χρόνια την πανδημίας δυστυχώς δεν μας επέτρεψαν να κάνουμε τα βήματα που θέλαμε, όμως από φέτος γίνεται μια αρκετά μεγάλη προσπάθεια μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους και με την στήριξη της ΕΦΟΑ, να πραγματοποιήσουμε Σχολές σε όλη την Ελλάδα.
Στόχος και όραμα μου είναι μέσα από αυτές τις Σχολές να βγάλουμε διαιτητές οι οποίοι, έχοντας πρωτίστως αγάπη για το τένις, να μπορέσουμε να τους δείξουμε τον δρόμο για την εξέλιξή τους.
Η εμπειρία και οι σχέσεις που έχω αναπτύξει μέσα από την παρουσία μου σε όλες αυτές τις διοργανώσεις, είναι χρήσιμες και θέλω να τις μεταλαμπαδεύσω σε αυτούς που θα έχουν τη διάθεση και το ταλέντο να τις εκμεταλλευτούν”.
Και επειδή για να πετύχεις στόχους πρέπει να κάνεις θυσίες ο κ. Βουράκης σταμάτησε τα μαθήματα Ανάπτυξης Εφαρμογών σε Προγραμματιστικό περιβάλλον σε παιδιά Γ’ Λυκείου και ακολουθεί το δρόμο της επιδιαιτησίας. Δηλαδή οργάνωση διαιτητών, διεξαγωγή αγώνων, σεμινάρια κ.α.
“Φέτος μετά από 23 χρόνια ενασχόλησης με την προετοιμασία-εκπαίδευση παιδιών για την εισαγωγή τους στα Ελληνικά Πανεπιστήμια στο μάθημα της ΑΕΠΠ, αποφάσισα να σταματήσω και να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στα τουρνουά και στη διαιτησία.
Στόχος μου είναι να καθιερωθώ στις επιλογές του κυρίως ταμπλό στο Wimbledon και γενικά στις μεγάλες διοργανώσεις καθώς επίσης να ακολουθήσω τον δρόμο της Επιδιαιτησίας”.