Λένε ότι τα δύσκολα είναι για τους δυνατούς κι ότι αν πέσεις επτά φορές να σηκωθείς 8. Ο Εργοτέλης στα 93 χρόνια της ζωής του είναι μαθημένος στα δύσκολα. Ξεκίνησε από τα χαμηλά, βρέθηκε στα ψηλά, έπεσε αλλά ξανασηκώθηκε.
Γνωρίζει πολύ καλά πλέον το δρομολόγιο και στο νέο ταξίδι που ξεκινάει από τον χωματόδρομο της Α1 ΕΠΣΗ ελπίζει ότι θα βγει ξανά στο ξέφωτο και θα διασχίσει και την άσφαλτο για να βρεθεί στον προορισμό του.
Η πτώση του Εργοτέλη αυτό το καλοκαίρι υπήρξε ηχηρή και ήταν επώδυνη για τον ίδιο. Όμως ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό και οι «κιτρινόμαυροι» μπορεί να βρέθηκαν στο έσχατο σημείο αλλά είναι αποφασισμένοι να παλέψουν γερά για να επιστρέψουν όσο πιο γρήγορα γίνεται στον φυσικό τους χώρο. Το πόσο απέχει ο θρίαμβος από την συντριβή το γνωρίζουν καλά. Η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια και κάποιες φορές είναι άδικη.
Τα 15’ που άλλαξαν την μοίρα
Πολλές φορές οι λεπτομέρειες καθορίζουν την πορεία και ο Εργοτέλης που σήμερα είναι αναγκασμένος να κάνει την επανεκκίνηση του από το τοπικό μετά από 46 χρόνια θα μπορούσε να βρίσκεται στην Σούπερ Λίγκα και να κάνει άλλα σχέδια. Ένα δεκαπεντάλεπτο.
Τόσο απείχε τον Μάιο του 2021 από το να βρεθεί στα σαλόνια της Σούπερ Λιγκ στο μπαράζ της Νίκαιας με τον Ιωνικό αν δεν βρισκόταν κάποιοι να βάλουν… φωτιά στα όνειρα του, να του κλέψουν την χαρά του και την άνοδο μέσα από την αγκαλιά του.
Για 15΄, όσο διάστημα με το γκολ του Κοκκίνη ήταν μπροστά στο σκορ η Σούπερ Λιγκ είχε ανοίξει την πόρτα και τον περίμενε. Η συνέχεια ήταν δραματική, έμοιαζε με ληστεία μετά φόνου αφού αντί να έρθει η άνοδος ο Εργοτέλης βρέθηκε 1,5 χρόνο μετά να εγκαταλείπει και την Σούπερ Λιγκ 2 και τα επαγγελματικά πρωταθλήματα και να ρίχνει μια μεγάλη βουτιά στα τοπικά πρωταθλήματα. Η ομάδα που εκείνη την χρονιά ανέδειξε παίκτες όπως ο Τσέλιος, ο Μανουσάκης, ο Μαζουλουξής, ο Σερβιλάκης, ο Κοκκίνης που αργότερα αποχώρησαν και αγωνίστηκαν ή και αγωνίζονται ακόμα στην μεγάλη κατηγορία πλέον δεν υπάρχει. Είναι μια μακρινή ανάμνηση. Διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη.
Σωτήρας και καταστροφέας ο Σάμι
Στα τέλη Ιουλίου 2017, μετά από διαπραγματεύσεις διάρκειας μιας εβδομάδας και με δεδομένη την απόφαση του Γεώργιου Βρέντζου να παραιτηθεί από την προεδρία της ομάδας, η Γενική Συνέλευση του Ερασιτέχνη αποφάσισε να παραχωρήσει τα κλειδιά της ΠΑΕ στον Αιγύπτιο επιχειρηματία Μάγκεντ Σάμι, ιδιοκτήτη τότε της Αιγυπτιακής Γουάντι Ντέγκλα και της Βελγικής Λιρς.
Ο Σάμι εμφανίστηκε ως σωτήρας και ήταν αφού η παρουσία του απέτρεψε την διάλυση και την επιστροφή στα τοπικά πρωταθλήματα. Ερχόμενος στο Μαρτινέγκο υποσχέθηκε ανάπτυξη των υποδομών και ένα πενταετές πλάνο που προέβλεπε καλή πορεία και άνοδο στην Σούπερ Λιγκ εφόσον προκύψει.
Την πρώτη περίοδο Σάμι στην Φούτμπολ Λιγκ, ο Εργοτέλης υπό την καθοδήγηση του Τάκη Γκώνια τερμάτισε στην 9η θέση. Μετά την αποχώρηση του Γκώνια για την Αίγυπτο όπου ανέλαβε την έταιρη ομάδα του Σάμι Γουάντι Ντέγκλα, ο Εργοτέλης προχώρησε το μοντέλο του με τον Νίκι Παπαβασιλείου. Το 2018, η ομάδα εξαργύρωσε την φιλοσοφία της με μια εκπληκτική για τα δεδομένα της ομάδας πορεία στο κύπελλο Ελλάδας όπου κατάφερε να κερδίσει και να αποκλείσει τον Άρη στην φάση των ομίλων, και εν συνεχεία απέκλεισε σε διπλά παιχνίδια τον ΟΦΗ, φτάνοντας μέχρι τους «8», και ισοφαρίζοντας έτσι την καλύτερη του επίδοση στον θεσμό από το 1986.
Στο πρωτάθλημα της Football League, ο Εργοτέλης έχασε ελάχιστα την ευκαιρία να παίξει σε αγώνα πλέι-οφ ανόδου τερματίζοντας μόλις 4 βαθμούς πίσω από τη δεύτερη θέση. Ωστόσο, αφαιρέθηκαν από την ομάδα τρεις βαθμοί καθότι “κόπηκε” στη διαδικασία επιτήρησης της ΕΠΟ, και έτσι τερμάτισε εν τέλει στην 4η θέση, εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή της στο νεοσύστατο πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ 2, που προέκυψε έπειτα από αναδιάρθρωση των Κατηγοριών.
Στην αρχή της επόμενης σεζόν ωστόσο η ομάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με την ξαφνική αποχώρηση του Παπαβασιλείου για τον Πανιώνιο, με τον Γιάννη Ταουσιάνη να αναλαμβάνει καθήκοντα νέου προπονητή. Σε μια αγωνιστική χρονιά όπου το πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ 2 διακόπηκε λόγω της πανδημίας ο Εργοτέλης, τερμάτισε 7ος με 29 βαθμούς.
Από τον παράδεισο στην κόλαση
Η επόμενη σεζόν ήταν και η κομβική καθώς οι «κιτρινόμαυροι» διεκδίκησαν μέχρι τέλους την άνοδο στην μεγάλη κατηγορία. Με την καθοδήγηση του Γιάννη Ταουσιάνη τερμάτισαν στην 4η θέση με 36 βαθμούς και πήραν μέρος στα πλέι οφ με Ιωνικό, Ξάνθη, Λεβαδειακό, Χανιά και Διαγόρα. Στο παιχνίδι με τον Ιωνικό στην Νίκαια αν και προηγήθηκαν με 1-0 έχασαν με 2-1 λόγω της σφαγιαστικής διαιτησίας του Φωτιά. Τερμάτισαν στην 4η θέση των πλέι οφ με 48 βαθμούς πίσω από τον Ιωνικό (53’) που ανέβηκε απευθείας την Ξάνθη (51’) που πήγε στα μπαράζ και τον Λεβαδειακό (50’).
Για να φτάσουμε στην… αποφράδα χρονιά 2021-22 με το πρωτάθλημα της Σούπερ Λιγκ να αλλάζει και να διεξάγεται με 34 ομάδες χωρισμένες σε δυο ομίλους των 17. Η πολιτεία αθέτησε τις υποσχέσεις της για την χρηματοδότηση των ομάδων και στην διάρκεια της σεζόν το… καράβι του Εργοτέλη άρχισε να μπάζει νερά αφού ο καπετάνιος του το άφησε ακυβέρνητο. Ο Σάμι που στο μεταξύ είχε χάσει και τις άλλες δυο ομάδες του που υποβιβάστηκαν άρχισε να αδιαφορεί και να αφήνει τον Εργοτέλη στην τύχη του.
Ουσιαστικά είχε πάψει από τον Γενάρη του 22 να ενισχύει την ομάδα οικονομικά με συνέπεια τα προβλήματα να γίνουν βουνό. Ο Εργοτέλης είχε μια αδιάφορη χρονιά αγωνιστικά και τερμάτισε στην 9η θέση με 40 βαθμούς χωρίς να κινδυνέψει αλλά ούτε και να διεκδικήσει το κάτι παραπάνω. Τα καμπανάκια είχαν αρχίσει να ηχούν ενόψει του καλοκαιριού και έγιναν σειρήνες που ούρλιαζαν όσο πλησιάζαμε προς την έναρξη της νέας σεζόν 2022-23.
![ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ ΟΜΑΔΑ]()
Το καλοκαίρι της οργής
Το καλοκαίρι κύλησε στην αβεβαιότητα, την ανησυχία, την αγωνία, τον φόβο για το μέλλον. Ο Γιώργος Τουτζάρης, το δεξί χέρι του Σάμι είχε ήδη αφήσει τον Εργοτέλη στα κρύα του λουτρού από τα τέλη Απριλίου έχοντας προαναγγείλει την αποχώρηση του από τον Μάρτιο εκφράζοντας έτσι την δυσαρέσκεια του για την στάση του Αιγύπτιου και από τότε είχε αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τις δραματικές εξελίξεις. Ο Σάμι ήρθε για τελευταία όπως αποδείχθηκε φορά στο ηράκλειο στις 6 Ιουνίου και είχε επαφές με τους ανθρώπους της ομάδας.
Το τελευταίο του μήνυμα τότε προς τον κόσμο ήταν καθησυχαστικό αλλά όπως επιβεβαίωσαν οι εξελίξεις αποτέλεσε απλώς στάχτη στα μάτια αφού ο ίδιος δεν είχε σκοπό να δώσει λύση.
«Ο Κύριος Σάμι ήρθε στην Κρήτη, προκειμένου να πληροφορηθεί ο ίδιος από τους στενούς του συνεργάτες την παρούσα κατάσταση της ομάδας και να δρομολογήσει προσωπικά τα επείγοντα θέματα. Συγχρόνως ενημέρωσε ότι βρίσκεται σε προχωρημένες συζητήσει με τέσσερις επενδυτές από το εξωτερικό, οι οποίοι έχουν εκδηλώσει σοβαρό ενδιαφέρον να ασχοληθούν και να επενδύσουν στην ομάδα. Δεσμεύτηκε ότι θα υπάρξουν άμεσα θετικές εξελίξεις σε όλες τις εκκρεμείς υποθέσεις. Ο κόσμος του Εργοτέλη να μην ανησυχεί και να συνεχίσει να του δείχνει εμπιστοσύνη».
Δυστυχώς ο Αιγύπτιος αποδείχθηκε ανάξιος της εμπιστοσύνης του Εργοτέλη. Αυτό ήταν και το τελευταίο στίγμα που έδωσε. Φυσικά όλα όσα έλεγε για ενδιαφέρον από επενδυτές ήταν φούμαρα. Όπως και όσα έλεγε και υποσχόταν για το οικονομικό. Τα χρέη του Εργοτέλη έφτασαν λίγο πάνω από το 1 εκατομμύριο. Περίπου 370.000 αφορούν τις οφειλές προς το Δημόσιο και τα υπόλοιπα σε παίκτες και άλλους. Ο Σάμι αν και αρχικά άφησε να εννοηθεί ότι τουλάχιστον θα κάνει το…χρέος του με τα χρέη προς το Δημόσιο τελικά έκανε πίσω.
Στο Ηράκλειο υπήρχαν άνθρωποι που έκαναν προσπάθεια να σώσου το καράβι μέχρι την τελευταία στιγμή. Ο Μανόλης Σεβαστάκης έφερε και μίλησε με Ιταλούς επιχειρηματίες αλλά ούτε αυτή η περίπτωση προχώρησε. Ο Ερασιτέ- χνης δια του προέδρου του Γιώργου Στειακάκη επιχείρησε μέχρι την τελευταία στιγμή να κρατήσει ανοικτό τον δίαυλο επικοινωνίας με την Αίγυπτο. Μάταιος κόπος. Τι έμενε; Το απόλυτο αδιέξοδο. Ο τοίχος. Η συντριβή.
Κάθε τέλος και μια καινούργια αρχή
Στα τέλη Σεπτεμβρίου κι αφού ο Σάμι είχε αποσύρει την ομάδα από την Σούπερ Λιγκ 2 ο Ερασιτέχνης πήρε την μεγάλη(και επώδυνη) απόφαση. Η ομάδα στο τοπικό. Για ένα νέο ξεκίνημα. Μετά από 46 ολόκληρα χρόνια να επιστρέφει στα γήπεδα του Ηρακλείου για την επανεκκίνηση. Για κάθε κύκλο που κλείνει ανοίγει ένας καινούργιος.
Κάθε τέλος είναι και μια νέα αρχή. Για τον Εργοτέλη τέλος δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ. Φάρος το παρελθόν του. Δύναμη του το Μαρτινέγκο, αυτή η ποδοσφαιρομάνα που όλα αυτά τα χρόνια δεν έχει σταματήσει να παράγει. Όσα χρόνια κι αν χρειαστούν είναι σίγουρο ότι ο Εργοτέλης θα βρεθεί ξανά εκεί που του αξίζει να βρίσκεται. Εκεί που τον έχει τοποθετήσει η ίδια η ιστορία. Είθε το ορόσημο των 100 χρόνων να τον έχει βρει ανάμεσα στους μεγάλους…