Η ομάδα του ΓΕΛ Γαζίου δεν θα έχει την ευκαιρία ν’ αγωνιστεί στο Παγκόσμιο

Μόλις έγινε γνωστή η είδηση ο κόσμος αντέδρασε για την αδικία όπως ήταν φυσιολογικό. Ορισμένα σχόλια στο F.B. είναι:

Aνδρέας Ξυδάκης: “Δεν έχω λόγια… Πραγματικά… Είναι κρίμα για τα παιδιά αυτά να κάνουν μια τέτοια προσπάθεια και να πάει χαμένη. Και δεν έχει να κάνει με ψήφους… Που κάποιος θέλει να πει.. Αν δεν μπορεί η πολιτεία να το καλύψει ας το κάνουν οι Hρακλειώτες επιχειρηματίες (βέβαια το Υπουργείο Παιδείας μια χαρά βρίσκει χρήματα να στέλνει Εράσμους χιλιάδες δασκάλους και παιδιά..)  Ας το διορθώσουν…. έστω την τελευταία στιγμή ποιος θα αναλάβει την ευθύνη να στερήσει το όνειρο από τα παιδιά μας”.

Βασιλική Παπουτσάκη: “Και πάλι δε θα τιμωρηθεί κανείς. Ντροπή πραγματικά. Ντροπή…”

Γιώργος Καμαρίτης: “Ξεφτίλες”…

Κυριάκος Παπαστεφανάκης: “Τι ντενεκέδες είναι αυτοί ρε”.

Κλάδου Δέσποινα: “Μια ζωή η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της”…

Αργυρώ Γιαν: “Τα παιδιά αυτά είναι και ψηφοφόροι. Ελπίζω να το ανταποδόσουν στους αρμόδιους”.

Γιώργος Φαλιακάκης: “Κρίμα για τον κόπο των παιδιών, κρίμα που τους στερείτε την ευκαιρία να πάρουν το άνευ, για την εισαγωγή τους σε οποιαδήποτε Πανεπιστήμιο. Η ευκαιρία πέταξε, με αυτουργό την πολιτεία”.

Μανουσάκης Κώστας: “Μετά σου λένε γιατί πάνε στο εξωτερικό”…

Μάνος Μυλωνάκης: “Το ‘χουμε οι Έλληνες άμα δεν μπορούν να μας κερδίσουν οι αντίπαλοι χάνουμε από δικές μας μαλακίες”.

Ρένα Μακριδάκη: “Ντροπή για τις ψεύτικες φανφάρες τους και τις ψεύτικες υποσχέσεις τους στα παιδιά πως τάχα θα έχουμε δυναμική συμμετοχή στο Παγκόσμιο. Παρέλειψαν βέβαια να τους πουν πως δεν είχαμε καν δηλωθεί ως χώρα στο Παγκόσμιο.  Η Ουγκάντα αποδεικνύεται ικανότερη χώρα από την Ελλάδα στέλνοντας δύο ομάδες όπως και η Ουκρανία που παρόλο που είναι σε πόλεμο στέλνει ομάδα.

Σίσσυ Γιοργανάκη: “Ψηφίστε τους την άλλη Κυριακή. Κρίμα και άδικο να κόβουν την προσπάθεια και την χαρά των παιδιών”!

Δήμητρα Θεωδοσίου: “Θεωρώ πως σε μια τέτοια κοινωνία όπως η ελληνική, δεν πρέπει να αφήνεις τιποτα χωρίς πολύ κυνήγι. Σε κάποιες άλλες χώρες, είναι αυτονόητο ότι ο αθλητής θα λάβει αυτό που του αξίζει. Εδώ,οι αθλητές καθώς και οι οικογένειές τους ματώνουν κυριολεκτικά κι έρχεται ένας κουστουμάκιας, συνήθως ασχέτως από αθλητική παιδεία, και σου λεει: λυπάμαι, αλλά… ΠΟΤΕ θα μάθει αυτή η χώρα οτι πρέπει να υποχρεώσουμε κάποιους ώστε να έρθει η αλλαγή; Το κράτος προλαβαίνει να τους δώσει αυτό που τους αξίζει, για την γκάφα που έγινε. Αυτο να πιέσουμε, να ‘ναι τουλάχιστον χαλάλι ο κόπος τους.

Ελλάς, το μεγαλείο σου!”.