Η επόμενη γενιά του παγκόσμιου μπάσκετ για μία ακόμη φορά θα μας συστηθεί σε ελληνικό έδαφος. Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U19 θα γίνει, όπως και το 2015, στη χώρα μας και συγκεκριμένα στο Ηράκλειο (29/6-7/7). Μια πόλη -ένα νησί που έχει γίνει σπίτι του μπάσκετ.
Ο Γιάννης Μπουρούσης αγωνίστηκε στις «μικρές» εθνικές, βίωσε διακρίσεις, ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, έκανε φιλίες που κρατούν ως σήμερα, αλλά δεν είχε την ευκαιρία να αγωνιστεί εντός συνόρων σε κάποια από αυτές τις μεγάλες διοργανώσεις. Όταν μιλά για αυτές τις διοργανώσεις των «μικρών» ξέρει πολύ καλά τι λέει και μετά από τόσα χρόνια στα παρκέ, σίγουρα αυτά που έχει να πει αποκτούν ξεχωριστή αξία και βαρύτητα.
-Πώς βλέπεις το γεγονός ότι μια τόσο μεγάλη διοργάνωση φιλοξενείται ξανά στην Ελλάδα;
«Η Ελλάδα έχει αποδείξει ξανά και ξανά πως ξέρει από διοργανώσεις, «χτίζοντας» και την τεχνογνωσία όσων ασχολούνται με αυτό το κομμάτι.
Έχει αναλάβει κατ’ επανάληψη παγκόσμια και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και ανδρών στο παρελθόν, αλλά και των λεγόμενων «μικρών Εθνικών» και όλα ήταν επιτυχημένα. Κάποια έδωσαν και πολύ καλά αποτελέσματα στη χώρα. Δεν είναι όμως μόνο αυτό.
Μιλάμε για ανθρώπους που αγαπούν και αγκαλιάζουν το μπάσκετ, μιλάμε για σωστά γήπεδα, αλλά και πολύ καλές συνθήκες για τους αθλητές στη διαμονή. Το μπάσκετ έχει καταφέρει να γίνει κομμάτι της Ελλάδας και αυτό φαίνεται και σε κάθε τέτοια διοργάνωση».
-Πιστεύεις πως μπορεί να βοηθήσει τους νέους παίκτες η παρουσία τους σε μια τέτοια διοργάνωση;
«Δεν έχω καμία αμφιβολία πάνω σε αυτό!
Το να αγωνίζεσαι σε ένα υψηλότερο επίπεδο, να έρχεσαι σε επαφή με άλλες χώρες και διαφορετικά είδη μπάσκετ, έχοντας άμεση εικόνα του πού βρίσκονται οι άλλοι και πού εσύ, σου διευρύνει τους ορίζοντες και μπορεί να αποτελέσει το μεγαλύτερο δυνατό κίνητρο.
Όπως επίσης, είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά να αρχίζουν να αποκτούν τη διεθνή εμπειρία που όσοι προχωρήσουν θα την βρουν στο δρόμο τους. Είναι καλό λοιπόν να υπάρχει αυτή η μαγιά, αυτή η εμπειρία σε μια νεαρή ηλικία».
-Τι σήμαινε για σένα η παρουσία σου στις «μικρές» Εθνικές ομάδες;
«Όλα τα παραπάνω ήταν αυτά που βίωσα κι εγώ. Είδα τι υπάρχει… εκεί έξω. Είχαμε και μια πολύ καλή ομάδα, φτάσαμε σε διακρίσεις, χτίσαμε φιλίες και σχέσεις που κράτησαν χρόνια. Είναι κι αυτό ένα πολύ σημαντικό κομμάτι αυτής της διαδικασίας.
Πάρα πολλές φιλίες, ακόμη κι αν οι δρόμοι κάποιων παικτών δεν διασταυρωθούν ποτέ σε συλλογικό επίπεδο, γίνονται φιλίες ζωής. Είναι κάτι που το έχουμε δει να συμβαίνει ξανά και ξανά».
-Θα έλεγες σε κάποιον να παρακολουθήσει την διοργάνωση;
«Ναι, εννοείται! Δεν το συζητάω! Σε αυτές τις ηλικίες μπορεί να παιχθεί πολύ καλό μπάσκετ. Ίσως λίγο πιο ελεύθερο, ίσως λίγο πιο… ευχάριστο, αφού για πολλά από αυτά τα παιδιά δεν είναι κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι ακόμη. Κι αυτό το δείχνουν όταν βρίσκονται στο παρκέ.
Το απολαμβάνουν. Ταυτόχρονα, θα έχουν την ευκαιρία να δουν κάποια από τα μεγάλα ονόματα που ίσως πρωταγωνιστήσουν στο μέλλον. Στην Κρήτη θα κάνουν ουσιαστικά το πρώτο τους μεγάλο βήμα και είναι ωραίο να το δεις με τα μάτια σου.
Σκεφτείτε πως στο προηγούμενο Παγκόσμιο πρωτάθλημα το 2015, πάλι στην Κρήτη είδαμε τους Ζούμπατς, Τέιτουμ, Τζος Τζάκσον, Μπράνσον, Κορκμάζ, Μπρουκς, οι οποίοι βρίσκονται όλοι στο ΝΒΑ και υπάρχουν και παιδιά που κάνουν καριέρα στην Ευρώπη. Είναι το πρώτο τους μεγάλη βήμα στη διεθνή σκηνή».
-Έχεις αγωνιστεί κι εσύ στην Κρήτη με την Εθνική Ανδρών. Τι είναι αυτό που οδηγεί το μπάσκετ ξανά και ξανά… εκεί στο νότο;
«Η Κρήτη είναι ιδανικός τόπος για τέτοιες διοργανώσεις. Από το πιο φαινομενικά απλό που είναι το κλίμα και η ίδια η πόλη, έως τα πιο σημαντικά για μια ομάδα, όπως είναι το γήπεδο που είναι από τα καλύτερα και ομορφότερα στη χώρα, ο κλιματισμός, τα ξενοδοχεία, η διατροφή και φυσικά οι άνθρωποι που ξέρουν τι χρειάζεται μια ομάδα για την προπόνηση, για τον αγώνα, στα ξενοδοχεία, για τις μετακινήσεις. Τόσο στην Κρήτη, όσο και στην Ομοσπονδία αυτοί οι άνθρωποι υπάρχουν. Το ζήσαμε κι εμείς με την Εθνική Ανδρών και είμαι σίγουρος πως το βιώνουν όλοι όσοι συμμετέχουν σε έναν αγώνα, σε μια διοργάνωση στο Ηράκλειο».