Ο Νίκος Χουγκάζ μικρό παιδί στο γήπεδο του Λίντο (μέσα στο καροτσάκι) και τώρα 19 χρόνια μετά στα «Δύο Αοράκια»
Ο Νίκος Χουγκάζ μικρό παιδί στο γήπεδο του Λίντο (μέσα στο καροτσάκι) και τώρα 19 χρόνια μετά στα «Δύο Αοράκια»

Τι; FIBA, EOK, ΕΚΑΣΚ, Περιφέρεια, Δήμος είναι οικοδεσπότες του Παγκοσμίου Πρvταθλήματος U19 στο Ηράκλειο; Τυπικά ναι, αλλά… ουσιαστικά “σπιτονοικοκύρης” είναι άλλος, κι ας έλειψε 19 ολόκληρα χρόνια. 

Βλέπετε, πατρίδα, σπίτι του καθένα πολλές φορές είναι ο τόπος που γεννήθηκε και όπως γράφει ο Κωστής Παλαμάς: “Το σπίτι που γεννήθηκα και ας το πατούν οι ξένοι, στοιχειό είναι και με προσκαλεί, ψυχή και με προσμένει”. Ποιος, λοιπόν, είναι ο “σπιτονοικοκύρης”;

Μα ο Νίκος Χουγκάζ ο 19χρονος έφηβος του Πανιωνίου και της Εθνικής που τώρα μπορεί να βλέπει τον κόσμο από τα 2.08 εκ. αλλά όταν άνοιξε τα μάτια του για πρώτη φορά σε μαιευτήριο του Ηρακλείου ήταν μια σταλιά όπως και ο δίδυμος αδελφός του Ρόμπερτ.

Ναι, καλά διαβάσατε. Ο Νίκος Χουγκάζ γεννήθηκε 4/10/2000 εδώ στο Ηράκλειο αφού τότε έμελλε ο πατέρας του Κρις να είναι παίκτης του ΟΦΗ (Β’ Εθνική) και έμεναν εδώ με τη μητέρα του Σόνια Δάφκου, τρεις φορές πρωταθλήτρια μπάσκετ.

Ε, πώς λοιπόν τα διδυμάκια να μην γίνουν μπασκετμπολίστες; Ήταν στο DNA τους.

Τα παιδιά μεγάλωσαν, ο Ρόμπερτ έφυγε με υποτροφία μπάσκετ στο Νορθγουγέστερν Στέιτ της Λουιζιάνα και ο Νίκος υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο στον Πανιώνιο.

19 χρόνια, μετά τις βολές του στο άγαλμα του Ελ. Βενιζέλου, στην πλατεία Ελευθερίας, στα Λιοντάρια και στα κλειστά γυμναστήρια, ιδιαίτερα στο “Λίντο” που τον συναντήσαμε μέσα στο καροτσάκι για να… βλέπει αγώνες, τώρα με το πρώτο χνουδωτό μουστάκι του, επιστρέφει για πρώτη φορά ως αθλητής, κοιτάζει τους συναθλητές του και, σκέφτεται τους επόμενους στίχους του Παλαμά “Το σπίτι που γεννήθηκε ίδιο στην ίδια στράτα, στα μάτια μου όλο υψώνεται και μ’ όλα του τα νιάτα”.

Η διοργάνωση αυτή είναι ιδιαίτερη λοιπόν για τον ίδιο, καθώς φιλοξενείται στη γενέτειρά του,  και ο ίδιος σχολίασε: “Χαίρομαι πάρα πολύ που επιστρέφω στο Ηράκλειο, γιατί είναι και η πόλη που γεννήθηκα. Είναι μια πολύ όμορφη πόλη”.

Για τις βλέψεις της ελληνικής ομάδας στο Παγκόσμιο σημειώνει:

“Είμαστε μια καλή παρέα και θα προσπαθήσουμε να κάνουμε όσο το δυνατόν μια καλύτερη πορεία. Αυτή η γενιά δεν έχει καταφέρει να φέρει μια μεγάλη επιτυχία, αλλά έχουμε μεγάλη θέληση με τη βοήθεια και του κόσμου να φτάσουμε όσο ψηλότερα γίνεται στο Παγκόσμιο Κύπελλο”.