Ο Ανδρέας Κελίρης το μεγάλο ταλέντο της ομάδας σκάκι του ΟΦΗ, από μικρή ηλικία μπήκε στον “μαγικό” σκακιστικό κόσμο και αποφάσισε να πετύχει σε αυτόν. Τα πρώτα του σκακιστικά βήματα τα έκανε στο Ηράκλειο και ενώ τον δελέασαν και άλλα αθλήματα παλαιότερα, ο Ανδρέας δεν άφησε ποτέ τη μεγάλη του αγάπη, το σκάκι.
Ο νεαρός Κύπριος έχει λάβει μέρος σε πολλές σκακιστικές διοργανώσεις και μέσα από αυτές κατάφερε να πετύχει και να διακριθεί με τον τίτλο του γκραν μαιτρ. Σήμερα, αφού έχει συμπληρώσει τα 19 χρόνια του, μένει στην Αθήνα και είναι φοιτητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Ο Ανδρέας Κελίρης μίλησε στην «Πατρίδα» για το άθλημα που του έκλεψε την καρδιά, τα όνειρα για το μέλλον και για το πρότυπο Μπόμπι Φίσερ.
– Αγωνίστηκες στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανδρών και κατέκτησες την 3η θέση. Πες μας δύο λόγια γι’ αυτό.
Απ.: «Ήταν μία καλή επιτυχία η 3η θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Πήγα για την πρώτη θέση όμως δεν ήρθε. Όταν παίζεις σε υψηλό επίπεδο έχεις το άγχος να αποδώσεις και τα συναισθήματα είναι ευχάριστα».
– Τι σημαίνει για εσένα το σκάκι;
Απ.: «Το σκάκι με βοηθάει να ξεφεύγω από την καθημερινότητά μου. Ο σκακιστικός κόσμος είναι κάτι διαφορετικό. Ο πατέρας και ο αδερφός μου παίζουν σκάκι. Είχαν ξεκινήσει από παλιά και μου είπαν να ξεκινήσω κι εγώ. Έτσι έγινε».
– Το σκάκι είναι ένα παιχνίδι αυτοσυγκέντρωσης. Έχεις χάσει ποτέ την αυτοσυγκέντρωση σου σε αγώνα;
Απ.: «Σε αγώνα μου έχει τύχει να χάσω την αυτοσυγκέντρωσή μου. Αν χάσεις την συγκέντρωση από το παιχνίδι θα το πληρώσεις».
– Ποιον θεωρείς τον πιο δύσκολο αντίπαλο που έχεις αντιμετωπίσει;
Απ.: «Αντικειμενικά είναι ο Νάιτζελ Σορτ τον οποίο κέρδισα και μετά είναι ο Ντέιβιντ Χάουελ που με είχε νικήσει».
– Ποιος είναι ο αγαπημένος σου σκακιστής;
Απ.: ´Ο Μπόμπι Φίσερ είναι ο αγαπημένος μου σκακιστής. Έχει ένα δυναμικό στυλ που μοιάζει με το δικό μου».
– Έχεις ασχοληθεί με άλλα αθλήματα πέρα από το σκάκι;
Απ.: «Έπαιζα 11 χρόνια ποδόσφαιρο και είχα ξεκινήσει από τον Εργοτέλη. Έπαιξα και στην Κύπρο ποδόσφαιρο και όταν σταμάτησα έκανα 3 χρόνια τένις».
– Η Ελλάδα από το 1950 συμμετέχει σε σκακιστικές Ολυμπιάδες, αλλά το παιχνίδι των «Βασιλέων» απευθύνεται σε… λίγους.
Απ.: ´«Η δική μου άποψη είναι ότι το σκάκι δεν ήταν ποτέ και ούτε πρόκειται να γίνει άθλημα της μάζας. Θα ακολουθείται πάντα από λίγους. Το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ είναι εύκολα να τα κατανοήσει κάποιος. Έχουν περισσότερη ενέργεια και είναι λογικό να τραβάνε τον κόσμο. Το σκάκι είναι υψηλού επιπέδου μαθηματικά. Πρέπει να έχεις υπομονή και ενδιαφέρον. Θεωρώ ότι το σκάκι έχει σύνδεση με την επιστήμη».
– Τι θα ήθελες να πετύχεις στο μέλλον; Ποια τα όνειρα σου;
Απ.: ì«Θα ήθελα να συνδυάσω το σκάκι με τη σχολή μου και να φτάσω πάνω από το 2.600 στη γενική κατάταξη. Σίγουρα στο μέλλον θέλω να πάρω κάποια Ευρωπαϊκή και παγκόσμια διάκριση».
Στέφανος Γκαναβάκης