Η ιστορία του γηπέδου του ΟΦΗ, του επονομαζόμενου “Γεντί Κουλέ”, ξεκινάει πριν από 70 χρόνια.
Η ομάδα αγωνιζόταν στο γήπεδο “Ελευθερίας” ώσπου ο πρόεδρος της τοπικής Ένωσης Δημήτρης Βουρεξάκης έδωσε την πληροφορία στους ανθρώπους της για την έκταση στα Καμίνια που ανήκε στο κράτος και θα μοιραζόταν στους πρόσφυγες. Οι τότε παράγοντες του ΟΦΗ κινήθηκαν με μυστικότητα, κατέλαβαν το χώρο και άρχισαν τις εργασίες.
Δύο χρόνια αργότερα το γήπεδο παραδιδόταν έτοιμο στην ομάδα του ΟΦΗ και τα εγκαίνια έγιναν το Νοέμβριο του 1951.
Ένας χώρος που χαρακτηριζόταν “νεκρόπολη” λόγω της ύπαρξης του νεκροταφείου των Αρμενίων έγινε ποδοσφαιρικό γήπεδο και γέμισε από ζωντάνια και δραστηριότητα. Ωστόσο για να βελτιωθεί η εικόνα του χρειάστηκαν κόπος και αγώνες.
Πρόεδρος της ομάδας ήταν την περίοδο εκείνη ο Μανώλης Παπακαλιάτης και συνεργάτες του οι Χαράλαμπος Νικηφοράκης, Μίμης Αλεξίου, Μανώλης Μηλιαράκης, Νίκος Μπούλος, Σπύρος Καρανικόλας, Γιώργος Μαρκόπουλος.
Η εξέλιξή του ωστόσο παρουσίασε εμπλοκή στο πρόσωπο μιας Ισραηλίτισσας η οποία διεκδικούσε δικαιώματα από το εβραϊκό νεκροταφείο, όμως το θέμα λύθηκε τελικά το 1969 με την παρέμβαση του τότε Γ.Γ. Αθλητισμού κ. Ασλανίδη.
Στο μεταξύ το γήπεδο βελτιωνόταν, είχαν γίνει και εξέδρες ενώ όταν ο ΟΦΗ ανέβηκε στην Α’ Εθνική αποδείχθηκε πως ο αριθμός των θεατών που χωρούσε ήταν μικρός.
Σιγά – σιγά δημιουργήθηκαν νέες και μεγαλύτερες κερκίδες ενώ το 1979 έγινε και η τοποθέτηση του χλοοτάπητα για να πάρει με την πάροδο των χρόνων τη σημερινή του μορφή.
Το γήπεδο του ΟΦΗ άνοιξε τις πύλες του για πρώτη φορά επίσημα στις 11 Νοεμβρίου 1951. Στην πρώτη συνάντηση ο ΟΦΗ φιλοξένησε την ομάδα της ΑΣΔΑΝ που τότε ήταν ισάξια της Εθνικής και η οποία νίκησε με 4-1. Το όνειρο είχε πάρει σάρκα και οστά, ο ΟΦΗ είχε το δικό του γήπεδο.