H Mαθιουδάκη νίκησε και τον χρόνο!

Δεν υπάρχει όριο στην αγάπη για τον αθλητισμό. Αν το λέει η καρδιά σου, αν αντέχει το σώμα σου μπορείς να κερδίσεις τον χρόνο.

Το μπάσκετ (εν προκειμένω) χρόνια δεν κοιτά. Η αγάπη για το μπάσκετ νικάει στο τέλος.

Κυρίες και κύριοι, σας παρουσιάζουμε την Μαρία Μαθιουδάκη. Για αυτή ο πρόλογος, με υπερηφάνεια.

Προν χάριν της τεκμηρίωσης του πράγματος η Μαρία στα 42 έτη της (14/10/1981 γεννηθείσα) συνεχίζει να παίζει μπάσκετ, βοήθηκε εσχάτως την άνοδο του Ηροδότου στην Α2 Εθνική κατηγορία γυναικών, και το κοντέρ καταγράφει 30 χρόνια στα γήπεδα. Και συνεχίζει. Μια… ντούρασελ, ένα πράγμα. Πότε θα σταματήσει αυτό το ταξίδι; «Α!, όταν δω ότι με εγκαταλείπουν οι δυνάμεις μου. Αντέχω ακόμα» μας τονίζει χωρίς δισταγμό.

Όταν πλέον τα καλύτερα χρόνια για κάθε αθλητή περνούν μένει σε κάποιους η χαρά για την συμμετοχή, χωρίς να ασχολείται με το βιολογικό ρολόι. Η θέληση κερδίζει τον χρόνο. Και δημιουργεί ρεκόρ!

Στους άνδρες έχουμε δει Ρόμπερ Παρι Τζαμπάρ, Γκαγκαλούδη κ.α. που νίκησαν το χρόνο ενώ στις γυναίκες δύσκολα συναντάμε κάποια να είναι ενεργή αθλήτρια στα 42 της. Η Μάλτση στα 41 της συνταξιοδοτήθηκε…

Η Μαρία Μαθιουδάκη γεννήθηκε σ’ ένα σπίτι που ο αθλητισμός, το ποδόσφαιρο ειδικά, ήταν καθημερινή συζήτηση, μια και ο αείμνηστος πατέρας της, Ηλίας, ήταν από τους πρώτους τερματοφύλακες του ΟΦΗ.

Το μπάσκετ όμως την τράβηξε, θήτευσε σε «Ηράκλειο» ΟΑΑ, Ηρόδοτο, Αρκάδι, ΟΦΗ και εδώ και 13 χρόνια περίπου στο σπίτι της… μιλάει για μπάσκετ μόνο, μια και ο άνδρας της Γιάννης Κόκκινος ήταν παλιός παίκτης και νυν προπονητής του αθλήματος. Στη συνέντευξή που μας παραχώρησε μιλάει για τη ζωή της, για την πίκρα της όταν ο Ηρόδοτος το 2015 της είπε να αποχωρήσει μετά από 10 χρόνια, για το ποιούς θαυμάζει και γενικά ξετυλίγει το κουβάρι αναμνήσεων επιθυμιών και… ζωής.

• Πού μεγάλωσες, πού μένεις;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Ηράκλειο της Κρήτης.

• Οικογενειακή κατάσταση;

Είμαι παντρεμένη με τον Γιάννη Κόκκινο και έχουμε δύο κόρες. Την Δήμητρα 12 ετών και την Φένια 8 ετών.

• Πώς ξεκίνησες την καριέρα σου;

Το 1993 σε ηλικία 12 ετών γράφτηκα στο «Ηράκλειο» ΟΑΑ. Έπαιζα μέχρι το 2004 όπου είχα συμμετοχές σε  Β’ Εθνική. Όταν έπεσε η ομάδα στο τοπικό πήγα στον Ηρόδοτο (2004) έως το 2008 και παίζαμε Α2. Το 2008 πήγα στο Αρκάδι που είχε ανέβει στην Α2 και την επόμενη χρονιά «Ηράκλειο» ΟΑΑ ξανά (2009-10).

Λόγω εγκυμοσύνης σταμάτησα μια χρονιά και το 2011-15 πήγα στον Ηρόδοτο. Έρχεται μετά νέα εγκυμοσύνη και το 2015-2022 έπαιζα στον ΟΦΗ σε τοπικό επίπεδο. Φέτος, 2023, έπαιξα στην Ηρόδοτο και χάρηκα που συνέβαλα κι εγώ για την άνοδό του.

• Mεγάλη πάντα η φετινή επιτυχία του Ηροδότου;

Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια που έκανε πέρσι ο Ηρόδοτος και με κάποιες προσθήκες που έγιναν ήταν μονόδρομος η άνοδος και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό γιατί επιστρέφει μετά από χρόνια σε εθνική κατηγορία.

• Ήσουν στην ομάδα που έπεσε και τώρα στην άνοδο. Πώς το βίωσες;

Όταν έπεσε ο Ηρόδοτος είχαν αποχωρήσει βασικές παίκτριες και παλευαμε με μικρές σε ηλικία αθλήτριες μέχρι τον Φεβρουάριο που τελικά δεν καταφέραμε την παραμονή. Φέτος είχαμε περισσότερες επιλογές και δουλέψαμε πολυ γι’ αυτο και καταφέραμε τον στόχο μας. Είμαι απόλυτα ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα.

• Το 2015 σου ανακοινώθηκε ότι αποχωρείς από τον Ηρόδοτο μετά από 10 χρόνια στην ομάδα λόγω ανανέωσης. Πώς αισθάνθηκες και πώς ξαναγύρισες για να παίζεις μέχρι σήμερα;

Δε νομίζω ότι ο λόγος της αποχώρησης μου ήταν η ανανέωση της ομάδας. Οι περισσότεροι γνώριζαν τον πραγματικό λόγο. Αυτό όμως είναι παρελθόν. Δεν θα αναφερθώ σε αυτό. Είμαι πολύ χαρούμενη που επέστρεψα στον Ηρόδοτο φέτος έπειτα από πρόταση που δέχτηκα από την νέα διοίκηση και την Γιασεμί Σαμαντούρα.

• Γιασεμί Σαμαντούρα…

Tην Γιασεμί Σαμαντούρα την αγαπώ, την εκτιμώ και την θαυμάζω για την μέχρι τώρα πορεία της ως αθλήτρια και ως προπονήτρια.

• Γιατί μπάσκετ, κι όχι κάποιο άλλο σπορ;

Από μικρό παιδί θυμάμαι την μητέρα μου να με πηγαίνει σε διάφορες δραστηριότητες. Έχω κάνει ενόργανη, κολύμβηση, τένις, στίβο και μπάσκετ. Ήταν αυτό που μου τράβηξε το ενδιαφέρον. Το αγάπησα από την πρώτη στιγμή!

• Πώς και δεν επηρεάστηκες από την ασχολία του αγαπημένου σου πατέρα στο ποδόσφαιρο;

Αν και κάθε Κυριακή πηγαίναμε παρέα στο γήπεδο για να παρακολουθήσει την αγαπημένη του αμάδα τον ΟΦΗ, πότε δεν μου τράβηξε το ενδιαφέρον αυτό το άθλημα.

• Σε ποιες ομάδες έχεις αγωνιστεί μέχρι τώρα;

«Ηράκλειο» ΟΑΑ, Ηρόδοτο, Αρκάδι και ΟΦΗ.

• Πώς τα καταφέρνεις; Πώς γίνεται, στα 42 σου, να αγωνίζεται με το ίδιο πάθος, τις ίδιες αντοχές που είχες στα 19;

Όταν αγαπάς κάτι τόσο πολύ πάντα δινεις κατι παραπάνω. Άλλωστε δεν το άφησα ποτέ για να με αφήσει. Ήμουν πάντα παρών όλα αυτά τα χρόνια. Η αποχή μου από τα γήπεδα ήταν μόνο στις δύο μου εγκυμοσύνες. Ίσως και να υπάρχει καλό DNA. Αυτό δεν το γνωρίζω.

• Τι σου λένε όταν μαθαίνουν την ηλικία σου;

Κάποιοι δεν το πιστεύουν ότι μπορώ και αγωνίζομαι ακόμα. Άλλοι μου λένε ότι μεγάλωσα και να τα παρατήσω πια. Ίσως αυτό με πεισμώνει περισσότερο και δεν το βάζω κάτω. Άλλωστε τον τελευταίο λόγο τον έχω εγώ, όσο έχω την υγεία μου και αντέχει το σώμα μου!

• Πού θα σταματήσει αυτό το όμορφο ταξίδι;

Όταν δω ότι με εγκαταλείπουν οι δυνάμεις μου. Αντέχω όμως. Δεν έχω σταματήσει να γυμνάζομαι καθημερινά, διότι αν το αφήσεις θα σε αφήσει. Στον κοροναϊό πήγαινα στον Καράβολα κάθε μέρα για τρέξιμο. Ακόμα και 18 ετών να είσαι αν σταματήσεις για ένα μήνα θα μείνεις πολύ πίσω.

• Ποιό είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα σου και ποιο το μειονέκτημα σου, σαν μπασκετμπολίστρια;

Πιστεύω ότι το πλεονέκτημα μου ήταν και είναι το σουτ αλλά και η προσπάθεια της αξιοποίησης των συμπαίκτριών μου.Το μειονέκτημα μου είναι το άγχος που έχω σε κάθε παιχνίδι σαν να είναι ο πρώτος μου αγώνας.

• Πόσες ανόδους έχεις γευτεί;

Η πρώτη άνοδος που είχα γευτεί ήταν τότε που ανέβηκε το Ηράκλειο Β’εθνική κατηγορία. Η δεύτερη είναι φέτος με τον Ηρόδοτο.

• Τι θα έλεγες σε μια νέα αθλήτρια που τώρα ξεκινά;

Το πρώτο πράγμα που λέω είναι ότι βάζουμε προτεραιότητες. Την οικογένεια, μετά οι υποχρεώσεις του σχολείου και τέλος το αγαπημένο μας άθλημα-χόμπι. Να αγαπούν και να σέβονται τον εαυτό τους πάνω από όλα κι έπειτα τους συμπαίκτες τους και γενικά την ομάδα.

Να μην τα παρατήσουν ούτε με την πρώτη δυσκολία ούτε με την δεύτερη και να αντιμετωπίζουν κάθε εμπόδιο που έρχεται.Να μάθουν στο γήπεδο μέσα να λειτουργούν με το “εμεις” και όχι με το “εγώ “. Να βάζουν πάντα στόχους και να μείνουν στον αθλητισμό όσο περισσότερα χρόνια μπορούν.

“Η Τριαλώνη ήταν το μεγαλύτερο ταλέντο”

• Ποιά μπασκετμπολίστρια θεωρείς το μεγαλύτερο ταλέντο στις ομάδες που έχεις αγωνιστεί;

Αλεξία Τριαλώνη! Γεννημένο ταλέντο! Υποκλίνομαι.

• Ποιά ήταν η μεγαλύτερη αδικία που αισθάνθηκες σαν αθλήτρια;

Ενιωσα μεγάλη αδικία τότε το 2015, που με “έδιωξαν” από τον Ηρόδοτο.

• Πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο;

Δεν υπάρχει πολύς χρόνος ελεύθερος όταν καθημερινά πρέπει να ασχοληθώ με την φροντίδα της οικογένειας, έπειτα να πάω στην δουλειά μου και το βράδυ μετά την δουλειά στην προπόνηση!

• Κακές συνήθειες που έχεις και δεν θα ήθελες να έχεις;

Κακιά συνήθεια που έχω είναι ότι εμπιστεύομαι εύκολα και απογοητευομαι από τους ανθρώπους.

• Ποιόν προπονητή-τρια από όσους συνεργάστηκες θαυμάζεις;

Συνεργάστηκα με αρκετούς προπονητές-προπονητριες. Δεν θα αναφερθώ ονομαστικά γιατί σίγουρα θα αδικήσω κάποιους. Είναι πολλοί αυτοί που θαυμάζω και τους ευχαριστώ πολύ για ολα όσα μου πρόσφεραν μέσα και έξω από το γήπεδο!

• Αν δεν ήσουν ο εαυτός σου ποιος θα ήθελες να ήσουν;

Δεν μπορώ να φανταστώ να ειμαι κάτι άλλο εκτός από αυτό που είμαι. Αγαπώ αυτό που είμαι και δεν θα αλλάξω ποτέ.

• Ποιά είναι η μεγαλύτερη φοβία σου;

Το μέλλον των παιδιών μου!

• Ποιά μπασκετμπολίστρια από άλλη ομάδα θα ήθελες να έχεις στην ομάδα σου;

Την Φασούλα κυρίως λόγω ύψους, δυνατοτήτων και ικανοτήτων.

• Στην κορυφή του κόσμου
  Πώς ηρεμείς μετά από μια άδικη ήττα;

Μετά από μια ήττα μένω μόνη μου για λίγο. Προσπαθώ να αποβάλλω τον θυμό και την απογοήτευση.  Κλεινομαι στον εαυτό μου ,σκεφτομαι το παιχνιδι και προσπαθώ να βρω τα λάθη μου ώστε να μην τα επαναλάβω στον επόμενο αγώνα.

• Ποιά ομάδα υποστηρίζεις;

Τον Ολυμπιακό.

• Τρία πράγματα που σου έχουν γίνει καθημερινή συνήθεια;

Φροντίδα της οικογένειας μου, δουλειά και προπόνηση.

• Ποιόν αγώνα δεν θα ξεχάσεις ποτέ;

Δεν θα ξεχάσω σε ένα τουρνουά Διονυσοπουλου Ηράκλειο-Αρκάδι μέσα το Λίντο χάναμε 2 πόντους από το Αρκάδι και έχει μείνει 1 δευτερόλεπτο και 2 δέκατα για να τελειώσει ο αγωνας. Στην επαναφορά δέχτηκα μια πάσα λίγο μετά το κέντρο και με μακρινό σουτ (σ.σ. τρίποντο) κερδίσαμε το παιχνίδι.

• Ποιό είναι το αγαπημένο σου χόμπι;

Έχω φτασει σε ηλικία 42 ετων και ασχολούμαι ακομα με το αγαπημένο μου χομπι. Δεν είναι άλλο από το μπάσκετ.